Ανοιχτή επιστολή προκειμένου να γνωστοποιηθεί η δυσαρέσκεια και η αγωνία των κατοίκων της Άρβης για την κατάσταση του ιστορικού μοναστηριού του Αγίου Αντωνίου, εξέδωσε η Διοικούσα επιτροπή της Ιεράς Μονής.
Όπως αναφέρει το κείμενο της επιστολής, " η Μονή έχει βανδαλιστεί από αγνώστους εισέτι δράστες" με την επιτροπή να κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον του μοναστηριού, απευθυνόμενη τόσο σε όλους τους αρμόδιους φορείς, όσο και στους κατοίκους ολόκληρης της περιοχής.
Ολόκληρο το κείμενο:
"Προς τους αγαπητούς φίλους, αδελφούς εν Χριστώ, προσκυνητές και κατοίκους της περιοχής.
Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε και να μεταφέρουμε την δυσαρέσκεια και την έντονη αγωνία και ανησυχία μας για την εικόνα την οποία εμείς ως Επιτροπή αντικρίσαμε καθώς πήγαμε στην Ιερά Μονή του Αγίου Αντωνίου στην Άρβη, στις 31 Αυγούστου 2020.
Συγκεκριμένα, η Επιτροπή ενημερώθηκε από τον Πρόεδρο της, ότι έχει βανδαλιστεί από αγνώστους εισέτι δράστες, καλώντας μας να μεταβούμε άμεσα στην Μονή για να διαπιστωθεί δια ζώσης η έκταση των καταστροφών αλλά και να ληφθούν αποφάσεις αναφορικά με τις προσήκουσες ενέργειες που οφείλουμε στο εξής να λάβουμε προς το σκοπό της προάσπισης του Μοναστηριού και της περιουσίας του. Πραγματικά πήγαμε, η εικόνα η οποία αντικρίσαμε ήταν εντελώς διαφορετική και αποκαρδιωτική από άλλες φορές καθώς όπως όλοι μας γνωρίζουμε ότι πρίν από ένα χρόνο περίπου εκοιμήθη ο τελευταίος μοναχός της Μονής, αείμνηστος Κύριλλος Κεφαλάκης. Ο συγκεκριμένος μοναχός εγκαταβίωνε στο Μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου, πραγματοποιώντας τις ακολουθίες, άναβε το καντήλι του Αγίου Αντωνίου, περιποιούνταν και προστάτευε την περιουσία όσο μπορούσε, πότιζε τα ελαιόδεντρα και ό, τι άλλο είχε ως περιουσία το Μοναστήρι. Σήμερα δεν μένει κανένας εκεί γιατί δεν υπάρχει και δεν ενδιαφέρεται να πάει κάποιος και να ενδυθεί το μοναχικό σχήμα της αγγελικής πολιτείας και να μπορεί να εγκαταβιώνει μέσα σε αυτό. Η Επιτροπή μας, που προέκυψε αναγκαίως μετά την κοίμηση του Μοναχού Κυρίλλου και την απροθυμία έτερου να διακονήσει εκεί ως μοναχός, δεν έχει καμία άλλη αποστολή και δεν θέλει κάτι άλλο παρά να προσπαθήσει όσο το δυνατόν καλύτερα και με όσα μέσα διαθέτει, να περιποιηθεί, να διαφυλάξει, να υπερασπιστεί και να προστατέψει -αν χρειαστεί- τα του Μοναστηριού. Το Μοναστήρι και κάθε Ιερά Μονή, δεν είναι ένας χώρος που ο οποιοσδήποτε μπορεί αυθαίρετα εισέρχεται κατά το δοκούν και να διαπράξει οτιδήποτε, πολύ περισσότερο να προβαίνει σε ενέργειες φθορών καταστρέφοντας στοιχεία της ιδιοκτησίας αυτής, συμπεριφορές που συνιστούν πέρα από ποινικά αξιόποινες πράξεις περαιτέρω και ηθικά επίμεμπτες ενέργειες, που προσβάλουν την ιερότητα του χώρου, τους μοναχούς που εγκαταβίωσαν εκεί και βεβηλώνουν κατά τρόπο πνευματικά ανοίκειο την ιεροπρέπεια που αρμόζει στον τιμώμενο Άγιο Αντώνιο. Κάθε Μοναστήρι έχει κανόνες και οφείλουμε πρώτοι εμείς ως Επιτροπή και μετά όλοι οι άλλοι να εφαρμόσουμε. Το Μοναστήρι είναι ένας τόπος Ιερός όπως και κάθε Ναός όπου εντός αυτού τιμάται το όνομα του Αγίου Θεού μας. Αυτό πρέπει όλοι να δουν και να το κατανοήσουν. Το Μοναστήρι δεν πειράζει και δεν ενοχλεί κανένα.
Όλοι πρέπει να ξέρουμε ότι οι πρόγονοι μας, κάτοικοι και μη της ευρύτερης περιοχής, έδωσαν κάποια χωράφια στις Ενορίες αλλά και στα Μοναστήρια μας. Και καλώς έκαναν! Έτσι ένοιωθαν αυτοί οι άνθρωποι και έτσι έκαναν. Περιουσία προς το Μοναστήρι παραχώρησαν κατά κυριότητα και όσοι διαχρονικά γινόντουσαν μοναχοί εγγραφόμενοι στο Μοναχολόγιο της Μονής, χάριτι Θεού. Με αυτήν την πράξη καθενός έχει αποκτήσει σήμερα το Μοναστήρι κάποια περιουσία. Δεν πρέπει και εμείς να την διαφυλάξουμε και να την προστατέψουμε; Θα πρέπει να αφήσουμε αυτούς οι οποίοι θέλουν είτε να το καταπατήσουν είτε να μπουν μέσα και να την βανδαλίσουν; Αυτοί οι άνθρωποι τι σκοπόν έχουν; Και γιατί τα πράττουν όλα αυτά τη δεδομένη χρονική περίοδο; Εμείς ως Επιτροπή επαναλαμβάνουμε, διακηρύττουμε και καθιστούμε τοις πάσι γνωστό ότι δεν έχουμε οφέλη από αυτή μας την διακονία. Αυτό το οποίο κάνουμε είναι να μπορούμε να βλέπουμε με τα πενιχρά μέσα το Μοναστήρι να ανεβαίνει πνευματικά όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτό πιστεύουμε και ευελπιστούμε και αναμένουμε από τους κατοίκους της Άρβης, της Επαρχίας Βιάννου και τους προσκυνητές της Ιερά Μονής Αγίου Αντωνίου. Είναι λυπηρό το γεγονός να βλέπουμε τέτοια φαινόμενα στις μέρες μας. Φαινόμενα παρωχημένων παλαιότερων εποχών, συγκεκριμένων ανθρώπων και ιδεολογιών. Πιστεύουμε και ευελπιστούμε ότι αυτή η επιστολή διαμαρτυρίας μας, απευθυνόμενοι στους αρμόδιους φορείς και ιδίως στο οικείο Α.Τ Βιάννου και την Αστυνομική Διεύθυνση, στις όμορες τοπικές κοινότητες και δημοτικά διαμερίσματα δια των Προέδρων αυτών αλλά και στον καθένα από σας ξεχωριστά, δεν παροράται ούτε θα διαλάθει της προσοχής σας, δεν θα αγνοηθεί από τους αρμόδιους φορείς και δεν θα εκληφθεί ως μια επιστολή όπως τις άλλες, διότι είναι μια επιστολή διαμαρτυρίας και πραγματικής αγωνίας για το Μοναστήρι της Άρβης, ανησυχία για τη διάσωση της πνευματικής μας κληρονομιάς. Αυτό το μοναστήρι έχει Ιστορία, είναι η εκκλησιαστική παρακαταθήκη χρόνων, έχει παρελθόν και μέλλον για τον τόπο και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Οι άνθρωποι το αγαπούν και το σέβονται για την διαχρονική πνευματική προσφορά του. Χρειάζεται όμως περισσότερο ενδιαφέρον και στήριξη ώστε και εμείς να βοηθηθούμε αλλά και να έχουμε ενθάρρυνση για να συνεχίσουμε αυτό το έργο και την διακονία την οποία κάνουμε. Και για να μην βρεθούμε ξανά σε αυτήν την εικόνα της καταστροφής την οποία πριν μερικές ημέρες αντικρίσαμε, παρακαλούμε για την επαγρύπνηση όλων! Ο Άγιος Θεός με τις πρεσβείες του Αγίου Αντωνίου να φωτίζει τους υπαιτίους και να τους κατευθύνει στην ευθεία οδό της Αληθείας Του, καλώντας τους σε μετάνοια και συναίσθηση των βέβηλων ενεργειών τους.
