Η παραλία και το ... επίπεδο

Μεσημέρι Δευτέρας, ανήμερα του Αγίου Πνεύματος και στην παραλία του Κερατόκαμπου ο κόσμος πολύς...

Μικρά παιδιά τσαλαβουτούν στα νερά, οι γονείς παραδίπλα τα επιβλέπουν, αλλού ομπρέλες κι αλλού καρέκλες θαλάσσης.

Λίγο παραπάνω, άλλοι πίνουν τον καφέ τους ή απολαμβάνουν τη θέα τρώγοντας το παγωτό τους.

Το σκηνικό κάτω από τον καυτό ήλιο άκρως χαλαρό, άκρως καλοκαιρινό.

Εκεί ανάμσα στα βότσαλα όμως και την άμμο, η εικόνα που αντικρίζει κανείς προκαλεί θυμό.

Πεταμένα σκουπίδια, αποτσίγαρα, συσκευασίες τροφίμων, χαρτιά, μπουκάλια, πλαστικά δοχεία του καφέ, γυαλιά θαλάσσης παρατημένα και ηλιοκαμμένα..

Και φυσικά, δεν είναι δυνατόν να έχουμε την απαίτηση για την παρουσία ενός υπαλλήλου καθαριότητας για κάθε έναν επισκέπτη.

Η ατομική ευθύνη του καθενός είναι που κάνει τη διαφορά και φανερώνει το επίπεδο της κάθε κοινωνίας...