Η ξεφουρνιά!
Μια πανέμορφη φωτογραφία, μας κοινώνησε ο αγαπημένος φίλος Στέλιος Σπυριδογιαννάκης, την οποία σπεύδουμε να μοιραστούμε μαζί σας!
Πρόκειται για το αρτοποιείο των Δασκαλάκηδων στην Άνω Βιάννο, το οποίο λειτουργούσε μέχρι και τα τέλη της περασμένης χιλιετίας!
Βρισκόταν στο παράλληλο με τον ποταμό Κοπρώνυμο στενό, που ξεκινούσε από την Πλατεία Μιχ. Αρχαγγέλου. Ήταν ένα μικρό εμπορικό κέντρο το στενό εκείνο.
Αρχικά τα δύο καφενεία της Αναστασίας Τριγωνάκη και του Χαρίλαου Πετράκη, το κρεοπωλείο του Γιώργη Δοριάκη, το φανοποιείο του Χαρίδημου Παπαγιαννάκη, το υποδηματοποιείο του Γιάννη Μπιτσακάκη, η ταβέρνα του Γιάννη Μιχελακάκη, τα παντοπωλεία των Μανώλη Δασκαλάκη και Νίκου Πετράκη, ενώ παλιότερα υπήρχαν το εμπορικό του Εμμ. Παπαγιαννάκη (Πασατέμπος) και το επίσης εμπορικό-πανδοχείο του Γιάννη Αθουσάκη (Κόπελος) και για πολλά χρόνια η ταβέρνα του Ματθαίου Γουρνιεζάκη. Στο ίδιο αυτό στενό, ανεγέρθηκε και το κοινοτικό κατάστημα Άνω Βιάννου. Τι υπάρχει σήμερα; Εγκατάλειψη και ερημιά! Ευτυχώς που μετεγκαταστάθηκε το Α.Τ. Βιάννου!
Ας ξεφύγουμε από τις μελαγχολικές αυτές αναπολήσεις και ας δούμε το «από μέσα» της εξαιρετικής φωτογραφίας που σας παραθέτουμε… Το φρεσκοψημένο ψωμί κόβεται σε ντάκους για να φουρνιστεί εκ νέου και να παξιμαδιαστεί! Το ομολογουμένως εξαίσιο αυτό θέαμα του αχνιστού ψωμιού, εντυπωσίασε τον άγνωστο τουριστικό επισκέπτη, το μαγικό φωτογραφικό «κλικ» του οποίου απαθανάτισε τη στιγμή, δωρίζοντάς μας την (επαναλαμβάνουμε) εξαιρετική αυτή φωτογραφία, στην οποία πρωταγωνιστές είναι ο Γιάννης Δασκαλάκης με την σύζυγό του Ελένη Παπαματθαιάκη, που ήταν και οι ιδιοκτήτες του αρτοποιείου.
Τα χρόνια εκείνα η Άνω Βιάννος διέθετε δύο υπερσύγχρονα αρτοποιεία και με αυτοκίνητα διαμοίραζαν το ευλογημένο ψωμί στα χωριά και τους οικισμούς. Δυστυχώς, μετά την έλευση του ευρώ… πολλά άλλαξαν. Στην αθεράπευτη ξενομανία μας, στην μάστιγα της αστυφιλίας, προστέθηκε και η λαίλαπα του νέου νομίσματος, ενώ, καθοριστικός ήταν και ο παράγοντας της ηλικιακής πραγματικότητας.
Οι ασχολούμενοι με την αρτοποιία γέρασαν και οι νέοι περί άλλα τυρβάζουν!
Έτσι, τα δύο αρτοποιεία είναι πλέον μια ωραία, αλλά και στενάχωρη ανάμνηση… Ίδια ήταν και η τύχη των υπόλοιπων αρτοποιείων που λειτουργούσαν στην πρώην επαρχία Βιάννου (Αμιράς, Πεύκος, Άρβη) και πλέον το ψωμί με το οποίο σιτίζονται οι κάτοικοι των χωριών μας, έρχεται από όμορους ή και μακρινότερους Δήμους…