για τον φιλόλογο Γιώργο Μεταξάκη, τον πρωτότοκο γιο της φίλης και συναδέλφου Άννας Μανουκάκη – Μεταξάκη.
Γιώργο μου αγαπημένε, πολυαγαπημένε μας Γιώργο,
κόπηκε η ζωή σου στην πιο καλή της ώρα…
Φεύγεις και το φευγιό σου σκορπίζει μεγάλο πόνο και οδύνη ασήκωτη.
Βαθύ κενό άνοιξε το φοβερό Σαββατόβραδο της 14ης Ιουνίου. Βαρύ το πένθος στη Νίσυρο, το νησί που αγάπησες, που σ’ αγάπησαν τα παιδιά του και όλοι οι κάτοικοί του.
Το μαύρο μαντάτο του πρόωρου θανάτου σου ταχύτατα απλώθηκε πάνω από το Αιγαίο σαν φοβερή αιφνίδια καταιγίδα, που μούδιασε τη Νίσυρο, τη Ρόδο και την Κρήτη. Έφτασε στο Ηράκλειο και κατέληξε στο πατρογονικό σου Αρκαλοχώρι, που το σκοτείνιασε ξαφνικά το αμείλικτο ΚΕΝΟ της απουσίας σου.
Αρνήθηκε αρχικά να δεχτεί τη σκληρή πραγματικότητα. Αλλά σήμερα σε υποδέχεται πονεμένα μα στοργικά ο τόπος των παιδικών και ευτυχισμένων εφηβικών σου χρόνων, τότε που όλα ήταν όμορφα και γαλήνια στην αγκαλιά των άξιων γονιών σου, της Άννας και του Μανώλη Μεταξάκη.
Σε υποδέχεται με συντριβή στη μεγάλη της αγκαλιά η μάνα σου που πασχίζει να αντέξει. Το ίδιο κι ο αγαπημένος σου αδερφός. Κι η Βασιλική σου που έζησε το μεγάλο σοκ, έτσι όπως έφυγες ξαφνικά μέσα από τα χέρια της. Μια μόνο ίσως αχτίδα παρηγοριάς να τους γλυκάνει κάπως τον πόνο: ότι έφυγες στην αγκαλιά της σε μια όμορφη γαλήνια καλοκαιριάτικη στιγμή που χαιρόσαστε μαζί.
Άννα μου, δε θρηνεί σήμερα τον Γιώργο σου μόνο η οικογένειά σας. Δες τα πρόσωπα όλων και τα μάτια τους. Δεν ξέρω αν μπορεί να παρηγορήσει λίγο την ψυχή σου αυτό το συγκινητικό κύμα αυθόρμητης και γνήσιας συμπαράστασης.
Άννα μου, δεν είναι μόνο τα νιάτα του Γιώργου που μας βυθίζουν σ’ αυτή τη μεγάλη θλίψη. Είναι που ο κόσμος μας στερείται έναν άνθρωπο σαν τον γιο σου. Έναν χαρισματικό, καλλιεργημένο, νηφάλιο, γλυκύτατο, έντιμο άνθρωπο. Η ειλικρινής του ευγένεια, το καθαρό του βλέμμα -μια ήρεμη και διαυγής θάλασσα σαν αυτή που αγαπούσε- η υποδειγματική του ανιδιοτέλεια, η αγάπη του για τον άνθρωπο, αποτελούν σπάνιες πλέον αρετές στις μέρες μας.
Ο Γιώργος σε τούτον τον κόσμο της επιδεικτικής δύναμης και του ανταγωνισμού, δεν οχυρώθηκε ποτέ πίσω από γελοίες επιτυχίες και εφήμερα αγαθά. Δεν υπήρξε ποτέ ένας εξωστρεφής επιπόλαιος τύπος που ήθελε να καλοπερνά. Από παιδάκι, συστατικό στοιχείο της ζωής του ήταν η λαχτάρα για μάθηση. Η προσπάθεια να καταλάβει, να φιλοσοφήσει τη ζωή. Ποτέ δεν αφέθηκε στη βολική αμεριμνησία. Αναζητούσε πάντα το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης. Κατέφευγε συχνά στη λυτρωτική δύναμη της ανάγνωσης, μελετούσε φιλοσόφους που μιλούσαν στην ψυχή του, καλλιεργούσε γενικότερα το πνεύμα και την ευαισθησία του από μικρός. Τον πλήγωνε η αδικία. Βασανιζόταν από τη σκληρότητα και τη στενομυαλιά του κόσμου. Αντιστεκόταν στην παρούσα ζοφερή κατάσταση με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής για τον κόσμο. Αναζητούσε μια άλλη πρόταση ζωής, πιο απλής, ουσιαστικής, δίκαιης για όλους. Γι’ αυτό μπορούσε να συναισθανθεί, να συμπαρασταθεί. Γι’ αυτό μπορούσε να σκορπίζει απλόχερα τόση καλοσύνη και αποδοχή γύρω του.
Γι’ αυτό έμεινε στη Νίσυρο. Για τις ανάγκες των παιδιών της Άγονης Γραμμής και τη λαχτάρα τους για μόρφωση, προσφέροντας πολύτιμο έργο, με αντάλλαγμα την αγάπη των μαθητών του, την εκτίμηση των γονιών και των κατοίκων του νησιού.
Αγαπημένε μας Γιώργο, Φεύγεις ενώ σε περίμεναν και άλλες χαρές … Λίγη η ζωή σου μα πρόλαβες να δώσεις και να πάρεις!
Ανεξίτηλο το αποτύπωμά σου, το ήθος, η πνευματικότητά σου θα κρατούν ζωντανή τη μνήμη σου σε όλους που σε γνωρίσαμε. Ένα αποτύπωμα για το οποίο πρέπει να νιώθουν υπερήφανοι οι αγαπημένοι σου, και ίσως να μετριάζει κάπως τον απέραντο πόνο τους.
Φεύγεις στην πιο ανθισμένη σου ηλικία. Και αφήνεις μια εικόνα που δεν θα γεράσει ποτέ… Θα ανθίζει καλοσύνη, προσφορά και αγάπη. Έτσι θα παραμένεις στην σκέψη μας: αλησμόνητα νέος και αγέραστος κι αγαπημένος. Γιατί η αγάπη δεν τελειώνει με τον θάνατο. Τώρα που θα γίνεις πια μόνιμη ανάμνηση των αγαπημένων σου και θα σε κουβαλάνε πολύτιμο φυλακτό στην ψυχή και τη σκέψη τους, να έρχεσαι που και που στα όνειρά τους! Εκεί θα σε προσμένουν πια η μάνα σου, η γυναίκα σου, ο αδερφός σου!
Άννα μου καλή, υποκλίνομαι μπροστά στον απύθμενο ιερό σου πόνο!
Βασιλική, Θανάση και Ρένα, να βρείτε τη δύναμη να αντέξετε αυτή την αβάσταχτη απώλεια!
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ, αγαπημένε μας Γιώργο, στην αγκαλιά του πατέρα σου!
Θα μας τον χαιρετάς τον αγαπημένο μας Μανόλη! Και να του πεις πως δεν τον ξεχνούμε! πως δεν σας ξεχνούμε!
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΤΑΞΙΔΙ στο αιώνιο φως! Εκεί που είναι η θέση σου!
Και η μνήμη σου αιωνία!
Αρκαλοχώρι 18/6/2025
Τον επικήδειο λόγο έγραψε η καλή φίλη-γνωστή φιλόλογος- πρώην πρόεδρος της Ένωσης Φιλολόγων Ν. Ηρακλείου κ. Μαρία Φραγκιαδάκη.
