Μ. Μαργαριτάκης: Ένας άνθρωπος που ακτινοβολούσε την λάμψη του καλού

Από την Τρίτη 17 Αυγούστου ο ΠΕΥΚΟΣ κλαίει γιατί έφυγε για την κοινωνία των αγγέλων ένας σπουδαίος Άνθρωπος, ένας αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, ένας Άρχοντας του Πεύκου που όλοι τον είχαν αγαπήσει ο ΜΑΝΩΛΗΣ Μαργαριτάκης στα 93 του χρόνια.

Εγώ ωστόσο κλαίω γιατί έφυγε ο ΝΟΝΟΣ μου, ο σάντολος μου. Ένας σπουδαίος και καλός άνθρωπος που έδινε απλόχερα αγάπη. Ο Άνθρωπος που με δειδαξε ότι η σχέση Νονού με το βαπτιστήρι είναι ιερή. Με έμαθε ότι ΝΟΝΟΣ δεν είναι αυτός που στέλνει δώρα στις γιορτές στο βαπτιστήρι ( που και αυτό το έκανε) είναι αυτός που αποτελεί κομμάτι της ζωής του παιδιού που βάπτισε.

Έτσι ενοιωθα ότι για τον Μανώλη Μαργαριτάκη τον νονό μου ήμουν πάντα ένα από τα παιδιά του. Ένας Άνθρωπος με κύρος και αίγλη. Ήταν τόσο απλόχερο το δόσιμο του που φαίνεται ότι ακόμη και υποσυνείδητα έκανε όλους να τον εκτιμούν βαθιά και να τον σέβονται. Δεν θα ήταν υπερβολή αν χαρακτήριζα τον Μανώλη Μαργαριτάκη σαν άνθρωπο που ακτινοβολούσε πάντα την λάμψη του καλού. Σφράγισε ο Μανώλης με την ιερή σφραγίδα της ΑΓΑΠΗΣ το πρόσωπο του τον χαρακτήρα του την ζωή του ολόκληρη. Εσφράγισε ανεξίτηλα και όλους εκείνους που τον γνώρισαν, τον έζησαν , τον αγάπησαν, τον σεβάστηκαν. Ήταν λεβέντης και περήφανος και πάσχιζε πάντοτε για το καλό του τόπου του.

Νιώθω πολυ περήφανος και ξεχωριστός που είμαι ο Βαπτισιμιός του, ο Φιλιότσος του. Αποχαιρετήσαμε τον μεγάλο εκλιπόντα με δέος και σεβασμό και προσωπικά υπόσχομαι ότι δεν θα τον ξεχάσω ποτέ, πάντα θα τον θυμάμαι με αγαθή ανάμνηση και θα τον νιώθω κοντά μου με το χαμόγελο την κοφτερή μάτια του αλλά και την προθυμία του για προσφορά και συμπαράσταση. Πλέον στα χέρια του Θεού Νονέ μου αγαπημένε, πρίγκηπα της ζωής αυτής, κοιμήσου ήσυχα δίπλα στους γονείς σου στην αγαπημένη σύζυγο το Παπαδιό τον λατρεμένο σου γιο τον Γιάννη και τους αλησμόνητους αδερφούς σου Γιώργο και Σταύρο που τόσο τους αγάπησες.

Είναι σίγουρο ότι ο καλός Θεός τον έχει αναπαύσει ανάμεσα στους ΔΙΚΑΙΟΥΣ και θα του χαρίζει εκατονταπλάσια τα καλά που έκανε αξιοποιώντας με τιμιότητα την ζωή που του έδωσε. Τώρα που αναπαύεται στα μυροβόλο χώματα του Πεύκου στρέφουμε όλοι εμείς την ψυχή μας ψηλά και προσευχόμαστε ο Ύψιστος να τον τάξει στις Δίκαιες Φωτεινές ψυχες που έπραξαν ολοζωής την ΑΓΑΠΗ. Στο καλό νονέ μου αγαπημένε.