Αρκετοί ντόπιοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Πολιτιστικού Συλλόγου Κεφαλοβρυσίου ώστε να διανοιχθεί το ιστορικό μονοπάτι που έμενε κλειστό για περίπου ... 20 χρόνια!
Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για ένα ακόμη αξιοθέατο του χωριού, ένα μονοπάτι για πεζοπορία που πλέον είναι ανοιχτό για όλους...
Έτσι, ένα ταξίδι στο παρελθόν και την ιστορία γίνεται πράξη για τους κατοίκους αλλά και για τους επισκέπτες της περιοχής.
Και βέβαία, το εν λόγω μονοπάτι είναι μία μεγάλη "ευκαιρία" για να ενωθούν οι ιστορικοί νερόμυλοι του χωριού!
Όπως αναφέρει ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κεφαλοβρυσίου, Κωστής Κοντάκης:
"Σήμερα Τρίτη 6 Ιουνίου ανταποκρίθηκαν οι Κεφαλοβρυσανοί στο κάλεσμα του συλλόγου για να ανοίξουμε το μονοπάτι που επι είκοσι περίπου χρόνια παρέμενε κλειστό. Ένα ακόμη αξιοθέατο του χωριού μας, ένα μονοπάτι για πεζοπορία είναι πλέον ανοικτό. Ανοίχτηκε πάνω στα ίχνη του παλιού δρόμου που ενώνει τους δύο οικισμούς του χωριού μας.
Πέρα των συνηθισμένων ωφελειών για τον κάθε Κεφαλοβρυσανό - ή που έχουν άμεσο αντίκτυπο στη σωματική και ψυχική τους υγεία, ο Κεφαλοβρυσανός -ή διασχίζοντας αυτή την διαδρομή θα ταξιδέψει επί πλέον πίσω στο χρόνο, στο παλιό Κεφαλοβρύσι, βλέποντας με τα μάτια της ψυχής όλα εκείνα που ζούσαν κάποτε σε κείνη την διαδρομή, βρύσες, τζανεριές, καρές, συκιές, κερασιές, καβροί που περίμεναν κάθε μεσημέρι τα παιδιά του σχολείου για να παίξουν μαζί τους το παιγνίδι " με πιάνεις, δεν με πιάνεις".
Περπάτησα πάλι μαγεμένος μέσα στο τούνελ του παλιού μας δρόμου κι έφθασαν οι μυρωδιές της μυρτιάς και της καρυδιάς και ξέθαψαν στη μνήμη μου ανοιξιάτικες ευωδίες ξεχασμένες. Ταυτόχρονα τα μάτια μου γέμισαν χρώματα πράσινα, κόκκινα, κίτρινα. Οδηγήθηκα μαγεμένος να περπατήσω το ανοιγμένο πλέον μονοπάτι, ένα τούνελ από μυρτιές ρουφώντας λαίμαργα φως, χρώματα, μυρωδιές και ήχους από το γάργαρο νερό του Κεφαλοβρυσίου.
Μπαίνω στο μονοπάτι και πιο κάτω σταμάτησα και στράφηκα πίσω μου. Διαπίστωσα πως είχαν πλέον φύγει οι μαθητές - συμμαθητές, ήμουν μόνος. Έτσι η μνήμη κινηματογραφικά με έφερε στα παιδικά μου χρόνια. Αποσβολωμένος έκλεισα τα μάτια μου και ο νους μου γύρισε πίσω, τότε που αυτός ο δρόμος ήταν γεμάτος παιδιά.
Με τη φαντασία μου ξανάγινα πάλι παιδί με το κοντό παντελονάκι με τα τριμμένα παπούτσια να ψάχνω τις καβουροφωλιές. Ξανάγινα πάλι παιδί σ''αυτό το δρόμο που έπαιζα κυνηγητό και κρυφτό.
Δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα αποσβολωμένος , μετέωρος ανάμεσα στο παιδί του τότε και τον συνταξιούχο του σήμερα. Αυτή η ώρα, όμως, ήταν αρκετή για να νιώσω μια γλυκόπικρη αίσθηση νοσταλγίας για τα παιδικά μου χρόνια.
Τούτο το μονοπάτι είναι βεβαίως η αρχή για την ένωση των οκτώ ερειπωμένων νερόμυλων του χωριού μας, προσελκύοντας μ' αυτό τον τρόπο επισκέπτες στο χωριό μας.
Αυτό έχουν στο μυαλό τους όλα τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του συλλόγου μας, εκμεταλλευόμενοι βεβαίως το θαυμάσιο περιβάλλον του χωριού μας, παράλληλα δηλώνουμε ότι ο σύλλογος είναι πάντα ανοιχτός σε προτάσεις, σκέψεις, ιδέες, αντιρρήσεις και κριτική ώστε να βοηθήσουμε, οσο μπορούμε και όσοι θέλουμε, το χωριό μας.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους εθελοντές τον Μανώλη ,τον Γιάννη, τον Μαρίνο, τον Δημήτρη, τον Νικολή τον Μανώλη, τον Δημήτρη ,τους μικρούς εθελοντές Μιχάλη και Γιάννη. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τον πατέρα Ιωάννη Κοντάκη που πρώτος βρέθηκε στο χώρο των εργασιών".
