Σχεδόν πενήντα νεκρούς από τροχαία θρηνεί η Μεγαλόνησος το εννεάμηνο του 2024 και, αν το κακό συνεχιστεί, θα έχουμε σχεδόν διπλασιασμό των θανατηφόρων τροχαίων περιστατικών σε σχέση με το 2023 που το μακάβριο κοντέρ σταμάτησε στον αριθμό 39…
Διαβάζουμε και ακούμε πάρα πολλά σχετικά με τα αίτια που προκαλούν τα θανατηφόρα τροχαία, όπου στις πρώτες θέσεις είναι ασφαλώς το οδικό δίκτυο και το αλκοόλ.
Φταίνε όμως μόνο οι «κωλόδρομοι»;;;
Αυτό είναι ένα ουσιωδέστατο ερώτημα.
Στο πρόσφατο ταξίδι μας στην Αυστρία διανύσαμε οδικώς κάπου 1000 χιλιόμετρα! Κυκλοφορήσαμε σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, αλλά και σε επαρχιακούς δρόμους στενούς και δύσκολους. Ελάχιστες οι οδηγικές παρεκτροπές που συναντήσαμε!
Σπινιές δεν είδαμε, όπως δεν είδαμε οδηγικούς τσαμπουκάδες, μαγκιές και παράνομα προσπεράσματα…
Η παρουσία της αστυνομίας σχεδόν υποτυπώδης. Όμως, παντού είναι τοποθετημένες καταγραφικές κάμερες!!!
Τα προβλεπόμενα πρόστιμα είναι ιδιαίτερα τσουχτερά και, εξ’ όσων πληροφορηθήκαμε, «σβηστήρια» για τις παραβάσεις δεν επιτρέπονται.
Η επάνοδος στην Ελλάδα μάς επανέφερε στη θλιβερή πραγματικότητα.
Πριν λίγες ημέρες πήγα στο Ηράκλειο. Από τη Βιάννο κιόλας, βρέθηκα αντιμέτωπος με ιδιαίτερα επικίνδυνες οδηγικές συμπεριφορές.
Ελάχιστοι οι οδηγοί που σέβονταν τη σήμανση, αλλά και όσοι την σεβόντουσαν, οι περισσότεροι ήταν τουρίστες!
Όριο ταχύτητος δεν υφίσταται για πολλούς από τους ντόπιους οδηγούς, όπως δεν λαμβάνεται υπόψη η διπλή διαχωριστική γραμμή…
Το πόδι στο γκάζι κι όποιον πάρει ο χάρος!
Μπροστά σ’ αυτή την εγκληματική οδηγική πραγματικότητα ο κοινός νους αδυνατεί να βρει λογικές απαντήσεις.
Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο/η συνοδηγός μου και οι οποίες παρατίθενται, μαρτυρούν την ανεξήγητα τραγική οδηγική μας συμπεριφορά.
Για όσους γνωρίζουν, ο συγκεκριμένος δρόμος διαθέτει μία λωρίδα κυκλοφορίας και μία βοηθητική ανά κατεύθυνση. Κατ’ εξαίρεση υπάρχουν δύο λωρίδες κυκλοφορίας σε συγκεκριμένα σημεία (ανηφόρες και όπου υπάρχει διαχωριστικό τοιχίο).
Οι φωτογραφίες
Ερχόμαστε λοιπόν στην 1η εικόνα, όπου ο οδηγός του λευκού Citroen επιχειρεί προσπέραση πατώντας την διπλή-απαγορευτική γραμμή ενώ από απέναντι έρχονται άλλα αυτοκίνητα!
Ερώτημα: Αν υπήρχε καταγραφική κάμερα θα το επιχειρούσε;;;
Εικόνα 2η
Παράβαση ίδια με την προηγούμενη όπου το προπορευόμενο όχημα αναγκάζεται να κινηθεί (κάκιστα και κατά παρέκκλιση) στη βοηθητική λωρίδα, ενώ ο… βιαστικός οδηγός, χωρίς επαρκή ορατότητα, επιχειρεί την προσπέραση, πατώντας εμφανέστατα τη διπλή διαχωριστική γραμμή ενώ, από το αντίθετο ρεύμα έρχονται άλλα οχήματα!
Ερώτημα: Αν υπήρχε καταγραφική κάμερα θα το επιχειρούσε;;;
Εικόνα 3η
Το 4Χ4 επιχειρεί προσπέραση πάνω σε επικίνδυνη στροφή πατώντας την διπλή διαχωριστική γραμμή!
Ερώτημα: Αν υπήρχε καταγραφική κάμερα θα το επιχειρούσε;;;
Εικόνα 4η
Χωρίς κανένα σχολιασμό… Η εικόνα μιλάει από μόνη της!
Επισημειώνεται μόνον, ότι η παράβαση πραγματοποιείται σε σημείο που έχει έξοδο και είσοδο και από τις δύο κατευθύνσεις (Αλάγνι) και η λωρίδα κυκλοφορίας είναι μία!!!
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε δεκάδες ανάλογες εικόνες. Αυτό που προβληματίζει, περισσότερο απ’ όλα, είναι η κοινωνική αφασία. Όλοι γινόμαστε μάρτυρες οδηγικών παραβατικών συμπεριφορών. Φοβούμαι ότι έχουμε συνηθίσει το τέρας και, αδιαφορώντας παντελώς για τα αίτια, μας σοκάρουν τα αιτιατά και εν προκειμένω η θλιβερή αριθμητική των θανάτων.
Κάποιοι δυσανασχέτησαν με τα νέα μέτρα του ΚΟΚ, όπως π.χ. την απαγόρευση του καφέ κατά την οδήγηση. Όμως το πρόβλημα δεν είναι τα μέτρα, αλλά η εφαρμογή τους κι αυτό δεν αφορά μόνον τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, αλλά το κάθε μέτρο που θεσπίζεται.
Δεν είναι στις προθέσεις μου να αθωώσω το ελλιπέστατο και σαφέστατα επικίνδυνο οδικό δίκτυο. Θα είναι όμως τεράστιο λάθος να τα φορτώσουμε όλα σ’ αυτό, αποποιούμενοι ταυτόχρονα τις οδηγικές μας ευθύνες.
Ο καλός καπετάνιος έχει τον τρόπο του να διαχειρίζεται τον κυκλώνα. Γνωρίζει ότι, με τσαμπουκάδες και εξυπνακισμούς δεν παλεύεις με το θεριό και το πλοίο θα βουλιάξει.
Όταν, λοιπόν, οδηγείς σ’ ένα δρόμο κακό, κι εσύ δεν λαμβάνεις υπόψη σου τη σήμανση, τότε, είναι αναπόφευκτο κακό να φας τα μούτρα σου. Δυστυχώς όμως, εκθέτεις σε άμεσο κίνδυνο και άλλους. Κι αυτό το δικαίωμα δεν το έχει κανένας μας…
Οι σχεδόν πενήντα νεκροί δεν μπορεί (και δεν πρέπει) να είναι απλή-αριθμητική αναφορά. Στην πλειοψηφία τους ήταν νέοι άνθρωποι, που έφυγαν χωρίς να απολαύσουν τις μικροχαρές της ζωής ή άφησαν πίσω τους ορφανά παιδιά, χήρες και πικραμένους γονείς.
Δεν έχουμε το δικαίωμα να κοιμόμαστε ήσυχοι! Αυτή η ανθρωποθυσία πρέπει πάση θυσία, αν όχι να σταματήσει, τουλάχιστον να μειωθεί. Κι αυτό είναι στο χέρι μας. Ή μάλλον στο μυαλό μας….
Σημείωση: Η κεντρική φωτογραφία είναι από το In.gr
