Μπορεί η 14η Φεβρουαρίου να είναι συνδεδεμένη με τον έρωτα και την αγάπη, όμως σαν σήμερα 91 χρόνια πριν, ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία των ΗΠΑ έλαβε χώρα στο Σικάγο, που έμεινε στην ιστορία ως η Σφαγή της Εορτής του Αγίου Βαλεντίνου.
Βρισκόμαστε στην σκληρή δεκαετία των ’20, όπου η πορνεία, ο τζόγος και η παράνομη διακίνηση αλκοόλ στην εποχή της ποτοαπαγόρευσης, βρίσκονται στην ακμή τους, και δύο συμμορίες ελέγχουν την πόλη του Σικάγο, η μια τον βορά και η άλλη των νότο.
Ο Αλ Καπόνε κυριαρχεί στο νότιο τμήμα ενώ ο Μπανγκς Μοράν με τους Ιρλανδογερμανούς στο βόρειο. Ο Ιταλός μαφιόζος αποφασίζει ότι πρέπει να δράσει, με το έπαθλο για τον νικητή να είναι αρκετά εκατομμύρια δολάρια από την παράνομη διακίνηση αλκοόλ.
Ο Καπόνε διψούσε και για εκδίκηση επειδή ο Μοράν είχε σκοτώσει μερικούς δικούς του ανθρώπους, με το σχέδιο να είναι το εξής. Θα του έκλεινε ένα ραντεβού σε μέρος της επιλογής του, με δέλεαρ ένα φορτίο ακριβού ουίσκι. Οι άνθρωποι του Ιταλού γκάνγκστερ μεταμφιεσμένοι σε αστυνομικούς θα αναλάμβαναν τα υπόλοιπα.
Ο Μοράν δεν αντιλήφθηκε την παγίδα και έκλεισε την συνάντηση για τις 10:30 το πρωί της 14ης Φεβρουαρίου, σε μια αποθήκη του Βόρειου Σικάγο. Πέντε άνθρωπο του Αλ Καπόνε έφτασαν στην ώρα τους με δύο αυτοκίνητα, που έμοιαζαν με περιπολικά. Οι τρεις ήταν ντυμένοι αστυνομικοί και οι άλλοι δύο με πολιτικά. Στη γύρω περιοχή είχαν ακροβολιστεί δεκάδες συνεργάτες του Καπόνε.
Οι τρεις «αστυνομικοί» αποφάσισαν να δράσουν, όταν είδαν έναν άνδρα που έμοιαζε με τον Μοράν να μπαίνει στην αποθήκη. Με καταδρομική επιχείρηση αιφνιδίασαν τα επτά άτομα που βρίσκονταν μέσα και τους διέταξαν να σταθούν με την πλάτη στον τοίχο. Χωρίς δεύτερη κουβέντα, τους γάζωσαν με τα αυτόματα Τόμσον (όπλο το οποίο ήταν εύκολο να το βρεις την εποχή εκείνη) που έφεραν. Οι περίοικοι άκουσαν τους παρατεταμένους πυροβολισμούς και ειδοποίησαν την αστυνομία.
Από τους επτά νεκρούς, πέντε ήταν μέλη της συμμορίας του Μοράν ένας συνεργαζόμενος μικροκακοποιός κι ένας άσχετος με την ιστορία, ένας μηχανικός που είχε κληθεί για να επισκευάσει ένα αυτοκίνητο της συμμορίας και βρέθηκε κατά λάθος στο μοιραίο ραντεβού. Το μεγάλο «αφεντικό» όμως, ο Μοράν, απουσίαζε. Ο μεγάλος αντίπαλος του Καπόνε σώθηκε από καθαρή τύχη, καθώς πήγε καθυστερημένα στο ραντεβού και όταν έφτανε κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και έτσι εξαφανίστηκε.
Το μακελειό προκάλεσε την λαϊκή κατακραυγή στο Σικάγο, με το τέλος των συμμοριών να έχει ξεκινήσει. Η τοπική αστυνομία, παρότι γρήγορα διαπίστωσε ποιοι ήταν οι πρωταγωνιστές του αιματηρού επεισοδίου, δεν μπόρεσε να προχωρήσει σε συλλήψεις. Ο Αλ Καπόνε και το πρωτοπαλίκαρό του Τζακ ΜακΓκαρν είχαν γερά άλλοθι: ο πρώτος βρισκόταν στη Φλόριντα για διακοπές και ο δεύτερος στην αγκαλιά της φιλενάδας του.
Το θέμα πλέον αφορούσε όλη τη χώρα με την ομοσπονδιακή κυβέρνηση να αναλαμβάνει δράση μαζί με το FBI και το IRS (εφορία). Με μεθοδικό τρόπο, οι δύο υπηρεσίες ξεσκέπασαν τη δράση του Αλ Καπόνε, που συνελήφθη δύο χρόνια αργότερα για φοροδιαφυγή. Η βασιλεία του στο χώρο του οργανωμένου εγκλήματος είχε τελειώσει, ενώ δεν άργησε να έρθει και η πτώση του Μπανγκς Μοράν.
Ο τόπος του εγκλήματος (2122 Ν. Clark Street) έγινε τουριστική ατραξιόν μέχρι το 1967, που η αποθήκη κατεδαφίστηκε, ενώ το μακελειό αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τις ταινίες: Μερικοί το προτιμούν καυτό του Μπίλι Γουάιλντερ (1959) και Σημαδεμένος (1932) και το κύριο θέμα της ταινίας του Ρότζερ Κόρμαν Νύχτα του Αγίου Βαλεντίνου (1967).
