Παραμένει το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης παιδικής χαράς, δηλαδή του αυτονόητου (!) στο μαρτυρικό Κεφαλοβρύσι!
Αυτό που θα έπρεπε να ειναι αυτονήτο, όπως γράψαμε και πριν από ένα χρόνο, δυστυχώς, γίνεται αντικείμενο συζήτησης...
Ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κεφαλοβρυσίου, Κώστας Κοντάκης, θίγει εκ νέου το ζήτημα και ζητά την επίλυσή του.
Όπως αναφέρει, είναι κι αυτή ακόμη μία θλιβερή διαπίστωση ότι έχει υποβαθμιστεί η ποιότητα ζωής των παιδιών μας! Ως εκ τούτου, ελλείψει παιδικής χαράς, τα παιδιά παίζουν στο δρόμο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την σωματική τους ακεραιότητα...
"Όπως και να έχει οι αρμόδιοι πρέπει να απαντήσουν στο μικρό Σταυράκι: "πότε θα κάνω εγώ τσουλήθρα και κούνια όταν γίνω δέκα οκτώ χρονών και θα πάω στην χώρα;"...
Αναλυτικά ο κ. Κοντάκης σημειώνει:
"Χωρίς Παιδική Χαρά τα παιδιά του Κεφαλοβρυσίου.
Όλοι γνωρίζουμε ότι οι πιο ευχάριστες αναμνήσεις ενός ανθρώπου είναι άριστα συσχετισμένες με τα παιγνίδια των παιδικών του χρόνων.
Η παιδική χαρά είναι από τις πρώτες επαφές των παιδιών με ατομικά αλλά και συλλογικά παιγνίδια. Χαίρονται, διασκεδάζουν, αλλά και κοινωνικοποιούνται.
Δυστυχώς, υπάρχουν ακόμη χωριά που δεν έχουν χώρο παιγνιδιού - παιδική χαρά.
Ένα τέτοιο χωριό είναι το Κεφαλοβρύσι.
Διαπίστωση μας στο Κεφαλοβρύσι είναι ότι τα τελευταία χρόνια στο χωριό μας έχει υποβαθμιστεί η ποιότητα ζωής των παιδιών μας καθώς υπάρχει έλλειψη κατάλληλων χώρων αναψυχής (παιδική χαρά).
Τα παιδιά στο Κεφαλοβρύσι μεγαλώνουν χωρίς σύγχρονους χώρους παιγνιδιού λες και είναι παιδιά ενός κατώτερου χωριού.
Όπως και νάχει οι αρμόδιοι πρέπει να απαντήσουν στο μικρό Σταυράκι: "πότε θα κάνω εγώ τσουλήθρα και κούνια όταν γίνω δέκα οκτώ χρονών και θα πάω στην χώρα"";
Ο μεγάλος κίνδυνος λόγω ελλείψεως κατάλληλων χώρων παιγνιδιού στο Κεφαλοβρύσι είναι ότι τα παιδιά αναγκάζονται να παίζουν στους δρόμους του χωριού με κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα.
Είναι λοιπόν επιτακτική η ανάγκη οι αρμόδιοι να επισπεύσουν την διαδικασία υλοποίησης μιας παιδικής χαράς στο μαρτυρικό Κεφαλοβρύσι".
