Ώρες και μέρες μπορώ να γράφω για τον παιδικό μου φίλο και συγχωριανό, τον Μηνά. Μορφή, με όλη τη σημασία. Από μικρός έβλεπε τη ζωή από εντελώς διαφορετικές οπτικές. Ακόμη και οι παιδικές του τρέλες είχαν πολύ ζουμί.
Ποτέ δεν τον ενδιέφεραν οι… καθωσπρεπισμοί, και το «απέξω». Σπάνιο είδος αυθεντικού λαϊκού φιλόσοφου, διαθέτει το εξαιρετικό προσόν της ετοιμολογίας. Τα λόγια του λίγα και μετρημένα αλλά στοχευμένα σαν τα καλοπελεκημένα αγκωνάρια που ο πελεκάνος τα προορίζει για συγκεκριμένο σημείο στο χτίρι. Ο Μηνάς δεν λέει ποτέ αρλούμπες. Ακόμη και για τα απλά ο λόγος του έχει πολλά καράτια. Σου την… αμολάει για το τίποτα, κι όταν εμφιλοχωρείς σ’ αυτό που έφτασε στ’ αυτιά σου παραμιλάς και παραλαντίζεις, από το πνεύμα του!
Έχω καταγράψει αρκετές από τις εξαιρετικά ευφυείς ατάκες του Μηνά, ακριβώς επειδή είναι τόσο μα τόσο πνευματώδεις. Για να πάρετε μια γεύση από το πνεύμα του σας παραθέτω την ακόλουθη-πραγματική ιστορία:
Κάπου εκεί στο 1990 καθόμουν με τον Μηνά στον επαγγελματικό μου χώρο, όταν δεχτήκαμε την απρόσμενη επίσκεψη δύο Βιαννιτισσών που έκαναν έρανο. «Κάνουμε έρανο για την αποπεράτωση του γηροκομείου και ζητούμε και την δική σας βοήθεια», μας είπαν ευγενώς… Έδωσα τη βοήθειά μου, αλλά οι κυρίες περίμεναν ότι κάτι θα έδινε και ο Μηνάς. «Κύριε Μηνά θα μας βοηθήσετε και σεις;», τον ρώτησαν. Ο Μηνάς δίχως σκέψη έδωσε το χρησμό του: «Κάμετε ένα τρελοκομείο να σας δώσω διακόσιες χιλιάδες»!!!
Πιστέψτε με, το εννοούσε!
Νομίζω πως, μ’ όλα αυτά που ζούμε στην εποχή μας, καθίσταται προφητικός ο λόγος του φίλου μου του Μηνά. Είναι τόσο περίεργες και αλλοπρόσαλλες οι καταστάσεις που βιώνουμε, που μάλλον περισσότερο ανάγκη έχουμε τα τρελοκομεία από ότι τα γηροκομεία….
Αυτά είχα γράψει στις 11 Νοεμβρίου 2020, ημέρα της γιορτής του…
Ο Μηνάς, ο ταξιδευτής των «μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων», ο ναυτικός που ως μάγειρας στις κουζίνες ποντοπόρων πλοίων μαγείρεψε για εκατοντάδες άλλους της ναυτικής οικογένειας, χθες 28 του Οκτώβρη, ταξίδεψε για στερνή φορά για το μεγάλο και αγύριστο ταξίδι…
Φίλε μου Μηνά, το φλεγματικό σου χιούμορ, το καταπληκτικό σου πνεύμα και τις ατάκες σου θα τα διαφυλάξω και θα τα κοινωνώ για όσο θα ζήσω. Νομίζω πως, είναι ο καλύτερος τρόπος για να σε κρατήσω μακριά από τη λασπουριά της λησμοσύνης…
