Από το τηλέφωνο, ένας καλός φίλος, ο Γιάννης Σπανάκης, μου διάβασε μια ανάρτηση του Γιάννη Σουλαδάκη, που αφορά στον αείμνηστο Γιώργο Φουρναράκη.
Ο κ. Σουλαδάκης ήταν αναπληρωτής υπουργός Δημοσίων Έργων στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, τότε που ο αείμνηστος Γιώργος, ήταν προϊστάμενος της ΠΥΔΕ Θράκης.
Αναφέρεται ο κ. Σουλαδάκης, για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στην προσήλωση στα υπηρεσιακά καθήκοντα αλλά και την πατριωτική δράση του Γιώργου.
Αξίζει τον κόπο να αναζητήσει κάποιος στο διαδίκτυο τα κείμενα αυτά. Έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, λόγω και της συγκυρίας, γιατί δείχνουν πόσο σημαντική μπορεί να είναι η συμβολή του ευσυνείδητου ατόμου-πολίτη, στα εθνικά θέματα.
Ο Γιώργος Φουρναράκης ήταν φίλος μου, μιλούσαμε συχνά στο τηλέφωνο και ξέρω από πρώτο χέρι το έργο, την προσπάθεια που άοκνα κατέβαλε για τα παρόχθια οχυρωματικά έργα που κάθε χρόνο είναι αναγκαία για τη διασφάλιση σταθερής της κοίτης του ποταμού και κατ’ επέκταση την εξασφάλιση των συνόρων της πατρίδας, στην ευαίσθητη αυτή περιοχή.
Ξέρετε η κοίτη του ποταμού είναι ευμετάβλητη και εξαρτάται από το απρόβλεπτο μέγεθος των βροχοπτώσεων, κυρίως στη Βουλγαρία, απ’ όπου πηγάζει το θαυμάσιο αυτό ποτάμι! (Αξίζει να επισκεφτεί κάποιος το δέλτα της εκβολής και να θαυμάσει το τοπίο, τη χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής).
Για το λόγο αυτό, λοιπόν, χρειάζεται συνεχής εγρήγορση και προσπάθεια για την ετήσια διεκπεραίωση του δύσκολου έργου που προανέφερα.
Μου έλεγε ένας συνεργάτης του, ο Γιώργος Πουλουτίδης, για το παραγωγικό άγχος που τον διακατείχε κατά την περίοδο των βροχοπτώσεων.
Ο Πουλουτίδης ήταν φίλος από τα φοιτητικά χρόνια και είχε χαρεί ιδιαίτερα όταν έμαθε πως ο προικισμένος προϊστάμενός του ήταν από την Βιάννο.
Ο Γιώργος Φουρναράκης ήταν μέσα στο ελικόπτερο που κατέπεσε, όταν κλιμάκιο με επικεφαλής τον Υπουργό ΥΠΕΧΩΔΕ Κώστα Γείτονα ενημερωνόταν για τα έργα στην ακριτική περιοχή και τη βαρύνουσα σημασία που έχουν για την εθνική ασφάλεια.
Ευτυχώς, παρά τη σοβαρότητα του ατυχήματος, δεν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί.
Ο Υπουργός πήρε μαζί του στην Αθήνα το Φουρναράκη και του ανέθεσε τη Γενική Γραμματεία των Συγκοινωνιακών Έργων.
Από τη θέση αυτή, την όποια δυστυχώς, λόγω ορίου ηλικίας υπηρέτησε για μικρό χρονικό διάστημα, συνέχισε να προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες.
Ιδιαίτερη ήταν η φροντίδα του για το νησί μας.
Σε συνεργασία με δυο σημαντικούς παράγοντες- δημιουργούς, τον αείμνηστο Σταύρο Καμπέλη και το Γιώργο Πρατικάκη μελετήθηκαν και ωρίμασαν αρκετά έργα την περίοδο αυτή.
Ένα παράδειγμα της αντιγραφειοκρατικής νοοτροπίας που ο Γιώργος υπηρέτησε είναι ο δρόμος Ηράκλειο -Βιάννος.
Μελετήθηκε σε χρόνο ρεκόρ από το γραφείο του Μιχαλη Βαρδουλάκη και δόθηκαν σημαντικά κομμάτια του σε κυκλοφορία, επίσης σε χρόνο πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της χώρας μας.
Μια ενδιαφέρουσα επίκαιρη, και διδακτική παρατήρηση στο σημείο αυτό είναι πως, οι όποιες αστοχίες υπάρχουν στο έργο οφείλονται στις κοντόφθαλμες παρεμβάσεις τοπικών παραγόντων!! Αυτές που καθιστούν σημαντικά έργα δυσλειτουργικά επειδή πρέπει να εξυπηρετούν ασήμαντες τοπικές σκοπιμότητες!!!
Ο Γιώργος ασχολήθηκε δημιουργικά και με άλλα σημαντικά έργα της Κρήτης, όπως ο βόρειος και ο νότιος οδικός άξονας, ο νοτιότερος του νότιου, όπως και ο λοξός… διάδρομος !!, όμως λόγω συνταξιοδότησης δεν πρόλαβε να βάλει τη δημιουργική του σφραγίδα στα έργα αυτά.
Θα κλείσω αυτό το σημείωμα με μια εικόνα που είχα γι αυτόν από τα παιδικά μου χρόνια στη Βιάννο, και πως αργότερα, φίλοι πια, την ερμήνευσε ο ίδιος.
Τον θυμάμαι στο φούρνο που η Μητέρα του μοχθούσε καθημερινά για να σπουδάσει τα τέσσερα παιδιά της, (ο πατέρας είχε αποδημήσει νωρίς), να ασκείται στην άλγεβρα και τη γεωμετρία μέσα από δύο ογκώδη βιβλία, την άλγεβρα του Τόγκα και τις ασκήσεις γεωμετρίας των Ιησουιτών.
Μου εξήγησε λοιπόν, ξεκινώντας από το αυτονόητο, πως προετοιμαζόταν για τις σπουδές στο Πολυτεχνείο, αλλά παράλληλα ασκούνταν, μέσα από την γοητευτική μαθηματική επιστήμη, σε αυτό που τον διέκρινε, τον ορθολογισμό, την απλή, καθαρή, μεθοδική σκέψη.
Εργαλεία σημαντικά και απαραίτητα για την επίλυση πολύπλοκων προβλημάτων, ανεξάρτητα από το επάγγελμα που ασκεί κάποιος.
