Μαντινάδες της καρδιάς
Έχεις καρδιά που δεν πονεί
γιατί ανέ πονούσε
τόσο καιρό που σ’ αγαπώ
δεν θα με τυραννούσε
Έχεις καρδιά που δεν πονεί
άλλης καρδιάς τον πόνο
γεννήθηκες να τυραννάς
και να παιδεύεις μόνο
-
Να τη διδάξεις την καρδιά
για να αγαπά στ’ αλήθεια
αλλιώς ξερίζωσέ τηνε
να φύγει από τα στήθια
-
Καρδιά να ξέρεις ν’ αγαπάς
είναι μεγάλο πλούτο
μα δυστυχώς δεν βρίσκεται
στο ψεύτη κόσμο ετούτο
-
Καρδιά μου ποιος σε κλείδωσε
και πήρε το κλειδί σου
και δεν ανοίγεις να μου πεις
την παραπόνεσή σου
-
Άνοιξε την καρδούλα μου
που είναι χάρισμά σου
να δεις με γράμματα χρυσά
γραμμένο τ’ όνομά σου
-
Ήθελα να ’χα δυο καρδιές
ήθελα να ’χα κι άλλη
και με τις τρεις να σ’ αγαπώ
και λίγο να ’ναι πάλι
-
Δώσε μου πίσω την καρδιά
να μην την βασανίζεις
μα εσύ δεν είσαι ικανός
τέτοια καρδιά να ορίζεις
-
Εχάρισά σου την καρδιά
σαν ένα λουλουδάκι
μα εσύ μου τηνέ μάρανες
την πότισες φαρμάκι
-
Μεσ’ στην καρδιά μου σ’ έβαλα
κι ώστε να ζω δεν βγαίνεις
εκεί θα σ’ έχω πάντοτε
τα φύλλα να μαραίνεις