Φύγαν τα μάτια μας αλλά προπορευόνταν οι ψυχές μας
Στη συνάντησή τους μες στους ουρανούς
Έλαμψε καθαρή στιγμή
Τρεμούλιασμα εναγώνιο
Το πιστό καθρέφτισμα των σωθικών μας
Πιο ψηλά
Στην ενωμένη μοναξιά των άστρων της
Θρονιάζεται η Γαλήνη
Γιατί την απαλλάξαμε από το κορμί μας
Γιατί την εξαντλήσαμε από τις ελπίδες μας
Γιατί της φέραμε τάμα την Ιδέα μας
Ξαναγεννάει αισθήματα
Οδ. Ελύτης, από το ποίημα "Ωρίων"
Άλλη μια φωτογραφία του Χρήστου Δανογλου που "κόβει την ανάσα", αυτή τη φορά από το Πανδημοτικό Μνημείο του Ολοκαυτώματος Βιάννου, με φόντο τον χειμερινό νυκτερινό ουρανό, του οποίου σήμα κατατεθέν αποτελεί ο αστερισμός του Ωρίωνα.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο διασημότερος κυνηγός της αρχαιότητας, ο Ωρίωνας, «καταστερίσθηκε», μετατράπηκε δηλαδή σε αστερισμό, όταν η ίδια η Γη τον τιμώρησε για την καυχησιολογία του, επειδή κανένα ζώο δεν ξέφευγε από τα βέλη του. Ο Ωρίωνας, καταδικάστηκε να βρίσκεται αιώνια πίσω από τις Πλειάδες (Πούλια).
