Στον Νίκο Αντωνόπουλο…


Πού είσαι αυτή την άνοιξη
χαμένο παλικάρι
ποια λησμονιά σε τύλιξε
ποια νύχτα σ’ έχει πάρει
Είμαστε εδώ και μας πονά
ακόμα η καρδιά σου
πονάμε αυτό που πόναγες
μας καίν’ τα όνειρά σου
Πού είσαι αυτή την άνοιξη
αστέρι ξεχασμένο
πικροχαμένο όνειρο
κορμί βαθιά θαμμένο
Δημήτρης Χριστοδούλου
Πολύ πίκρα έσταζε κι ετούτη η Δευτέρα. Ήταν η ημέρα του οριστικού αποχαιρετισμού ενός παλικαριού που στα 51 του χρόνια προδόθηκε από την καρδιά του. Συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι, αποχαιρετήσαμε τον Νίκο Αντωνόπουλο, ένα καλό παιδί, ένα προοδευτικό φίλο, που δεν άντεξε το άλγος και την πίεση των άθλιων εποχών μας.
Σκέφτομαι τους γονείς του… Τη Μάνα του… Την Χρυσάνθη Κατσαράκη, οδοντιάτρο, κόρη μιας σπουδαίας προσωπικότητας της Βιάννου, του Νίκου Κατσαράκη, και της Μαρίας Αγγελάκη από το γειτονικό Βαχό.
Σκέφτομαι τον πατέρα του… Τον καλό και σεβαστό φίλο Χρήστο Αντωνόπουλο από τον ηρωικό Δομοκό! Τον προοδευτικό και προκομμένο άνθρωπο που ήρθε στη Βιάννο και αγαπήθηκε για τις αξίες του, τις αρχές και την εντιμότητά του! Πάσχισαν, κουράστηκαν, μόχθησαν για να σπουδάσουν τα παιδιά τους και ανάμεσά τους το Νίκο! Πολιτικός Μηχανικός σπούδασε το παλικάρι και, μετά την αποφοίτησή του, ευθύς ρίχτηκε στην μέγγενη της καθημερινότητας… Όχι. Δεν προτίμησε τη σιγουριά του δημοσίου. Δεν ξερογλείφτηκε στα πολιτικά γραφεία, αλλά βούτηξε στα βαθιά νερά του ελεύθερου επαγγέλματος… Σε μια εποχή βρώμικη, που σε σκοτώνει χωρίς να ακούγεται τουφεκιά! Τα ’χει κανονίσει έτσι το «σύστημα», ώστε να πρέπει να σκοτώνεις για να επιβιώσεις… κι αλίμονο σ’ όποιον δεν ξέρει σημάδι ή σ’ όποιον δεν αρέσκεται να εγκληματεί…
Στο στερνό αποχαιρετισμό του Νίκου, παρόντα ήταν και τα αξιαγάπητα αδέρφια του: Η πολυαγαπημένη μας Έφη και ο σύζυγός της, ο εξίσου αξιολάτρευτος Νικόλας Κρίγκας.
Ήταν κι ο Δημήτρης, το πρωτότοκο αγόρι της οικογένειας.
Ήταν και οι θείοι: Ο Μανώλης και ο Γιώργος Κατσαράκης. Δυο εξέχουσες προσωπικότητες της Βιαννίτικης και Ηρακλειώτικης κοινωνίας.
Ήταν και τα ξαδέρφια του: Ο Πρύτανης Νίκος Κατσαράκης που με δέκα φράσεις σκιαγράφησε την προσωπικότητα του Νίκου.
Ήταν και οι συνάδελφοί του: Πολιτικοί Μηχανικοί και Αρχιτέκτονες από το Τεχνικό Επιμελητήριο που ήθελαν να πουν το ύστατο «χαίρε» στον καλό τους συνάδελφο.
Ήταν και πολλοί φίλοι και συγχωριανοί! Καρφίτσα δεν έπεφτε στον Άη Γιάννη της Κνωσού!
Νίκο, καλέ φίλε… Κέρδισε το ντέρμπι ο Ολυμπιακός… Δυστυχώς όμως, εμείς χάσαμε... Κι αυτή η χασούρα, δεν ισοφαρίζεται με τίποτα…