Πατατοσαλάτα αντζούγιας… ένα σχεδόν κύριο πιάτο!
της Χριστίνας Μαστρογιωργάκη
Μια σαλάτα τόσο πλούσια γευστικά που επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο την άποψη πως, «Μια καλή σαλάτα το μόνο που χρειάζεται δίπλα της, στο τραπέζι, είναι ένα καλής ποιότητας ψωμί»
Λένε πως η λέξη αντζούγια (και αντσούγια) προέρχεται από την ιταλική λέξη acciouga και δεν είναι παρά η ονομασία των φιλέτων του παστού γαύρου.
Γίνεται συχνά ένα μπέρδεμα ανάμεσα στο αν αντζούγια είναι τα παστά φιλέτα γαύρου ή τα παστά φιλέτα σαρδέλας κι αυτό είναι μια καλή ευκαιρία να το ξεκαθαρίσουμε:
Η αντζούγια προέρχεται από τον γαύρο.
Πολύς κόσμος, βέβαια, δεν έχει δοκιμάσει ποτέ το συγκεκριμένο είδος ψαρικού (ούτε το γνωρίζει καν) αλλά οι καλοφαγάδες γενικά, και οι μερακλήδες πότες ειδικότερα, το γνωρίζουν πολύ καλά (το αλάτι «τραβά» πολύ ποτό, ποιος το αμφισβητεί αυτό;).
Ενώ οι θαμώνες των Ιταλικών πιτσαριών, αποκλείεται να μην έχουν συναντήσει στους καταλόγους τους την περίφημη πίτσα αντσούγιας, ξεπερνώντας τελικά την άποψη (και προκατάληψη) πως, η καλή πίτσα γίνεται μόνο από τυριά, λαχανικά και αλλαντικά κρεάτων.
Ναι, η αντζούγια είναι ένα υλικό που μπορεί να πρωταγωνιστήσει σε πολλές συνταγές.
Η πατατοσαλάτα με αντζούγιες είναι μια σαλάτα τόσο πλούσια γευστικά που επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο την άποψη πως, «Μια καλή σαλάτα το μόνο που χρειάζεται δίπλα της, στο τραπέζι, είναι ένα καλής ποιότητας ψωμί».
Πράγματι! Μια καλή σαλάτα μπορεί να αποτελέσει «κύριο πιάτο» και η σαλάτα αντζούγιας είναι ακριβώς αυτό.
Η αντζούγια, αλήθεια είναι πως, είναι ένα ιδιαίτερα αλμυρό υλικό ακόμη και μετά το ξέπλυμά της σε νερό. Όμως είναι τόσο γευστική κι έχει τόση «προσωπικότητα» που συντελεί στη δημιουργία ιδιαίτερων πιάτων αρκεί να «παντρευτεί» με τα κατάλληλα υλικά. Δηλαδή, με υλικά ήπια σε γεύση (χωρίς ξύδι και αλάτι).
Για το λόγο αυτό, θα δούμε στη παρούσα συνταγή μια πατατοσαλάτα από την οποία απουσιάζουν συνήθη υλικά της τυπικής πατατοσαλάτας, όπως το αγγουράκι τουρσί, η κάπαρη τουρσί, το αυγό και το τυρί φέτα, ενώ αντίθετα δίνεται έμφαση σε υλικά με «μαλακή και γλυκιά» γεύση όπως το καρότο και η κόκκινη πιπεριά, τα οποία, συνδυασμένα με το βασικό υλικό, την πατάτα, εξισορροπούν την αλμύρα της αντζούγιας μα και την έντονη γεύση και τη μυρουδιά της.
Το μόνο, σε άρωμα και γεύση, έντονο υλικό που έχει θέση σε τούτη τη συνταγή είναι ο χυμός λεμονιού, που ως γνωστόν, χρησιμοποιείται συχνά για να μετριάσει την αλμύρα κάποιων παστών ψαρικών π.χ. ρέγγα.
Τελικά, τα υλικά αυτής της παρασκευής είναι ελάχιστα, μα ικανά να αναδείξουν όλες τις αρετές του συγκεκριμένου παστού ψαριού και να δώσουν μια ξεχωριστή γεύση, από αυτές τις γεύσεις που και μπορούν σε κάθε τραπέζι να ταιριάξουν απόλυτα με κάθε ψαρικό ή χορταρικό αλλά, και πού μπορούν, να σταθούν μόνες τους καλύπτοντας τις απαιτήσεις και του πιο δύσκολου καταναλωτή.
ΥΛΙΚΑ
- 1 κιλό πατάτες καθαρισμένες
- 100 γρ. αντζούγιες
- 1/2 ποτήρι (νερού) ελαιόλαδο
- 1/2 ποτήρι (νερού) χυμός λεμονιού
- 2 μέτρια καρότα (ή 3 μικρά )
- 1 κόκκινη πιπεριά (όχι καυτερή)
- 1-2 φλιτζάνια (τσαγιού) μαγιονέζα
- Μισό ματσάκι μαϊντανός ψιλοκομμένος
- Μια χούφτα άνηθος πολύ ψιλοκομμένος
- Ένα φρέσκο κρεμμυδάκι (το πράσινο μέρος ψιλοκομμένο).
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Κόβουμε τις πατάτες σε καρεδάκια όπως στη ρωσική σαλάτα (πάχους 1εκ.-1,5εκ).
Βάζουμε σε μια κατσαρόλα (όχι αλατισμένο) νερό και μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνουμε τις πατάτες, τις οποίες βράζουμε για 12-15 λεπτά από τη στιγμή που αρχίζει ο βρασμός.
Στο χρόνο που οι πατάτες βράζουν, σε μια μικρή λεκάνη τρίβουμε τα καρότα (με τον τρίφτη ντομάτας) και τους ρίχνουμε τον χυμό λεμονιού ανακατεύοντας καλά να πάει το λεμόνι παντού.
Στην ίδια λεκάνη, κόβουμε την πιπεριά σε πολύ μικρά καρεδάκια (0.5 εκ) και τα φύλλα του φρέσκου κρεμμυδιού.
Στη συνέχεια ψιλοκόβουμε τον μαϊντανό, τον άνηθο και τις αντζούγιες και ανακατεύουμε καλά.
Αφήνουμε τα υλικά να δέσουν τα αρώματά τους και ελέγχουμε αν οι πατάτες είναι έτοιμες.
Τις σουρώνουμε σε ένα πλατύ σκεύος και τους ρίχνουμε το ελαιόλαδο, καθώς είναι ζεστές.
Περιμένουμε να κρυώσουν εντελώς.
Όταν οι πατάτες κρυώσουν τις αναμειγνύουμε με τα υπόλοιπα υλικά, ανακατεύοντας καλά.
Τέλος προσθέτουμε τη μαγιονέζα, τόση όση, να καλύπτει το γούστο μας. ( Ένα φλιτζάνι μαγιονέζας είναι αρκετό, όμως, κάποιοι προτιμούν περισσότερη ποσότητα).
Λάβετε υπόψη πως, η σαλάτα αυτή, μπορεί να καταναλωθεί και χωρίς την προσθήκη μαγιονέζας, όπως και το ότι, όσο μένει στο ψυγείο τόσο νοστιμεύει!
***Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μονάχα τμήματος του παρόντος και μόνο εφόσον αναφερθεί μέσα στο κείμενο η δημιουργός και το site με ενεργό σύνδεσμο που θα ανακατευθύνει τον αναγνώστη