Ως ανθρώπινο δικαίωμα μπορούμε να ορίσουμε κάθε ελευθερία του ανθρώπου η οποία του επιτρέπει να εξελιχθεί και να εκφραστεί δίχως εσωτερικό περιορισμό. Είναι δηλαδή ελευθερίες του ανθρώπου οι οποίες έχουν κατοχυρωθεί από το ίδιο του Κράτος, απόρροια του σεβασμού στο ανθρώπινο πρόσωπο.
Τα δικαιώματα είναι μία έμπρακτη ένδειξη σεβασμού προς την αξία που λέγεται Άνθρωπος; δεν πραγματοποιούν διαχωρισμούς σχετικά με το φύλο, με το μορφωτικό επίπεδο, τη θρησκεία ή οποιαδήποτε άλλη διαφορετικότητα. Αυτό απορρέει από το γεγονός πως το δικαίωμα δίνεται με ισότιμο τρόπο, επειδή αναγνωρίζει πως όλοι μας έχουμε εγγενή αξία.
Θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα είναι το δικαίωμα στη ζωή, στην ελεύθερη έκφραση, στην παιδεία, στην προστασία του νόμου. Ο σεβασμός στη ζωή απαγορεύει την τέλεση βασανιστηρίων σε οποιονδήποτε άνθρωπο, όπως και τη δουλεία η οποία μετατρέπει τον άνθρωπο σε ιδιοκτησία.
Η σχέση του ανθρώπου με το νόμο, διέπεται εξίσου από σημαντικά ακλόνητα δικαιώματα: ο κατηγορούμενος απολαμβάνει το τεκμήριο της αθωότητας (θεωρείται δηλαδή αθώος μέχρι να αποδειχτεί η ενοχή του), ενώ έχει το δικαίωμα της υπεράσπισης κατά τη διάρκεια της δίκης του.
Μεγάλη συζήτηση διεξάγεται τα τελευταία χρόνια για την κατοχύρωση δικαιωμάτων, όπως την απαγόρευση της θανατικής ποινής σε χώρες όπου υφίσταται ακόμα. Άλλα δικαιώματα που έχουν εγείρει διαφωνίες, είναι το ζήτημα της άμβλωσης (κατά πόσο δηλαδή έχει δικαίωμα μία γυναίκα να διακόψει μία ανεπιθύμητη κύηση), το δικαίωμα της προστασίας στην τηλεοπτική έκθεση (κατά πόσο πρέπει να προστατεύεται ένας άνθρωπος από την άσκηση σκληρής και προσβλητικής κριτικής), όπως και άλλα πολλά.
Η καταπάτηση ανθρώπινων δικαιωμάτων υπάρχει επίσης από την απαρχή της δημιουργίας του κόσμου; λίγα χρόνια πριν να ανατρέξουμε στην Ιστορία θα δούμε την αντιμετώπιση των μαύρων από τους λευκούς, θα δούμε την ύπαρξη της δουλείας και τη στέρησης της ελευθερίας των ανθρώπων, την αντίληψη πως η γυναίκα είναι υποδεέστερο ον και δεν έχει δικαίωμα εκπαίδευσης και ψήφου. Απόρροια αυτών των πράξεων είναι η έλλειψη σεβασμού προς τον άνθρωπο, η έλλειψη παιδείας και δημοκρατικών αντανακλαστικών, ο φονταμενταλισμός. Σε χώρες όπου εφαρμόζεται ο θρησκευτικός νόμος (σαρία), η προσήλωση στη μουσουλμανική θρησκεία διατάζει τη θανάτωση ανθρώπων για πράξεις όπως η κλοπή, η μοιχεία, οι προγαμιαίες σχέσεις.
Οι γυναίκες είναι τα πιο συχνά θύματα στέρησης των δικαιωμάτων: η απόλυτη εξάρτησή τους από τον άνδρα, η στέρηση του δικαιώματος στη μόρφωση, η αφαίρεση της κλειτορίδας όπως και άλλων απάνθρωπων εθίμων, όλα αυτά τις μαστίζουν σε μουσουλμανικές κοινωνίες κυρίως.
Κάθε βίαιη στέρηση της ζωής, βασανιστήριο ή δημόσια ατίμωση, αποτελεί προσβολή στην ιερότητα του ανθρώπινου προσώπου και πρέπει τόσο να καταδικάζεται, όσο και να καταπολεμάται.
Η καλλιέργεια του εαυτού μας, η έμφαση στην ανθρωπιστική παιδεία και η έμφαση που πρέπει να δώσουμε στο να καταπολεμηθούν οι διακρίσεις και να προωθηθεί ο σεβασμός απέναντι στη διαφορετικότητα, θα βοηθήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα να αποκτήσουν περισσότερο χώρο σε μέρη όπου καταπατώνται διαρκώς. Η ενδυνάμωση του ρόλου της γυναίκες σε αυστηρές μουσουλμανικές χώρες, θα επιτρέψουν στις ίδιες να αγωνιστούν για το δικαίωμα της πρόσβασης στη μόρφωση.
Κανένα δικαίωμα δεν κατακτάται αμέσως, απαιτεί αφοσίωση, αγώνα, επιμονή για την ανατροπή της κοινωνικής ανισότητας και προσήλωση. Ο σεβασμός στον άνθρωπο ας γίνει η σημαία μας, διότι αυτός θα μας βοηθήσει να ζήσουμε σε έναν αρμονικότερο και ειρηνικό κόσμο.
