Απόλυτα δικαιολογημένο το ενδιαφέρον πολλών Βιαννιτών στις εκπληκτικές φωτογραφίες του Γάλλου φωτογράφου Jean François Téoulé, ο οποίος, το όχι και τόσο μακρινό 1978 πήρε παρέα του την αγαπημένη του Nikon και γυρνούσε την Κρήτη απαθανατίζοντας πρόσωπα και εικόνες. Ανάμεσα στις περιοχές που επισκέφτηκε ήταν και η Άνω Βιάννος.
Ωστόσο, αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι η δημοσιογραφική λογική του εν λόγω φωτογράφου, ο οποίος, εμφανέστατα δείχνει την προτίμησή του στην κίνηση και όχι σε στατικά-στημένα πλάνα.
Αν και οι εν λόγω φωτογραφίες έχουν προβληθεί αρκούντως στα μέσα κοινωνικές δικτύωσης, κρίναμε σκόπιμο να τις δημοσιεύσουμε στο Viannitika.gr, προκειμένου να δώσουμε την ευκαιρία στους χιλιάδες αναγνώστες μας να απολαύσουν κι αυτοί τη φωτογραφική αυτή ομορφιά. Επιπρόσθετα όμως θέλουμε να ψαχουλεύσουμε το «από μέσα» και το «από πίσω» των φωτογραφιών, αναδεικνύοντας και τα πιθανά ιστορικά στοιχεία…
Ας δούμε την κάθε φωτογραφία χωριστά:
Κεντρική φωτογραφία:
Εδώ ισχύει το πολυχρησιμοποιημένο «μια εικόνα χίλιες λέξεις».
1978 και η Άνω Βιάννος έχει ακόμη κόσμο! Ναι μεν η νεολαία έχει ήδη πάρει το δρόμο για τα αστικά κέντρα, ακόμη όμως, υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός ηλικιωμένων Βιαννιτών που αποδεικνύει τη ζωντάνια της κωμόπολης.
Ας έρθουμε τώρα στα πρόσωπα: Βλέπουμε το ιστορικό καφενείο της Αναστασίας Τριγωνάκη το οποίο έχει ήδη περιέλθει στην ιδιοκτησία του γιου της Μανώλη, που μετά από αρκετά χρόνια στη Γερμανία είχε επαναπατριστεί. Κεντρικό πρόσωπο στη φωτογραφία, αναμφίβολα είναι η γραφική φιγούρα του ιερέα του Λουτρακιού, του πνευματώδους παπά Αντώνη Γουρνιεζάκη. Αν και υπερήλικας, 2-3 φορές την βδομάδα ερχόταν ποδαράτα για να ψωνίσει, να πιει το καφεδάκι του, να συνομιλήσει με φίλους και συγγενείς. Ευδιάκριτη είναι στο αριστερό του χέρι η τσάντα για τα ψώνια του.
Στη γωνία του, επίσης ιστορικού, καφενείου του Χαρίλαου Πετράκη κάθονται ο Γρηγόρης Μαστρογιωργάκης (Χαρογρηγόρης) και η Μαρία Ραπτάκη συζ. Δημήτρη Κουφαλιτάκη. Στο απέναντι καφενείο κάθονται αριστερά ο Μανώλης Στέργιου Πετράκης και ο Κωστής Τριγωνάκης.
Ωστόσο κάτι πολύ σημαντικό φαίνεται να συζητά η ομάδα των συγκεντρωθέντων διότι η κουβέντα δείχνει να είναι εντονότατη. Αριστερά με την πλεκτή-άσπρη ζώνη και τα στιβάνια, είναι ο Πετρομιχάλης και ο ψηλός άνδρας με την πλάτη γυρισμένη στο φακό εικάζεται ότι είναι ο γιος του, ο Χαρίδημος Πετράκης. Δίπλα του, ο έτερος των υπερηλίκων με την πλεκτή ζώνη και τα στιβάνια είναι ο Γιώργης Πετράκης γνωστότερος ως «Κιτράρας». Δίπλα στον «Κιτράρα» είναι ο υποδηματοποιός Γιάννης Μπιτσακάκης (με την ποδιά εργασίας) και στο κέντρο ο Μανώλης Κοντονασάκης (Ψαρομανώλης).
Φωτογραφία 2
Ο Γάλλος φωτογράφος είναι συνεχώς με το χέρι στην… σκανδάλη της φωτογραφικής του μηχανής και σε ελάχιστο χρόνο αλλάζουν τα πλάνα του λες και πρόκειται για κινηματογραφική ταινία! Τα εικονιζόμενα πρόσωπα φαίνονται ωσάν να κινούνται!
Στη φωτογραφία αυτή ο Χαρογρηγόρης (αριστερά) φαίνεται να συνομιλεί με την Μαρία Ραπτάκη-Κουφαλιτάκη, ο Παπά Αντώνης επίσης συνομιλεί με κάποιον άνδρα (πιθανότατα με τον Μανώλη Γ. Δοριάκη), ενώ στην παρέα των συγκεντρωθέντων φαίνεται ευδιάκριτα ο Γιάννης Αθουσάκης (Νυφοδωρογιάννης) κρατώντας ένα δοχείο με γάλα!
Ενδιαφέρον στο ενσταντανέ είναι και η άνεση με την οποία διέρχεται την πλατεία Μιχαήλ Αρχαγγέλου το συμπαθέστατο τετράποδο.
Φωτογραφία 3
Από ένα ακόμη φωτογραφικό «κλικ» προστέθηκε στο φωτογραφικό πλάνο και ο Λυκούργος Μπιτσακάκης με το σκουφάκι και το μπαστουνάκι του.
Φωτογραφία 4
Στη φωτογραφία αυτή ο Γάλλος φωτογράφος μας αποκαλύπτεται. Είναι ο συμπαθέστατος νέος με τα σπορτέξ παπούτσια και την καλοκαιρινή περιβολή και απολαμβάνει το καφεδάκι του έξω από το ζαχαροπλαστείο του Αδάμη Δοριάκη. Προφανέστατα, πρόσκαιρα, φωτογράφος θα έγινε κάποιος από την συντροφιά του. Στο φωτογραφικό πλάνο αριστερά είναι ένας πρωτοποριακός Βιαννίτης, ο αείμνηστος Γιώργης Τριγωνάκης, ενώ δεξιά βλέπουμε ένα ακόμη-ιστορικό επίσης-καφενείο, του Μανώλη Γουρνιεζάκη (Τριφύτσου), στο εσωτερικό του οποίου είναι ευδιάκριτη η φιγούρα του Μανώλη Γουρνιεζάκη (Χρηστομανώλη), ο οποίος προφανέστατα έπαιζε πρέφα!
Καταληκτικά, οφείλουμε πολλές ευχαριστίες στον κ. Jean François Téoulé, για τις τόσο ενδιαφέρουσες φωτογραφίες του που μας γύρισαν μισό σχεδόν αιώνα πίσω, θυμίζοντάς μας πολλούς συγχωριανούς που το βιολογικό τους τέλος έχει επέλθει προ πολλού.
