Ο χρόνος πάντα σκορπάει την σκόνη του και σκεπάζει τα πάντα , αλλά στο ελαφρύ αεράκι, αυτά που είναι βαθιά χαραγμένα βγαίνουν μπροστά μας και μας πλημμυρίζουν συναισθήματα.
Θυμίζουν σε όλους εμάς που τον γνωρίσαμε ότι ο Μάνθος Κοντακης υπήρξε ένας ευπρεπής, πράος, συνετός,υψηλόφρων Άνθρωπος με την ευρύτερη έκταση που μπορεί να περιλάβει ο όρος.
Επιβαλλόταν (σίγουρα το ρήμα αυτό δεν θα του άρεσε του ίδιου αλλά είναι σωστό) με την σεμνότητα του.
Ήταν ο Μάνθος ευγενής και ξεχωριστός και στις πιο δύσκολες στιγμές δεν έχανε το αριστοκρατικό και απρόσιτο και ενώ ήταν απλός προσηνής και καταδεκτικος, ποτέ δεν υπήρξε ένδον των ορίων προσιτός. Εάν μου ζητούσαν να χαρακτηρίσω τον Μάνθο με μια λέξη,θα έλεγα "ΑΡΧΟΝΤΑΣ" με όλες τις σημασίες της έννοιας.
Μπορεί ο Μάνθος Κοντακης τον χάρο να μην μπόρεσε να τον νικήσει τον χρόνο όμως δεν τον άφησε να αγγίξει την θύμηση του.
Είμαι σίγουρος, ότι ο καλός Θεός σ'εχει βάλλει στον τόπο αναπαύσεως των ψυχών των δικαίων.
