Ένα βραβείο αφιερωμένο στους πρόσφυγες και στον Γιώργο μας

103 χρόνια από τη μικρασιατική καταστροφή, που έφερε στην Αθήνα των 130.000 κατοίκων 120.000 μικρασιάτες πρόσφυγες (στο Ηράκλειο κοντά στις
20.000 ).

Οι περισσότεροι χωρίς άλλη περιουσία από τα ρούχα που φορούσαν, έμεναν όπου έβρισκαν και κυκλοφορούσαν στους δρόμους, όπου ανέπνεες τον αέρα της στρατιωτικής ήττας, του διωγμού και της εξόντωσης και της οικονομικής καταστροφής. Ακολούθησαν στη χώρα μας αναστατώσεις και αλλαγές κοινωνικές και πολιτικές, πολιτική αστάθεια, ανάπτυξη του εργατικού κινήματος και νέες αναζητήσεις στην τέχνη, το 1935 η παλινόρθωση της βασιλείας και η Δικτατορία του Μεταξά (1936), σύμφωνα με τα σχέδια των επικυρίαρχων.

Όταν στη δεκαετία του 1970 ήρθα στο Αρκαλοχώρι - φιλόλογος με πνευματικά, κοινωνικά και πολιτιστικά υψηλά οράματα - μαγεύτηκα από τη σοφία, την ωριμότητα και την εσωτερική ομορφιά των επιζώντων του διωγμού και τους κατέγραψα, μελετώντας παράλληλα τη μικρασιατική εκστρατεία πολύπλευρα και από ιστορικές πηγές διαφορετικές και ποικίλες. Με βοήθησε ο πάντοτε παρών στη ζωή μου, πολύτιμος σύντροφός μου Μανώλης Μεταξάκης, που τους γνώριζε καλά και τους αγαπούσε.

Όταν αργότερα ετοίμασα τα κείμενά τους, σχεδόν όλα μου τα δακτυλογράφησε ο Γιώργος μου, ο πολυδιαβασμένος, ευαίσθητος συνάδελφός μου, παρακινώντας με επίμονα να τα εκδώσω ,για να μη χαθούν πολύτιμες πηγές για την ελληνική αλλά και τοπική ιστορία της περιοχής Αρκαλοχωρίου. Με την οικονομική βοήθεια του Υπουργείου Πολιτισμού δια του συλλόγου Αλατσατιανών Ηρακλείου τυπώθηκε το βιβλίο μου «Από τη Μικρασία στην Κρήτη. Μικρασιάτες Πρόσφυγες στο Αρκαλοχώρι» το 2023. Το έστειλα ως ιστορική πηγή στις βιβλιοθήκες της χώρας και βέβαια στην Εστία Νέας Σμύρνης στην Αθήνα, το σημαντικότερο πνευματικό κέντρο του Ελληνισμού της Ανατολής.

Είναι για 95 χρόνια μεγαλοπρεπής άσβεστος φάρος του μικρασιάτικου μεγάλου πολιτισμού και της αναβίωσης της πολιτιστικής και κοινωνικής της ζωής.
Στον πανελλήνιο διαγωνισμό βιβλίων μικρασιατικού περιεχομένου της δράσεως 2022 – 2023 – 2024, εις μνήμην Παύλου Χαλδέζου, η Εστία Νέας Σμύρνης μου απένειμε την Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου το 2ο βραβείο Ιστορίας για το παραπάνω βιβλίο. Μια σπουδαία τιμητική διάκριση, που στη δυσκολότερη περίοδο της ζωής μου με στηρίζει και με οδηγεί εξ αιτίας της λαμπρής αδιάκοπτης πορείας του αγώνα της Εστίας για τη διατήρηση της

Μνήμης της τρισχιλιετούς πορείας του Μικρασιατικού Ελληνισμού και της μετάδοσής της στους νέους μας στη δύσκολη εποχή μας.
Το τιμητικό αυτό βραβείο το αφιερώνω στους πρόσφυγες του κόσμου, σ' όλους τους Μικρασιάτες, ιδιαίτερα της περιοχής Αρκαλοχωρίου, οι οποίοι ανύψωσαν τον τόπο μας.
Το αφιερώνω, επίσης, στο Γιώργο μας, το παιδί μου που χάσαμε απρόσμενα και το θρηνούμε , αλλά εκείνο με την ωραία του προσωπικότητα μας
παρηγορεί. Με εμπνέει επίσης να συνεχίσω όσο ζω και χωρίς αυτόν «το λιθαράκι μας για το καλό, το ωραίο και το αληθινό».
Ένα ταπεινό λουλουδάκι λατρείας είναι το βραβείο "μας" στο Γιώργο , τρεις μήνες από την τραγική του εκδημία καθώς και όλη η ωραία τελετή στο Μέγαρο της Εστίας Νέας Σμύρνης (Κωνσταντίνου Παλαιολόγου 1,Νέα Σμύρνη Αθήνας) την Τετάρτη το βράδυ, στις 10 Σεπτεμβρίου.
.