«Αντίο» σ’ έναν καλό Βιαννίτη
Σε ηλικία 90 ετών μετακόμισε στην διαρκή παράδεισο της Μνήμης, ο Χαρίδημος Εμμ. Μπιτσακάκης
Γεννήθηκε στην Άνω Βιάννο το 1932 και ήταν το πρώτο από τα τρία παιδιά του Μανώλη και της Μαρίας Μπιτσακάκη. Τα άλλα δύο αδέρφια του, ο Βαγγέλης και η Κική, είναι εν ζωή και διαμένουν στο Ηράκλειο.
Σε νεαρή ηλικία, ο Χαρίδημος, μετακόμισε στο Ηράκλειο, όπου διδάχτηκε την τέχνη του υδραυλικού -σωληνουργού και ήταν εργοδηγός στο έργο κατασκευής του πρώτου υδραγωγείου της Άνω Βιάννου, όπως και στο έργο της υπογειοποίησης του αρδευτικού έργου της γεώτρησης των Μουρελικιών Άνω Βιάννου.
Επόμενος σταθμός στη ζωή του ήταν η Αθήνα, στην οποία μετακόμισε το 1973 και εργάσθηκε ως εργοδηγός-σωληνουργός στην Πετρόλα του Γιάννη Λάτση. Για κάποιο διάστημα εργάστηκε για την ίδια εταιρεία και στη Σαουδική Αραβία. Παντρεύτηκε την Στέλλα Βάβουλα, Ηρακλειώτισσα προσφυγικής καταγωγής και συγκεκριμένα από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας, με την οποία δημιούργησαν μια εξαιρετική οικογένεια. Απέκτησαν τρία πολύ καλά παιδιά: Το Μανώλη, τον Κωστή και τη Μαρία. Μετά την συνταξιοδότησή του, ζούσε με την οικογένειά του στο Πόρτο Ράφτη. Άνθρωπος με ποικίλα προσόντα και ενδιαφέροντα, έγραφε ποιήματα και πεζογραφήματα για την Κρήτη και τη Βιάννο που λάτρευε, ενώ ασχολήθηκε με πάθος με την καλλιτεχνική δημιουργία και συγκεκριμένα με την κατασκευή ψηφιδωτού. Ήταν μανιώδης συλλέκτης κομπολογιών, ενώ και ο ίδιος ασχολήθηκε με την γεμολογία και την δημιουργία χαντρών και κομπολογιών με ημιπολύτιμους λίθους. Αγαπούσε παράφορα την Άνω Βιάννο.
Πολλά από τα ποιήματά του είναι αφιερωμένα στο γενέθλειο τόπο. Οσάκις έπιανε στα χέρια του την «Ηχώ της Βιάννου», αισθανόταν ρίγη, όπως ο ίδιος έλεγε, και είχε την αίσθηση πως βρίσκονταν στο αγαπημένο του χωριό. Πάλεψε πολλά χρόνια με τον καρκίνο, ο οποίος ουδέποτε τον έβαλε απο κάτω, αλλά τον αντιμετώπιζε με λεβεντιά και αγάπη για τη ζωή.
«Έφυγε» στις 10 Φεβρουαρίου 2022 αφήνοντας την ανάμνηση ενός λεβέντη της ζωής στη σύζυγό του, τα τρία του παιδιά, τα έξι εγγόνια, στους συγγενείς και τους φίλους του. Τάφηκε στο κοιμητήριο Μαρκόπουλου Μεσογαίας. Για να πάρετε μια γεύση του ποιητικού του ταλέντου σας παραθέτουμε το παρακάτω ποίημά του:
Παιδικές Αναμνήσεις
Από τα μάτια ενός νεκρού
δάκρυα πες μου αν είδες
να πω κι εγώ πως ζωντανός
είμαι και τρέφω ελπίδες
.
Ήρθε η χαρά σε μια στιγμή
που ‘χα πιστέψει ότι,
στη λύπη και στο στεναγμό
εχάθηκεν η νιότη
.
Το μερτικό μου στη χαρά,
της μάνας μου τα χάδια
τα παραμύθια της γιαγιάς
που μου ‘λεγε τα βράδια
.
Λαβωματιά ανεξίτηλη
τα παιδικά μου χρόνια
μαύρου καιρού ξεσηκωσιά,
βροντόφωνα κανόνια
.
Εχαρακώσαν άσκημα
την παιδική ψυχή μου
μ’ αφήκαν να αιμορραγώ
σε όλη τη ζωή μου..
Χαρίδημος Μπιτσακάκης
Η Διεύθυνση και η Συντακτική Ομάδα του Viannitika.gr εκφράζουμε στη σύζυγο και τα παιδιά του θερμά και ειλικρινή συλλυπητήρια.