ΩΔΗ - ΟΔΥΝΗ

Απ’ το πρωί

σαν να ’ν’ Μεγάλη Παρασκή

στη γλώσσα μου στριφογυρνά

της Παναγιάς το μοιρολόι

«Σήμερο μαύρος ουρανός, σήμερο μαύρη μέρα,

σήμερο όλοι θλίβονται και τα βουνά λυπώνται...»

Παλιό το μοιρολόι ετούτο

το ακούω σήμερα

ως μέγας θρήνος της πατρίδας

να φτάνει ως εδώ

Τον ξεκινά ο Πηνειός

τον επαναλαμβάνουν τα πλατάνια

τον παίρνει ο ατίθασος βοριάς

και τον απλώνει πένθιμο σάβανο σ’ όλη τη χώρα

το στεριανό και πελαγίσιο σώμα να τυλίξει

κατάσαρκα να νιώσει

κείνα τα ερωτικά κορμιά και τ’ άλλα οπού τους έφυγε η ζωή,

τα μισοτελειωμένα γέλια και τα όνειρα,

τα πετρωμένα μάτια και τα χέρια

σε μαγικό μαγνάδι να τα κλείσει

να μην τα καταπιεί κι αυτά η λήθη…

Ύστερα τοιχογραφία πέτρινη θα στήσει

στη βορινή είσοδο της πατρίδας

(που την τιμή της βγάζουν στο σφυρί

που το νερό της ξεπουλούν

και τα παιδιά της)

με τις αέρινες εαρινές του ελεγείες

μα και με ιερό θυμό

στην πύλη του ιερού της τέμπλου την ωραία

θα συνεχίζει να ιερουργεί

με τα 57 φωτάκια απ’ τα Τέμπη.

21 του Μάρτη 2023

Μαρία Φραγκιαδάκη

(Φιλόλογος)