Το ποίημα του... δίκταμου!
Πριν κάποια χρόνια οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι των χωριών της Εμπάρου διοργάνωναν από κοινού τη γιορτή του Έρωντα
Δυστυχώς οι κατά γενική ομολογία αξιόλογες αυτές εκδηλώσεις, δεν συνεχίζονται στις μέρες μας.
Σε κάποια από τις εκδηλώσεις αυτές η γνωστή προικισμένη Μπαρίτισσα λαογράφος και συγγραφέας κ. Πλαγιωτάκη-Σαατσάκη Ελένη είπε με το ιδιαίτερο γλαφυρό της ύφος το παρακάτω ποίημα:
Στση Δίχτης τη βουνοσειρά φυτρώνει ένα βοτάνι
απού τα πλια ονομαστά που μόνο η Κρήτη βγάνει.
Κι απού τη Δίχτη δίκταμο βγάλανε τ’ όνομά ντου
μα τονε λένε κι Έρωντα χάρη στη μυρωδιά ντου.
Ο Δίχταμος στον εγκρεμό ριζοβολά κι ανθίζει
και στου βουνού τη λειτρουγιά λιβανωτό σκορπίζει.
Τρώγαν τ’ αγρίμια του βουνού σαν ήσα λαβωμένα
βλαστούς απού το δίχταμο και μονομιάς εγιένα.
Βοσκοί το διαλαλήσανε κι οι νιοι ξεσμηλιωθήκα
σ’ απάτητες βουνοκορφές με τσ’ εγκρεμούς εβγήκα.
Αλλ’ ακριβοπλερώσανε τούτη τη τολμηράδα
γιατ’ η ζωή ντως χάθηκε σε μια βαθειά χαράδρα.
Μα ο θάνατος δε μπόδισε το μεταφύτεμά ντου
κι οι χωριανοί ριχτήκανε στην καλλιέργειά ντου.
Μόχτος πολύς χρειάστηκε μα ήξιζε τον κόπο
γιατί ευλογία ήφερε στα σπίθια των ανθρώπω.
Ευημερία και χαρά στον κουρασμένο αγρότη
που ’καμε την περιοχή στην Επαρχία πρώτη.
Δίχταμος δεν ευδοκιμεί αλλού σαν τα χωριά μας
γιατί τα πλια κατάλληλα είναι τα χώματά μας.
Γιαυτό κι ο τόπος γίνηκε του Έρωντα περβόλι
κι απ’ την πολλή ντου μυρωδιά μεθά την Κρήτη όλη.
Έμπαρος με τον Έρωντα πολυαγαπημένη
πώς να μην είμαστ’ όλοι μας μαζί σου ερωτευμένοι;
*Ηχώ της Βιάννου - Μάρτιος 2007
Φωτογραφία: crete.pl