Το ερχόμενο Σάββατο η πολιτική κηδεία του Γιώργου Σπανάκη

Στις 11:00 του ερχόμενου Σαββάτου 4 Ιανουαρίου φίλοι και συγγενείς θα αποχαιρετήσουν τον Γιώργο Σπανάκη από το νεκροταφείο Ηλιούπολης, όπου θα τελεστεί η πολιτική του κηδεία, ενώ στις 6:00 το απόγευμα η σορός του, θα οδηγηθεί στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας. Αυτή ήταν η στερνή επιθυμία του Κατωβιαννίτη γεωπόνου Γιώργη Σπανάκη, του ωραίου και αγνού ιδεολόγου.
Βαθύτατα συναισθηματικά τα λόγια που τον αποχαιρετά ο συνεπώνυμός του Γιώργης Δημ. Σπανάκης ο οποίος έγραψε τα ακόλουθα:

"Τρία χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα μου ήρθε η ώρα να αποχαιρετήσουμε και τον μικρό του αδερφό. Όταν μιλούσαμε για τον θείο μας τον Γιώργη λέγαμε απλά «ο θείος», σαν να μην υπήρχαν άλλοι.

Μας άφησε κι αυτός πολύ γρήγορα. Γίνεται όσοι αγαπήσαμε να μείνουν εδώ για πάντα;

Μια μέρα πριν, μου μίλησε για τις «διακοπές στην πόλη». Όταν ήταν παιδιά ο παππούς και η γιαγιά μου τους έπαιρναν το καλοκαίρι και μετακομίζανε για λίγες μέρες στο Ηράκλειο, στο σπίτι στην οδό Βιάννου 14, ένα σπίτι που το παραχωρούσε ο άνθρωπος που έμενε εκεί, αφού και αυτός ήθελε να πάει αλλού διακοπές.

Μου μίλησε για τους καιρούς εκείνους στο Ηράκλειο που ο κόσμος πήγαινε στην ταβέρνα με το φαγητό τους έτοιμο από το σπίτι και μετά έβλεπαν τον Καραγκιόζη ή κάποιον άλλο θίασο που τύχαινε να περιοδεύει εκείνη την εποχή.

Μου μίλησε για την εποχή που ο πατέρας του φόρτωνε το λάδι και το πήγαινε στο Ηράκλειο για να το ανταλλάξουν με βιβλία για να μορφωθούν τα παιδιά. Η γιαγιά διαφωνούσε με αυτή την επιλογή αλλά όταν γύριζε σπίτι με τα βιβλία όλοι ήταν πολύ ευχαριστημένοι.

Αγαπούσε πολύ το διάβασμα, πιστός στην αριστερά και στους αγώνες του λαού, αλλά και τη μουσική. Τραγουδούσε και άγγιζε στην ψυχή ανεξερεύνητα σημεία, έπαιζε την κιθάρα και το μπουζούκι και αργότερα το βιολί με ιδιαίτερο και μοναδικό τρόπο.

Στο βιολί έπαιζε μόνο κρητικά. Τα τελευταία χρόνια μελετούσε όλους τους παλιούς-σπουδαίους δεξιοτέχνες της λύρας και του βιολιού της εποχής του (Αβυσσινό, Καλογερίδη, Καλογρίδη, Κουτσουρελη, Ηρακλή, Σιφογιωργάκη, Δερμιτζάκη, Λαγό κ.λπ.) κρατούσε αρχείο με τις μελωδίες και ταξινομούσε τα τραγούδια σε φακέλους ανάλογα με τα χαρακτηριστικά.

Τελευταία έβλεπε και κλασικές αμερικάνικες ταινίες του Hollywood και πάντα φρόντιζε τον κήπο του με τους αμέτρητους κάκτους του που τους είχε μεγαλώσει μια ολόκληρη ζωή.

H ενήλικη ζωή του χαρακτηρίζεται με μια λέξη, τη λέξη «θυσία». Αφιερώθηκε στον υιό του Αλέξανδρο με όλες του τις δυνάμεις, και τελευταία με όση δύναμη του είχε απομείνει μας ζήτησε να τον προσέχουμε εμείς τώρα, να τον πηγαίνουμε σχολείο, να είναι πάντα φροντισμένος, να έχει μια καλή ζωή.

Δεν προλάβαμε να τον αποχαιρετήσουμε όπως έπρεπε. Σκέφτομαι, αυτό που μας λυπεί σήμερα είναι ότι δεν καταφέραμε να κάνουμε εμείς κάτι σπουδαίο γι αυτόν όπως αυτός για εμάς. Ίσως να είχε μια τελευταία επιθυμία που θα μπορούσαμε να την εκπληρώσουμε. Λόγω της υπερηφάνειας του δε ζήτησε ποτέ κάτι.

Οι φίλοι που επιθυμούν και μπορούν, δύναται να τον αποχαιρετήσουν το Σάββατο στις 11:00 π.μ. στο νεκροταφείο Ηλιούπολης με πολιτική κηδεία και την ίδια μέρα στις 6:00 μ.μ. στο αποτεφρωτήριο στην Ριτσώνα".
Στη φωτογραφία αριστερά ο αείμνηστος Γιώργης Εμμ. Σπανάκης και δεξιά ο συνεπώνυμος ανιψιός του Γιώργος Δημ. Σπανάκης.