Στον καθηγητή Φιλόλογο Ιωάννη Κ. Μοσχοβάκη
Κείμενο από τον αδελφό του Εμμανουήλ Κ. Μοσχοβάκη, Δικηγόρο Αθήνας
Σε στιγμές θλίψης και οδύνης, δεν έχουν σημασία οι δημόσιοι αποχαιρετισμοί, όταν μάλιστα πρόκειται για πολύ αγαπημένα πρόσωπα που είναι δικά σου.
Τόσο αγαπημένα, που η συγκίνηση και η συναισθηματική φόρτιση να δυσκολεύουν την άρθρωση ακόμη και λίγων λέξεων. Θα το επιχειρήσω όμως, γιατί δεν αντέχω το βουβό κλάμα.
Είχα το προνόμιο, να είμαι ο τρίτος αδελφός σου από τα πέντε αδέλφια μας. Παιδιά των αοιδίμων και αειμακαρισμένων γονέων μας, του Κοσμά και της Αναστασίας. Κεκοσμημένοι οι αείμνηστοι αυτοί γονείς μας με το Θεϊκό πλούτο της Αγάπης, δεν κουράζονταν να μας τη μεταλαμπαδεύουν κάθε στιγμή της ζωής τους, με τη θυσιαστική αυτοπροσφορά τους. Με την δε ευστροφία και την οξύνοια που τους διέκρινε, μας συμβούλευαν αδιάλειπτα «….να λαχταρά ο νους μας να γνωρίσει τις πιο υψηλές χαρές της γνώσης και της Επιστήμης…»
Ήσουν ο πρώτος αδελφός μας. Και ως πρώτος, ανταποκρίθηκες στην ευθύνη σου. Έπρεπε να γίνεις το πρότυπο. Και υπήρξες το πρότυπο. Ενστερνίστηκες όλα όσα μας εδίδασκαν και μας γαλουχούσαν οι γονείς μας. Ως πρώτος, άνοιξες το δρόμο της κατάκτησης τη γνώσης και της επιστήμης. Εσύ μας τον υπέδειξες. Εσύ μας γνώρισες τον τρόπο τροφής των γλυκών καρπών της Παιδείας. Εσύ μας υπέδειξες και πνευματικές χαρές των επιτυχιών της γνώσης. Στα δύσκολα εκείνα χρόνια, που το πανεπιστήμιο, ήταν άπιαστο όνειρο, εσύ του άνοιξες την πύλη, και εισήλθες με τις γνώσεις που είχες, στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά ταύτα, ως καθηγητής, δίδαξες τους μαθητές σου το μυστικό της επιτυχίας και τις αξίες που τη συνοδεύουν. Σε ακολούθησε στον ίδιο δρόμο της επιτυχίας, ο δεύτερος, λαμπρός και αυτός αδελφός μας, ο Χρυσόστομος, ο οποίος κατέκτησε τα ανώτερα αξιώματα ως Αξιωματικός της Αεροπορίας. Ακολούθησα εγώ στη Νομική Σχολή στο ίδιο Παν/μιο και σταδιοδρομώ ήδη ως Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο. Μετά η αδελφή μας στη Μαιευτική και τέλος, ο «Βενιαμίν» μας, ο Γιώργος στη Φυσικομαθηματική Σχολή.
Την ίδια αγάπη των γονέων μας και την ίδια θυσιαστική γονεϊκή αυτοπροσφορά, ακολούθησες μαζί με την εκλεκτή σύζυγό σου και συνάδελφο Αγγελική Φουντουλάκη, για την ανατροφή και σπουδή των τριών παιδιών σας, που καμαρώσατε και τα τρία, με πτυχία του Πανεπιστημίου και Πολυτεχνείου. Και όχι μόνο, αλλά και για τις υπηρεσίες τους, που παρέχουν στο κοινωνικό σύνολο.
Εκπληρώσας αδελφέ μου στο ακέραιο τη διακονία, που σου ανατέθηκε από τον «Δημιουργό και Πατέρα και Θεόν ημών», αγωνίστηκες τον Καλό Αγώνα. Διέτρεξες το δρόμο μέχρι το τέλος. Και τώρα, σου απομένει «ο της Δικαιοσύνης στέφανος».
Ροδοστεφάνωτος λοιπόν και λαμπρά ενδεδυμένος πορεύεσαι προς «τη χώρα των μακάρων». Εκεί, σε περιμένουν οι Άγιοι και οι Άγγελοι, οι γονείς μας και ο λαμπρός αδελφός μας Χρυσόστομος, που προ 5ετίας μας άφησε και εκείνος στους στεναγμούς.
Αιωνία σου η μνήμη αδελφέ Ιωάννη.