Στον αγαπημένο μου Γιώργο Κατσαράκη
Επήρα το βιβλίο σου
κι είδα να γράφει επάνω,
τα απομνημονεύματα
της κατοχής στη Βιάννο
Πολύ πονούνε οι σκέψεις μου
κι ο νους μου τριγυρίζει
στα χρόνια αυτά τα δύσκολα
και η καρδιά ραγίζει
-
Τα απομνημονεύματα
π’ όποιος θα τα διαβάσει
πρέπει καρδιά από σίδερο
να ’χει για να μη σπάσει
-
Δεν κάθισε κι η μάνα σου
με σταυρωμένα χέρια,
ξοπίσω απ’ τον πατέρα σου
στα αντάρτικα λημέρια
-
Με αγκαλιά τρία παιδιά
εις τα βουνά γυρνούσε
για να τα δει ο κύρης του
απού τα λαχταρούσε
-
Να μην κοιμάται ολονυχτίς
για να ’ρθει εκείνη η ώρα
που όταν περάσει ο κύρης μου
έτοιμα να ’ναι όλα
-
Να φορτωθεί κανονικά
προτού ο ήλιος δώσει
και στο λημέρι να βρεθεί
κανένα μην προδώσει
-
Ποτέ δεν τα ξεχνώ αυτά
κι ας είναι περασμένα
γιατί είμαι κόρη αγωνιστή
και τίμιου πατέρα
-
Γι’ αυτή σου την προσπάθεια
ένα μεγάλο «μπράβο»
με τα Απομνημονεύματα
μνήμες να μεταλάβω
-
Πολλά ευχαριστήρια
στην Άννα Μανουκάκη
που το επιμελήθηκε
με ομορφιά και τάξη…