Στην Πόπη

Επήρες μιαν απόφαση χωρίς να λογαριάσεις

μάνα, εγγόνια και παιδιά για πάντα πως θα χάσεις.

Ταξίδι οργάνωσες φρικτό, που γυρισμό δεν έχει

και τώρα πού να βρίσκεσαι κανείς δεν το κατέχει.

Ο ουρανός συννέφιασε και κάπου κάπου κλαίει

μα το δικό σου μυστικό ανθρώπου δεν το λέει.

Άμα μπορούσες να σκεφτείς τι θλίψη θα σκορπούσες

αυτό το πραξικόπημα ποτέ δεν θα τολμούσες.

Προτίμησες το θάνατο αντί να προσπαθήσεις

από αυτούς που σ' αγαπούν βοήθεια να ζητήσεις.

Η θάλασσα σε δέχτηκε και κλίνη σου προσφέρει.

και πού κοιμάσαι τώρα πια κανένας δεν το ξέρει.

Ήλιε μου σε παρακαλώ μια χάρη να μου κάνεις

να βγάλεις τις αχτίδες σου το κύμα να ζεστάνεις.

Ήθελα μόνο να 'ξερα αν είσαι ευτυχισμένη

κι αν το ταξίδι το μακρύ γαλήνη σου 'χει φέρει.

Ήλιε μου σε παρακαλώ στην Κρήτη μη χιονίσεις

μ’ ένα γλυκό χαμόγελο να την ξεπροβοδίσεις.

Στου Λιβυκού το πέλαγος αγιασμό θα κάνω

μήπως μπορέσω κατιτίς να μάθω παραπάνω.

Ήλιε μου σε παρακαλώ που βλέπεις και γνωρίζεις

στείλε μας ένα μήνυμα και μη μας βασανίζεις.

Στη θάλασσα του Λιβυκού βρίσκεται μια γοργόνα

που φαίνεται πως έδωσε ένα μεγάλο αγώνα.

Μαρία Κοντάκη, Συνταξιούχος δασκάλα