Το πρόβλημα της δραματικής έλλειψης εργατών γης είναι γνωστό και έχουμε αναφερθεί σε αυτό, αναλυτικά, μέσα από τα ρεπορτάζ μας κατά καιρούς στο Viannitika.gr,
Πρόσφατα, εγκρίθηκε από τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Αιγύπτου η συμφωνία για αλλοδαπούς εργάτες που θα έρθουν στην Ελλάδα για να εργαστούν.
Ωστόσο, τα προβλήματα που ανακύπτουν είναι πολλά και η αντιμετώπισή τους δεν θα πρέπει να θεωρείται καθόλου δεδομένη, εάν σκεφτεί κανείς ότι απαιτείται μεγάλο χρονικό διάστημα για να προχωρήσει μια πρόσληψη από τους ενδιαφερόμενους αγρότες.
Με αφορμή την κύρωση της συμφωνίας με την Αίγυπτο και το συνεχιζόμενο μείζον ζήτημα, ο βουλευτής Ηρακλείου ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία Σωκράτης Βαρδάκης, δήλωσε:
«Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση αποδεικνύει πόσο μεγάλο είναι το χάσμα που τη χωρίζει από τον μόχθο και τις αγωνίες των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα. Με τυμπανοκρουσίες και πανηγυρισμούς πραγματοποιήθηκε η κύρωση της συμφωνίας για τους εργάτες γης από την Αίγυπτο, μιας συμφωνίας που μιλάει για 5.000 εργάτες γης, ένα νούμερο που σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες της χώρας μας. Δυστυχώς, η συμφωνία αυτή έχει καταδικαστεί εκ προοιμίου να έχει την τύχη της άλλης αντίστοιχης, πολυσυζητημένης συμφωνίας με το Μπαγκλαντές, που παρότι έχει εγκριθεί σχεδόν ένα χρόνο τώρα, μόλις πριν λίγες μέρες ξεκίνησε η πιλοτική εφαρμογή της. Πράγμα που σημαίνει ότι θα χρειαστεί να περάσουν τουλάχιστον τρεις μήνες ακόμη μέχρι να έχει τη δυνατότητα ένας παραγωγός να προσλάβει εργάτες στα χωράφια του. Καταρχάς, όπως προβλέπει η συμφωνία με την Αίγυπτο, την ευθύνη για την επιλογή του εργατικού δυναμικού την έχει κάποια αιγυπτιακή κρατική υπηρεσία, η οποία προφανώς και δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τις ανάγκες του ελληνικού πρωτογενούς τομέα. Επιπλέον, σε αντίθεση με αυτό που ίσχυε μέχρι τώρα, ότι ο υποψήφιος εργαζόμενος υποδεικνύεται από συνεργάτη του εργοδότη για την καταλληλότητά του και καλύπτει ο ίδιος τα έξοδά του, η συμφωνία προβλέπει ότι τα έξοδα άφιξης και αναχώρησης των εργατών καταβάλλονται από τον εργοδότη. Να μην ξεχνάμε, επίσης, ότι στην Ελλάδα έχουμε μικρό, πολυτεμαχισμένο κλήρο και σε πολλούς εργοδότες. Άρα, κρίνεται απαραίτητη η νομιμοποίηση της εργασίας των μεταναστών, με δικαίωμα να απασχολούνται σε πολλούς εργοδότες, πράγμα που δεν επιτρέπει η μετάκληση. Το αποτέλεσμα, στην ουσία θα είναι και η καθυστερημένη άφιξη των εργατών γης από την Αίγυπτο λόγω της τεράστιας γραφειοκρατίας και τελικά η μη εφαρμογή της στην πράξη από τους ίδιους τους παραγωγούς, λόγω των προαναφερθέντων όρων της συμφωνίας. Αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά να λύσει το πρόβλημα της έλλειψης των εργατών γης, δεν θα καταργούσε λίγες μέρες μετά τις εκλογές του 2019 την απόδοση ΑΜΚΑ στους μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα. Ούτε θα καταργούσε το αρ. 13 α συμπληρωματικού του αρ.58, ν.4384, που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το 2017 και έδινε δικαίωμα νόμιμης απασχόλησης στον πρωτογενή τομέα των μεταναστών που βρίσκονταν παράτυπα στη χώρα, δημιουργώντας ένα κανονιστικό πλαίσιο ώστε να μπορούν να διαβιούν και να εργάζονται νόμιμα. Οι ενέργειες αυτές είναι που δημιούργησαν την εκρηκτική κατάσταση που βιώνουν οι παραγωγοί εδώ και καιρό. Έτερο ναυάγιο για την κυβέρνηση, η προσπάθεια που είχε ξεκινήσει από το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου για εργατικό δυναμικό από τη βόρεια Ελλάδα, καθώς, όπως καταγγέλλεται και από τον πρόεδρο του ΕΚΗ, παρά τις άριστες προδιαγραφές, δεν προχώρησε ποτέ από τον Υπουργό Εργασίας και την ΔΥΠΑ η δρομολόγηση του απαραίτητου voucher το οποίο θα εξασφάλιζε δωρεάν διαμονή και στέγαση, με αποτέλεσμα η πρωτοβουλία να μείνει στα χαρτιά και το εγχείρημα να αποτύχει παταγωδώς. Είναι προφανές ότι δεν υπάρχει ούτε η πρόθεση, ούτε και η πολιτική βούληση από την κυβέρνηση να δώσει λύση στο μείζον ζήτημα της έλλειψης εργατών γης, το οποίο η ίδια δημιούργησε».
