Πως η ιστορία έγινε... σιωπή...

Μελαγχολία προκαλούν οι εικόνες της οικίας του αγωνιστή της αντίστασης, Αλέξανδρου Ραπτόπουλου στην Άνω Βιάννο.
Οι φωτογραφίες του σπιτιού, το οποίο εκτιμάται ότι κατασκευάστηκε το 1936(1), δημοσιεύτηκαν στη σελίδα "Κτήρια σε κίνδυνο στην Ελλάδα - Monumenta", από την κα Μαρία Χουλάκη.
Στο συγκεκριμένο σπίτι είχαν φιλοξενηθεί δεκάδες Αγγλοι πριν φύγουν για τη Μέση Ανατολή. Εκεί συνέλαβαν τον Ραπτόπουλο, εκεί έστελνε τα γράμματα στα παιδιά του από την φυλακή.
Δυστυχώς. Ούτε η πινακίδα της οδού με το όνομα του δεν φαίνεται πιά...(2)
O Αλέξανδρος Ραπτόπουλος με τη δράση του στην Κατοχή αποδεικνύεται μια σημαντική προσωπικότητα της Κρήτης ,διαχρονικά. Αμέσως μετά την κατάληψη της ,αν και ανάπηρος του Μικρασιατικού Πολέμου,ξεκίνησε την αντίσταση δημιουργώντας την οργάνωση "Κρητική επαναστατική Επιτροπή", γιατί θεώρησε λιποταξία την αδιαφορία στη φωνή του χρέους(3). "Μήπως είναι δικό μας χρέος η διάσωση,αποκατάσταση και αξιοποίηση αυτού του σπιτιού σαν θεματικό Μουσείο για τον Αλέξανδρο Ραπτόπουλο και την ιστορία της αντίστασης στην Κρήτη;", καταλήγει η κα Χουλάκη στην ανάρτηση της.
Κτήρια σε κίνδυνο στην Ελλάδα - Monumenta
Μια ομάδα που μεριμνά για τη νεότερη αρχιτεκτονική κληρονομιά.
Η ΜΟΝUΜΕΝΤΑ συγκεντρώνει πληροφορίες και φωτογραφίες κτηρίων σε κίνδυνο!
Το υλικό καταχωρείται σε μια βάση δεδομένων -αριθμεί ήδη 340 κτήρια- και αναρτάται στο facebook με σκοπό να δημιουργηθεί ένα αρχείο κτηρίων που θα αναδείξει το μεγάλο πρόβλημα της εγκατάλειψης και της ανάγκης προστασίας της νεότερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς.
Η συμμετοχή των πολιτών στην ανάδειξη του προβλήματος είναι άμεση και δίνει την ευκαιρία να αποκαλύψει το μέγεθος και το εύρος των κινδύνων σε όλη την Ελλάδα. Στόχος της σελίδας, που φιλοξενήθηκαν και οι φωτογραφίες από την οικία Ραπτόυποθλου, είναι να ενταχθεί στην καθημερινότητά μας η καταγραφή κτηρίων που έχουν ανάγκη προστασίας.
Υπενθυμίζουμε πως τον Δεκέμβρη του 2019, μέρος της σκεπής του σπιτιού κατέρρευσε εξαιτίας των έντονων βροχοπτώσεων(διαβάστε εδώ).
Πληροφορίες: Μαρία Χουλάκη(1), Γιώργος Νεραντζάκης(2), «Γράμματα του Αλέξανδρου Ραπτόπουλου από τη φυλακή (1942)» της Άννας Μανουκάκη-Μεταξάκη(3)