Πότε κόβουμε τα καμηλάκια;
Το συμπαθέστατο φυτό με τα όμορφα άνθη στις παρακάτω φωτογραφίες είναι το γνωστό χαμομήλι, που στη Κρήτη το λέμε και «καμηλάκι».
Πολλοί το θαυμάζουν και βιάζονται να το κόψουν, αλλά δεν ξέρουν πως δεν κόβουμε καμηλάκια αν δεν μπει ο Μάης! Ο λόγος που δεν τα κόβουμε νωρίτερα, είναι γιατί απλά είναι αμέστωτα, και δεν θα έχουν τις φαρμακευτικές ιδιότητες που θέλουμε.
Μπορούμε τον Μάη να τα συλλέξουμε με τρεις τρόπους, ο ένας να τα κόψουμε χρησιμοποιώντας την τσατσάρα μας, δηλαδή σαν να τα χτενίζουμε, οπότε τα άνθη μένουν στο χέρι μας. Μπορούμε να τα κόψουμε με τα χέρια ανάποδα, αλλά μπορούμε όμως και να τα ξεπατώσουμε, να τα κάνουμε ματσάκια, να τα δέσουμε με σπάγκο, και αφού κόψουμε τις ρίζες τους, να τα κρεμάσουμε σε σκιερό μέρος να στεγνώσουν.
Καλό είναι να μην τα ξεπατωνουμε και να τα συλλέγουμε με τα δάχτυλα, για να πέφτει και σπόρος χάμω για του χρόνου!
Αν κόψουμε τα ανθάκια, τότε τα βάζουμε στην κνισάρα ή το κόσκινο αραιωμένα να στεγνώσουν, και μετά τα φυλάσσουμε σε πάνινα σακούλια, ή σε γυάλινα βάζα. Τα καμηλάκια όσο και να μας φαίνεται παράξενο, ήταν το φάρμακο μιας άλλης εποχής, και το μάζευαν όχι μονάχα για το σπίτι, αλλά και για να το παραδίδουν στον ΕΕΣ όπου τα χρησιμοποιούσαν στα νοσοκομεία σαν φάρμακο.
‘Ηδη από τη δικιά μας πείρα ξέρουμε πως ένα τσάι σκέτο από χαμομήλι, ηρεμεί το στομάχι από στομαχόπονους, αλλά λειτουργεί και σαν χωνευτικό.
Παλαιότερα τα βρασμένα χαμομήλια που έμεναν από το τσάι, τα άπλωναν σε ένα πανί ή πετσέτα, τα λάδωναν και στη συνέχεια τα έβαζαν σαν μπλάστρι (έμπλαστρο) στον λαιμό, κυρίως σε παιδιά, όταν είχαν τα λαιμά τους.