Πέρασε κιόλας ένας χρόνος...

Πριν ένα χρόνο οκτώ του Απρίλη,

το μισεμό σου κλάψαμε Τιτίκα μας,

παιδιά, εγγόνια, συγγενείς και φίλοι.

Η πανδημία δεν επέτρεψε να’ μαστε εκεί του μισεμού την ώρα.

Ίδια κατάσταση όμως αντιμετωπίζουμε και τώρα.

Έτσι, από μακριά και πάλι

η αγάπη μας τη μνήμη σου αγκαλιάζει,

με προσευχή και ένα κερί αναμμένο

παρακαλούμε το Θεό να σε ησυχάζει.

.

Το σώμα σου ένα, με τη γη της Αττικής δεμένο,

μα η ψυχή σου στα ουράνια ταξιδεύει,

στην αγκαλιά του Μάνου και της Λίνας -των γονιών σου – γαληνεύει

και του συζύγου σου – του Τάσου – η μορφή σε συντροφεύει.

.

Η Βιάννος δε σε ξέχασε Τιτίκα,

το όνομά σου με αγάπη μνημονεύει.

Κατέβαινε συχνά από τα ουράνια ύψη,

άναβε ένα κερί στον Αη-Γιώργη το Βαγιωνίτη,

μα και στον Αη-Γιώργη τον Κατωβιαννίτη.

Να γίνεσαι ίσκιος στο αρμυρίκι του σπιτιού σου,

δροσιά να νιώθουν φίλοι και δικοί σου.

.

Πολλά ειπώθηκαν και γράφτηκαν για σένα

τον πρώτο για το μισεμό σου χρόνο.

«Κοιμήθηκε το σώμα σου με το φευγιό», γράφει για σένα ο Σπανάκης,

«μα η ψυχή, τα συναισθήματα και οι αρετές σου είναι εδώ, παρόντα»

και συνεχίζει με ρήματα σε χρόνο ενεστώτα, την προσφορά σου να τονίζει:

«Δίνω, δωρίζω, γιατρεύω, φιλανθρωπώ, χαμογελώ, κρίνω κι αγαπώ».

Πιστή στον όρκο που έδωσες του Ιπποκράτη, συμπληρώνω.

.

Σίγουρα πλάι του σ’ έχει ο Θεός Τιτίκα.

Αντάμοιψε στη γη την προσφορά σου.

Κάθε σου πράξη, θησαυρός για τα παιδιά σου.

Εμείς οι συγγενείς και φίλοι,

από την Κάτω Βιάννο, τόπο της καταγωγής σου,

τιμούμε σήμερα τη μνήμη τη δική σου

και η θύμηση αυτή λιβανωτό ας γίνει στη ψυχή σου.

Κοιμήσου ήρεμα Τιτίκα του χωριού μας.

Μεγάλη η προσφορά σου σε όλη την Ελλάδα,

στη μνήμη σου ανάβουμε λαμπάδα.

Ευχή μας ν’ αναπαύεσαι «εν ειρήνη»

και αυτός ο τόπος «ο μικρός, ο μέγας»

την προσφορά σου ζωντανή κρατεί στη μνήμη.

Ηράκλειο 8 Απριλίου 2021