Το μυθιστόρημα «Μινώταυρος», από τις εκδόσεις Μεταίχμιο είναι το νέο βιβλίο του βραβευμένου συγγραφέα, Δημήτρη Στεφανάκη, ο οποίος κατάγεται από τον Άγιο Βασίλειο Βιάννου
Το μυθιστόρημά του Δημήτρη Στεφανάκη, με τίτλο «Μινώταυρος», που κυκλοφόρησε μόλις από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, εκτυλίσσεται κυρίως στην Κρήτη από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, χωρίς να λείπει το κοσμοπολιτικό άρωμα που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη σχέση του με το αναγνωστικό κοινό. Οι ήρωές του καθοδηγούμενοι από την Μεγάλη Ιστορία ταξιδεύουν σχεδόν παντού στην μυθιστορηματική οικουμένη που έχει ήδη από χρόνια ορίσει ο συγγραφέας.
Όλη η δράση μοιάζει να πυροδοτείται από ένα φονικό στο νότο της Κρήτης του 19ου αιώνα, που υποχρεώνει τον νεαρό Γιαννιό Αστάκη να καταφύγει στο Μεγάλο Κάστρο, το Ηράκλειο της Δύσης και της Ανατολής. Ο έρωτάς του με την πάμπλουτη Μαργώ Μποτέλλη θα αποδειχθεί κάτι περισσότερο από μια απλή περιπέτεια. Ζούμε το τέλος της Τουρκοκρατίας που θα οδηγήσει στη σφαγή του 1898. Έκτοτε θα κυλήσει μισός αιώνας ζωής και οι πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος θα βρεθούν αντιμέτωποι στις προκλήσεις που θέτει η Ιστορία στον απλό άνθρωπο είτε αυτός κατοικεί στο Παρίσι και το Βερολίνο του μεσοπολέμου είτε στην Κρήτη της Γερμανικής Κατοχής.
Ο ίδιος ο συγγραφέας, πραγματοποίησε για το βιβλίο του έρευνα στην περιοχή της Βιάννου και κυρίως στον Άγιο Βασίλειο όπου συνέλεξε πληροφορίες από ντόπιους. Ανάμεσα στα πρόσωπα που εμπιστεύθηκε, ήταν κα Πόπη Κονδυλάκη και ο κ. Στέλιος Μπαρμπαγαδάκης, τους οποίους μάλιστα κατονομάζει στις ευχαριστίες για το βιβλίο του. Σημειώνουμε πως για κάποιον ο οποίος γνωρίζει την περιοχή, είναι αρκετά εμφανές πως οι αναφορές σε πρόσωπα και καταστάσεις του μυθιστορήματος, παραπέμπουν σε αυτήν.
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Κυλάει παράξενα ο χρόνος, σκεφτόταν ο Γιαννιός εκείνο το πρωινό της Τετάρτης του 1943. Από την ώρα που ξυπνάς νομίζεις πως μια αόρατη παλάμη ακουμπά στην πλάτη σου και σε σπρώχνει άλλοτε απαλά και άλλοτε απότομα προς τα μπρος κι εσύ δεν έχεις άλλο εφόδιο από τη μνήμη για να κοιτάξεις τι απέμεινε από την περασμένη μέρα, από τα περασμένα χρόνια. Και έρχεται η ώρα που ο άνθρωπος βουλιάζει αργά στην κινούμενη άμμο του γήρατος και αρχίζει πια να μην αντιστέκεται στον χρόνο που του απομένει, και τότε γυρίζει όλο και συχνότερα προς τα πίσω, σαν να ξαναζεί τη ζωή του από την αρχή, διορθώνοντας όσα τυχόν δεν ήθελε να γίνουν όπως έγιναν.
Σχετικά με το συγγραφέα:
Ο Δημήτρης Στεφανάκης γεννήθηκε το 1961. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 2000 με το μυθιστόρημά του Φρούτα εποχής και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει άλλα έντεκα μυθιστορήματά του. Το μυθιστόρημά του Μέρες Αλεξάνδρειας (2007) μεταφράστηκε στα γαλλικά, τιμήθηκε με το Prix Mediterranee Etranger 2011 και στη συνέχεια μεταφράστηκε στα ισπανικά στα αραβικά και στα βουλγαρικά. Ο Δημήτρης Στεφανάκης έχει επίσης ασχοληθεί με τη μετάφραση και το 2011 τιμήθηκε με το Διεθνές Βραβείο Καβάφη, ενώ την ίδια χρονιά ήταν υποψήφιος για το Prix du Livre Europeen. Το 2014 αναγορεύτηκε από το γαλλικό κράτος Ιππότης του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών για την προσφορά του στον λογοτεχνικό χώρο και τη συμβολή του στην ανάδειξη των Γραμμάτων και των Τεχνών στη Γαλλία και τον κόσμο.
