Κρύβει πόνο… ένα τέτοιο ταξίδι στα παλιά…
Πολλές φορές σε ξεγελά το αφόρητα κουραστικό «τικ-τακ» του χρόνου και μόνο στο άθροισμά του συνειδητοποιείς πως, πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτή την καταμέτρηση έχεις κι εσύ…
Αυτό, λοιπόν, το αδυσώπητο κοντέρ του χρόνου, κατέγραψε πως παρήλθαν από τότε τέσσερεις σχεδόν δεκαετίες. Μέγεθος διόλου ευκαταφρόνητο και τούτο, διαπιστώνεται με πρώτη ανάγνωση της φωτογραφίας που παρατίθεται.
Η συνεύρεση της όμορφης παρέας ήταν προϊόν γαμήλιου τραπεζιού σε κέντρο διασκέδασης του Ηρακλείου. Ερευνώντας εξ’ αριστερών την φωτογραφία, έρχεται το πρώτο «αχ» και το συνακόλουθο «γιάντα»… Είναι ο Γιώργης Μιχ. Σπανάκης, ο πιο παλιός της παρέας, που πριν 9 χρόνια, δυστυχώς, άνοιξε πρόωρα την μπαλκονόπορτα της ζωής και φούνταρε στο κενό της αποδημίας.
Ύστερα έρχεται ένα άλλο-εξίσου οδυνηρό «αχ» για τον καθήμενο απέναντί του, το διακεκριμένο Βιαννίτη νομικό Μιχάλη Μπριντάκη που συμπληρώθηκαν έξη μήνες από το αδόκητο-πρόωρο φευγιό του.
Μπροστά και αριστερά, μια εξέχουσα-πολύπλευρα προικισμένη- προσωπικότητα ο πανεπιστημιακός Βασίλης Κόμης. Στο κέντρο δεξιά, ένας άλλος καλός φίλος, ο προϊστάμενος Βάθμιας Εκπαίδευσης Δωδεκανήσου Γιάννης Χ. Παπαδομαρκάκης και παραδίπλα ο γράφων με τα φωτογραφικά του σύνεργα…
Διαπιστώνεται πως εκ νεότητάς μας πολλά μάς πολεμούσαν πάθη… Αυτό μαρτυρούν τα αδειανά μπουκάλια κρασιού….
Το φωτόγραμμα είναι αφιερωμένο στους αγαπημένους φίλους Μιχάλη Μπριντάκη και Γιώργη Σπανάκη...
Μανώλης Σπανάκης