Μπορείτε να φανταστείτε τις γευστικές εκρήξεις που μπορεί να προκαλέσουν στο στόμα σας μια κουταλιά γιαουρτιού με κουμκουάτ, πασπαλισμένη με καβουρντισμένο και τριμμένο αμύγδαλο;
Το πεσκέσι με τα κουμκουάτ, μου ήρθε πρόσφατα από φιλικό ζευγάρι που τα καλλιεργεί σε ορεινή περιοχή της Ηρακλειώτικης ενδοχώρας.
Η στιγμιαία αρχική σκέψη: «Μα, δεν είναι όψιμα;»,
κατανικήθηκε στο δευτερόλεπτο από μια δεύτερη:
«Ο καλλιεργητής είναι γεωπόνος, δεν ξέρει αυτός»;
Κι ύστερα, αμαρτία ξεμολογημένη, εκείνος ο συνειρμός, που έκανε η θέα των κουμκουάτ με την εικόνα τους γλυκό πάνω σε στραγγιστό γιαούρτι , έβαλε αμέσως στα χέρια μου κίνηση.
Αλήθεια, έχετε δοκιμάσει ποτέ γλυκό κουμκουάτ, πάνω σε κρύο στραγγιστό γιαούρτι;
Έχετε γνώμη πάνω σ’ εκείνο τον «σατανικό» γευστικό συνδυασμό, του γλυκού, του πικρού και του ξινού, με άρωμα εσπεριδοειδούς; Αν ναι , τότε με καταλαβαίνετε!
Και για να «απογειώσω» τη σκέψη μου εντελώς, αλλά και τη δική σας φαντασία, μπορείτε να φανταστείτε τις γευστικές εκρήξεις που μπορεί να προκαλέσουν στο στόμα σας μια κουταλιά γιαουρτιού με κουμκουάτ, πασπαλισμένη με καβουρντισμένο και τριμμένο αμύγδαλο;
Δεν θα σας παιδέψω άλλο. Θα έρθω στα εντελώς πρακτικά, λέγοντάς σας πως, ίσως, έχουμε να κάνουμε με το πιο εύκολο γλυκό από τα εσπεριδοειδή αφού, δεν απαιτείται ούτε καθάρισμα, ούτε ξύσιμο φλούδας, ούτε ξεκάρπισμα.
Ακολουθείστε μόνο τις οδηγίες. Κι αν, αυτή την ώρα, δεν έχετε στη διάθεσή σας όψιμα κουμκουάτ, φυλάξετε τη συνταγή για του χρόνου… εκεί προς τα τέλη του χειμώνα. ΥΛΙΚΑ
1 και 1/2 κιλού κουμκουάτ
2 κιλά άσπρη ζάχαρη κρυσταλλική
1/2 ποτηριού (νερού) χυμό λεμονιού
2 ποτήρια νερό
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Διαλέγουμε ίδιου μεγέθους καρπούς (αν τα κουμκουάτ που έχουμε είναι διαφόρων μεγεθών, κρατάμε τους διαφορετικού μεγέθους καρπούς για λικέρ ή μαρμελάδα).
Πλένουμε καλά τους καρπούς σε κρύο νερό.
Μπήγουμε ένα πιρούνι τρείς ή τέσσερις φορές, κατά μήκος στον κάθε καρπό.
Και τώρα θα ξεκινήσουμε το ξεπίκρισμα των καρπών!
Βάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα τους καρπούς, προσθέτουμε μπόλικο νερό και τους βράζουμε για 5 λεπτά.
Κατά τον βρασμό αφαιρούμε τον αφρό που σχηματίζεται.
Δεν σουρώνουμε τους καρπούς ρίχνοντάς τους σε σουρωτήρι από ψηλά, για να μην τραυματιστούν, αλλά με μια μεγάλη σουρωτή κουτάλα (ιδανική η τύπου «αράχνη») τους μεταφέρουμε σ’ ένα σκεύος και στην συνέχεια τους επαναφέρουμε στην κατσαρόλα και τους προσθέτουμε βραστό νερό, προκειμένου να τους ξαναβράσουμε και πάλι για 5 λεπτά.
Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία άλλες τρεις φορές (συνολικά πέντε φορές) βράζοντας τους καρπούς κάθε φορά για 5 λεπτά.
Κατά τον πρώτο βρασμό το νερό που βάζουμε στην κατσαρόλα είναι κρύο, ενώ τις άλλες τέσσερις φορές χρησιμοποιούμε βραστό ή σχεδόν βραστό νερό.
Μετά και τον τελευταίο βρασμό, στραγγίζουμε και πάλι τους καρπούς και, χωρίς να τους στεγνώσουμε, τους μεταφέρουμε στην κατσαρόλα και προσθέτουμε τη ζάχαρη.
Προσθέτουμε και τα δυο ποτήρια νερό.
Βράζουμε (και πάλι) για 5 λεπτά, μετρώντας από τη στιγμή που αρχίζει ο βρασμός και αποσύρουμε την κατσαρόλα από την εστία.
Εδώ τελειώνει η πρώτη φάση της παρασκευής του γλυκού το οποίο αφήνουμε να κρυώσει ανακινώντας το συχνά για να μην έρχεται στην επιφάνεια του σιροπιού.
Για δώδεκα ώρες (12) δεν ασχολούμαστε ξανά μαζί του.
Μετά από 12 ώρες προσθέτουμε το λεμόνι και βράζουμε και πάλι για 5 λεπτά από τη στιγμή που αρχίζει ο βρασμός.
Επειδή το σιρόπι φουσκώνει και υπάρχει κίνδυνος να ξεχειλίσει κατά τον βρασμό, με μια πλατιά κουτάλα κτυπάμε ελαφρά την επιφάνεια. Έτσι ο αφρός «κάθεται».
Αφήνουμε και πάλι για δώδεκα ώρες (12) το γλυκό να ξεκουραστεί και μετά προχωρούμε στο τελικό του δέσιμο που θα το επιτύχουμε είτε με τους τρόπους που γνωρίζουμε (τεστ ρευστότητας) είτε, αν διαθέτουμε ειδικό θερμόμετρο, στους 100-102 βαθμούς.
Έτσι σε 24 ώρες συνολικά από την στιγμή που ξεκινήσαμε, το γλυκό μας έχει ετοιμαστεί.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 1) Ενας εύκολος και γρήγορος τρόπος για να ξεπικράνετε με βρασμό τους καρπούς του κουμκουάτ είναι το να ζεσταίνετε νερό σε μια μεγάλη κατσαρόλα, παραλληλα με το βράσιμο του καρπού.
‘Ετσι θα έχετε έτοιμο-καυτό νερό για την αντικατάσταση εκείνου στο οποίο έβρασαν οι καρποί. (Να αναφέρουμε πως, η αντικατάσταση του νερού με κρύο νερό, ενέχει τον κίνδυνο να σκάσουν οι καρποί από την διαφορά θερμοκρασίας) 2) Κομβικό σημείο στην επιτυχία του γλυκού είναι η συχνή ανακίνηση της κατσαρόλας (χωρίς να ανασηκώνεται αλλά με περιστροφικές επιτόπιες κινήσεις) κάθε φορά που αυτό κρυώνει. Με αυτόν τον τρόπο οι καρποί απορροφούν το σιρόπι και παίρνουν και όγκο αλλά και γεύση.
***Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μονάχα τμήματος του παρόντος και μόνο εφόσον αναφερθεί μέσα στο κείμενο η δημιουργός και το site με ενεργό σύνδεσμο που θα ανακατευθύνει τον αναγνώστη
