Kλάδεμα ελιάς: Τι πρέπει να προσέξουν οι αγρότες
Χρήσιμες οδηγίες εξέδωσε το Περιφερειακό Κέντρο Προστασίας Φυτών και Ποιοτικού Ελέγχου Ηρακλείου για το κλάδεμα της ελιάς.
Η πιο σοβαρή ασθένεια για την περίοδο αυτή, σύμφωνα με την ανακοίνωση, είναι η καρκίνωση. Ασθένεια με χαρακτηριστικό σύμπτωμα το σχηματισμό εξογκωμάτων (όγκων) στα κλαδιά, σε μεγαλύτερους κλάδους ή στον κορμό. Οφείλεται σε βακτήριο που μεταφέρεται με το νερό από τους όγκους και μολύνει άλλα μέρη του δέντρου ή γειτονικά δέντρα, όταν υπάρχουν ανοικτές πληγές (πύλες εισόδου). Σοβαρές μολύνσεις συμβαίνουν μετά από παγετό, χαλάζι ή δυνατό άνεμο σε περίοδο βροχοπτώσεων. Δέντρα μικρής ηλικίας προσβάλλονται εντονότερα και μπορεί να οδηγηθούν σε εξασθένηση, καχεξία και ξήρανση. Η ποικιλία κορωνέικη (ψιλολιά) είναι ιδιαίτερα ευπαθής.
Αποφυγή νέων μολύνσεων
Η υπηρεσία συνιστά προς τους ελαιοπαραγωγούς να επιλέγουν υγιή δενδρύλλια στην εγκατάσταση νέου ελαιώνα. Να αποφεύγουν το κλάδεμα με υγρό ή βροχερό καιρό. Να φροντίζουν να αποφεύγονται οι τραυματισμοί του φλοιού των κλάδων.
Τα εργαλεία κλαδέματος να απολυμαίνονται σε οινόπνευμα εμπορίου 70% ή διάλυμα χλωρίνης 5-10% σε νερό. Οι μεγάλες τομές να καλύπτονται με πυκνό βορδιγάλειο πολτό (διάλυμα 6%). Προσβεβλημένα με όγκους κλαδιά ή κλάδοι πρέπει να αφαιρούνται με ξηρό καιρό και να καίγονται. Όγκοι που βρίσκονται στον κορμό ή σε βραχίονες να αφαιρούνται με κοφτερό μαχαίρι και να γίνεται άμεσα επάλειψη της τομής. Οι εργασίες αυτές προτιμότερο είναι να γίνονται το καλοκαίρι. Συστήνεται προληπτικός ψεκασμός με χαλκούχο σκεύασμα αμέσως μετά από κλάδεμα, ανοιξιάτικο παγετό ή χαλαζόπτωση, ιδιαίτερα σε περιοχές με αυξημένη υγρασία (βορδιγάλειος πολτός, οξυχλωριούχος χαλκός, υδροξείδιο του χαλκού, τριβασικός θειικός χαλκός).
Για τα ζιζάνια
Ως προς τη διαχείριση των ζιζανίων, δε θα πρέπει οι ελαιοπαραγωγοί να καταστρέφουν την ξινήθρα. Δεν είναι επιζήμιο ζιζάνιο. Περιορίζει την εμφάνιση άλλων ανταγωνιστικών ζιζανίων και δεν ανταγωνίζεται δενδρώδεις καλλιέργειες.
Επίσης, να αποφεύγουν την καταστροφή των ζιζανίων πριν από τα τέλη Μαρτίου, ιδιαίτερα στις περιοχές που ενδημεί η καλόκορη. Η διατήρηση της αυτοφυούς βλάστησης μέσα στον ελαιώνα καθυστερεί τη μετακίνηση του εντόμου προς τις ανθοταξίες της ελιάς. Στους ελαιώνες, η μηχανική κατεργασία του εδάφους να μην ξεπερνά σε βάθος τα 25 εκ., για να αποφεύγονται οι τραυματισμοί των ριζών. Στα επικλινή εδάφη υπάρχει κίνδυνος διάβρωσης, γι’ αυτό πρέπει να περιορίζεται στο ελάχιστο η εδαφική καλλιέργεια. Οι επεμβάσεις με χαλκούχα μυκητοκτόνα συνιστούν προληπτική αντιμετώπιση και έχουν δράση προστατευτική. Να μην ψεκάζουν με βροχή και αέρα.