Είναι βέβαιο, ότι ο Μεγάλος Πλάτανος της Βιάννου, μεγάλωσε και έγινε ο γηραιότερος όλων, γιατί στον ίσκιο του έχουν καθίσει τόσοι πολλοί. Άνθρωποι του πνεύματος και της βιοπάλης, φτωχοί και πλούσιοι, δικοί μας και ξένοι χωρίς αποκλεισμούς και… ρατσισμούς, έχουν διαχρονικά απολαύσει τη σκιά του. Κι εκείνος, πάντα ακριβοδίκαιος, μοιράζει τη δροσιά του με δικαιοσύνη και ακούει στωικά ψευτιές κι αλήθειες. Ίσως και γι’ αυτό να είναι τόσο μεγάλος!
Στην προκειμένη περίπτωση, ο γίγαντας της Άνω Βιάννου, φιλοξένησε τέσσερεις δικούς του ανθρώπους, που βρέθηκαν στον ίσκιο του να συζητούν τις πολιτικές εξελίξεις. Εκεί, στο ιστορικό καφενείο του Ηλία Παναγιωτίδη απολαμβάνουν το καφεδάκι τους και συζητούν τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής.
Εκεί τους πέτυχε ο φωτογραφικός φακός του Μανώλη Σπανάκη και έκτοτε συμπεριελήφθησαν στους φωτογραφικούς του θησαυρούς.
Από αριστερά, ο Μανώλης Κυριακάκης ή «Κόκκινος», ένας ωραίος Βιαννίτης, που αναγκάστηκε να γίνει μετανάστης εσωτερικού, προκειμένου να εξασφαλίσει με αξιοπρέπεια τα προς το ζην. Δίπλα του, ο Μανώλης Γελασάκης ή Ντεμάλας, παρατσούκλι που προήλθε από την παραφθορά του ονόματος του Αιγύπτιου χαρισματικού ηγέτη Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ (Γκαμάλ=Γκαμάλας και εν τέλει Ντεμάλας!). Ο Μανώλης Γελασάκης, όπως και Μανώλης Κυριακάκης, εισέπραξαν το κόστος της ιδεολογίας τους αναγκαζόμενοι να γίνουν κάτοικοι πρωτευούσης, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Δίπλα του, ο Γιώργης Παπαδογιάννης, «ο Γιώργης του Ηρακλή», όπως ήταν ευρύτερα γνωστός, επιπλοποιός, αδερφός μιας σπουδαίας προσωπικότητας, του Μανώλη Παπαδογιάννη ή Σιρκούφη, που μας άφησε ανεκτίμητους φωτογραφικούς θησαυρούς. Δίπλα στο Γιώργη, ένας άλλος ωραίος Βιαννίτης, ο Γιάννης Παπαματθαιάκης ή Κόπανος. Δεξιά στο βάθος, διακρίνεται ο Μανώλης Β. Ραπτάκης.
Δυστυχώς, άπαντες είναι απόντες….
Μανώλης Σπανάκης
