Η τρυφερότητα χρόνια δεν κοιτά….

Κουβαλούσαν στην πλάτη τους 8,5 δεκαετίες ζωής αν και με πρώτη ματιά φαινόταν κατά πολύ νεότεροι. Πιασμένοι χεράκι χεράκι, λες και ζούσαν τα πρώτα ερωτικά τους σκιρτήματα, ήρθαν να δουν και να θαυμάσουν από κοντά ένα διάσημο Βιαννίτη, το Γέρο Πλάτανο. Με ρώτησαν «πόσων χρόνων είναι». Τότε έμαθα και τη δική τους ηλικία. Συνοδεύονταν από ένα νεαρότερό τους ζευγάρι… πιθανόν τα παιδιά τους…
Μπορεί η παγκόσμια ημέρα των ηλικιωμένων να τιμάται την 1η του Οκτώβρη αλλά η γιορτή των ερωτευμένων ηλικιωμένων είναι μια καθημερινή γιορτή! Ούτε οι Άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα τους αφορούν ούτε οι Βαλεντίνοι... Και δεν τους αφορούν γιατί οι ίδιοι είναι κι ο Ακύλας κι η Πρίσκιλλα...
Πάντα πιασμένοι χεράκι χεράκι έφυγαν για το αυτοκίνητό τους…
Τους θαύμασα και τους καμάρωσα! Όχι μόνο για την μεταξύ τους τρυφερότητα, αλλά και για την έκδηλη επιθυμία τους να ζήσουν, να ταξιδέψουν… γνωρίζοντας άλλα μέρη, άλλους ανθρώπους κι άλλους πολιτισμούς.
Ο θαυμασμός μου, ήταν αυτός που πάτησε το μαγικό-φωτογραφικό «κλικ», απ’ όπου και η παρατιθέμενη φωτογραφία. Νομίζω πως, τους άξιζε αυτή η μικρή αναφορά…
Μ.Σ.