Η ερήμωση στα χωριά μας


Είναι πολύ λυπηρό αυτό που βλέπουμε στο όμορφο χωριό μας, στη Βιάννο μας, με τη μακρά και σπουδαία ιστορία. Την πλήρη ερήμωση σε πολλές γειτονιές της!
Δυστυχώς, αυτά που φτάνουν στ’ αυτιά μου και για τα άλλα χωριά του τόπου μας, κάθε άλλο παρά ευχάριστα είναι. Κάθε θάνατος σημαίνει και το σφράγισμα ενός σπιτιού. Στις γειτονιές που κάποτε έσφυζαν από ζωή, συναντώ πόρτες κλειστές, πεσμένες στέγες και τοίχους ραγισμένους. Δεν είναι μόνο οι ηλικιωμένοι που φεύγουν για το ταξίδι χωρίς γυρισμό, αλλά και οι νέοι, που προτιμούν τις πόλεις. Θυμάμαι στη μεσοστενιά της Πλάκας πόσες ψυχές ζούσαν! Όπως θυμάμαι τη γειτονιά των Βλάχηδων αλλά και την Κοτσιφογειτονιά! Άνθρωποι πολλοί όλων των ηλικιών και πολλά παιδιά! Σήμερα, δυστυχώς σπάνια βλέπω παιδιά στις γειτονιές της Πλάκας, να παίζουνε στα στενοσόκακα και στις αλάνες, να βγουν στα κάλαντα τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα, να μαζέψουν ξύλα για τη φουνάρα της Ανάστασης.
Βέβαια, δεν είναι μόνο η γειτονιά της Πλάκας, αλλά όλη η Βιάννος. Ο Σωρός ερήμωσε, όπως ερήμωσε και η άλλη γραφική συνοικία, το Πετρούνι. Όμως και στη Μεσοστενιά της Άνω Βιάννου, στην Κονταξογειτονιά, εκεί που κάποτε ζούσαν τόσοι και τόσοι, σήμερα κυριαρχεί η ερήμωση! Άδεια σπίτια ερειπωμένα! Στέγες μισογκρεμισμένες, σαπισμένα πορτοπαράθυρα και γενικώς εικόνες θλίψης και εγκατάλειψης. Νομίζω πως οι εικόνες αυτές θα πρέπει να μας προβληματίσουν όλους. Μα περισσότερο πρέπει να προβληματίσει τις αρχές του τόπου μας.
Ερημώσανε οι γειτονιές
τα όμορφα στενά μας
κι είναι βαρύς ο στεναγμός
που βγαίνει απ’ την καρδιά μας
Τα σπίτια τ’ αρχοντόσπιτα
είναι όλα κλειδωμένα
δεν συναντάς ένα άνθρωπο
να πεις μια καλημέρα
Στην Πλάκα, στη μεσοστενιά
τώρα αν θα περάσεις
πέτρα θα κάμεις την καρδιά
να μην αναστενάξεις
Πλάκα, Πετρούνι και Σωρό,
απ’ όπου κι αν περάσεις
άδειες θα δεις τις γειτονιές
πικρά θα αναστενάξεις
Τα σπίτια των προγόνων μας
σιγά σιγά χαλούνε
και κουκουβάγιες άχαρα
κλαίνε κι αναζητούνε
Είναι πολλές οι γειτονιές
που στην καρδιά μας ζούνε
και λέμε να ’ταν μπορετό
απ’ την αρχή να δούμε
Να δούμε και να ζήσομε
την ευτυχία πάλι
μέσα στην Κοτσιφογειτονιά
που ’χε ομορφιά και χάρη…
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ηχώ της Βιάννου"