Ένα μαλαμπάρ (σπανάκι Κεϋλάνης) στο μπαλκόνι… και δυο συνταγές του στο τραπέζι!
της Χριστίνας Μαστρογιωργάκη
Μην το καθυστερείτε... βάλτε ένα μαλαμπάρ στο μπαλκόνι σας!
Εμείς προς το παρόν θα σας αφήσουμε δυο απλές και πανόστιμες συνταγές
Ήταν ένας ενοικιαστής μας στον Κερατόκαμπο Βιάννου, εκείνος που μας προβλημάτισε όταν εξέφρασε μια απορία:
«Γιατί σ’ αυτό εδώ το μέρος, τα δέντρα σας είναι μόνο ελιές, εσπεριδοειδή και χαρουπιές, ενώ λόγω κλίματος, θα μπορούσατε να καλλιεργείτε πολλά εξωτικά δέντρα και φυτά;».
Και ήταν ο ίδιος που φεύγοντας για την πατρίδα του μας άφησε διάφορους σπόρους.
Όταν το φυτό της φωτογραφίας ξετρύπωσε από εκείνους τους σπόρους και άρχισε, σε γλάστρα στην βεράντα μας, να μεγαλώνει και μάλιστα με γοργό ρυθμό, ήμουν γεμάτη περιέργεια για το πώς θα εξελιχθεί και τι, τελικά, είναι. Και τότε ήταν που φίλοι μας, κάτοικοι της Άπω Ανατολής, μας... πλούτισαν τις γνώσεις!
Το πανέμορφο αναρριχόμενο, με το ολοζώντανο πράσινο χρώμα και τους κόκκινους μίσχους δεν ήταν παρά το Μαλαμπάρ ή όπως το έχουμε ονομάσει στην Ελλάδα, το «Σπανάκι Κεϋλάνης».
Ένα φυτό που τρώγεται κατά κόρον σε όλες τις χώρες της Άπω Ανατολής, κυρίως σε σαλάτες, μιας και εκεί αποφεύγουν την έντονη θερμική του επεξεργασία.
Φαίνεται πως το σύμπαν είχε αποφασίσει να συνωμοτήσει υπέρ της γνωριμίας μας με το εν λόγω φυτό, αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω πώς γίνεται να το τοποθετήσω, τυχαία, ακριβώς κάτω από το λούκι του αιρκοντίσιον, κι εκείνο με μπόλικο νερό στη ρίζα του και «τόπο να πιαστεί», θέριεψε! Γιατί έτσι αναπτύσσεται. Με ζέστη και μπόλικο νερό.
Δεν ήταν όμως το θέριεμά του (δύο μέτρα στο ύψος!) η μεγάλη έκπληξη. Η έκπληξη ήταν η νοστιμιά του! Ακόμη και ωμό, ψιλοκομμένο στη χωριάτικη σαλάτα, κατάφερε να ηδονίσει τους ουρανίσκους μας.
Εδώ, θα παραδεχτώ, τη βιασύνη μου. Μα καθώς συνεχίζονται οι πειραματισμοί μου, πολλοί από αυτούς βασισμένοι σε περιγραφές από ανατολίτικες σαλάτες, δυο παρασκευές εξαιρετικά απλές έχουν δοκιμαστεί πολύ στην οικογένεια και δεν κρατιέμαι στο να μη σας τις παρουσιάσω.
Ταυτόχρονα δεν μπορώ να μη νιώθω ικανοποίηση και να μην ευγνωμονώ τον αλλοδαπό ενοικιαστή μας, που έγινε η αιτία να γνωριστώ μ’ ένα εξαιρετικά νόστιμο και γεμάτο θρεπτική αξία φυτό, που, εκτός όλων των άλλων, ομορφαίνει τη βεράντα μας.
Μην το καθυστερείτε... βάλτε ένα μαλαμπάρ στο μπαλκόνι σας!
Εμείς προς το παρόν θα σας αφήσουμε δυο απλές και πανόστιμες συνταγές!
1η) Ένα χούμους ρεβιθιών, ντιπ ρεβιθιών θα το έλεγαν οι Αμερικανοευρωπαίοι, άλειμμα θα το λέγαμε στη χώρα μας, πλην Μακεδόνων που θα το έλεγαν αλοιφή. Όπως και να το πείτε, εκείνο που έχει σημασία είναι το να προμηθευτείτε καλό ψωμί για το φάγωμά του.
Και
2η) Ένα πέστο για μακαρόνια.
Ας ξεκινήσουμε!
ΥΛΙΚΑ για το χούμους
- 1 ποτήρι (νερού) βρασμένα ρεβίθια
- 1 μικρή κόκκινη πιπεριά
- 1 κουταλιά (σούπας) ταχίνι
- 5-6 μεγάλα φύλλα μαλαμπάρ
- 1 σκελίδα σκόρδο
- 2 κουταλιές (σ) ελαιόλαδο
- 2 κουταλιές (σ) λεμόνι
Αλάτι, κύμινο, πάπρικα (από μια κουταλιά)
κουρκουμά (μισή κουταλιά).
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βάζετε όλα τα υλικά μαζί στο μούλτι και τα αλέθετε μέχρι να γίνουν αλοιφή.
Αν θέλετε να αραιώσετε την αλοιφή μπορείτε κατά το άλεσμα να προσθέσετε 1-2 κουταλιές νερό.
ΥΛΙΚΑ για το πέστο (για δυο μερίδες ή 250 γρ. μακαρόνια).
- 10 μεγάλα φύλλα μαλαμπάρ (πλυμένα και στεγνωμένα)
- 1/2 ποτήρι (νερού) καρύδια
- 1/2 ποτήρι (ν) τυρί για μακαρόνια
- 1 σκελίδα σκόρδο
- 3 κουταλιές (σ) ελαιόλαδο
- αλάτι
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Καθαρίζετε τα καρύδια (συμβουλή: μην τα αγοράσετε σπασμένα διότι μέσα στα σακκουλάκια ταγκιάζουν).
Αλέθετε πρώτα τα καρύδια πολύ καλά μέχρι να γίνουν σκόνη.
Προσθέτετε το σκόρδο, το λάδι, τα φύλλα του μαλαμπάρ και αλέθετε.
Τέλος προσθέτετε το τυρί και αλέθετε ελάχιστα.
Στο μεταξύ βράζετε τα μακαρόνια.
Όταν είναι έτοιμα δεν τα σουρώνετε αλλά τα μεταφέρετε σε άλλο σκεύος με το ειδικό πιρούνι για μακαρονάδες. Πρέπει να έχουν πολλή υγρασία και να είναι πολύ ζεστά όταν ρίξετε επάνω τους τη μισή πέστο. Ανακατεύετε καλά.
(Η άλλη μισή πέστο μπορεί να μπει πάνω από τα μακαρόνια ή πάνω από το τυρί, αν προσθέσετε).
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1) Όπως σε όλες τις πέστο φροντίζουμε να μην αλέσουμε πολύ το χορταρικό για να μην αλλοιωθεί το χρώμα του. Για αυτόν τον λόγο το προσθέτουμε τελευταίο
2) Ιδανικό τυροκομικό στις πέστο θεωρείται η παρμεζάνα, η οποία όμως ,στην Κρήτη, μπορεί κάλλιστα να αντικατασταθεί με ένα καλό λαδοτύρι
3) Μπορείτε αντί για καρύδια να χρησιμοποιήσετε όποιον ξηρό καρπό διαθέτετε. Συνηθέστερα χρησιμοποιείται το κουκουνάρι.
***Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μονάχα τμήματος του παρόντος και μόνο εφόσον αναφερθεί μέσα στο κείμενο η δημιουργός και το site με ενεργό σύνδεσμο που θα ανακατευθύνει τον αναγνώστη