Είχα αρχίσει μέρες τώρα να γράφω το τρίτο κατά σειρά πόνημα υπέρ της θέσπισης του υποχρεωτικού εμβολιασμού για όλους ανεξαιρέτως τους συμπολίτες.
Επικαλούμενος, προς ενίσχυση των επιχειρημάτων μου, τις κοινότοπες αλήθειες, αυτές που μου έχουν καρφωθεί από τα νεανικά χρόνια στο μυαλό.
Όπως π.χ. η υγεία, η ελευθερία, η δικαιοσύνη, αυτή που καθορίζει τα όρια της ελευθερίας, και η οικονομία, είναι αγαθά που προστατεύονται από τους καταστατικούς χάρτες των εθνών.
Χιλιοειπωμένες αλήθειες οι οποίες όμως στο δημόσιο διάλογο διαστρεβλώνονται, για να προσαρμοστούν στις επιθυμίες και τις επιδιώξεις αντικοινωνικών συμπεριφορών και πολιτικής σπέκουλας.
Επειδή δεν με ικανοποιούσε το κείμενο, η επανάληψη σκέψεων, σταμάτησα την προσπάθεια μέχρι που διάβασα στα «Νέα» του Σαββάτου άρθρο του πολυβραβευμένου λογοτέχνη Χρήστου Χωμενίδη υπο τον τίτλο, «Καμικάζι».
Εκεί, με πληρέστατο τρόπο ο προβοκάτορας συγγραφέας σκιαγραφεί τον τύπο του αντιεμβολιαστή.
Συμπληρώνω το γραπτό μου με σκέψεις και εκφράσεις του γνωστού συγγραφέα που με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο και που νομίζω πως, όσοι διαβάζουν τα κείμενά μου, αξίζει να πάρουν μια γεύση.
Γράφει ο κ. Χωμενίδης: Θρησκόληπτοι, λέει. Υποχείρια των πνευματικών τους. Ημίτρελων παπάδων που λυμένονται χωριά και γειτονιές και αφορίζουν όποιον πάει να «τρυπηθεί».
«…Το έχει προφητεύει ο ασκητής Παστίτσιος και η γερόντισσα Κακαβιά πως θα μας βάλουν το θεριό στις φλέβες!».
Καθηλωμένοι, λέει, σ’ ένα νηπιακό πείσμα που το φαντασιώνονται ως επαναστατικό πνεύμα. Αρνούμενοι να εμβολιαστούν κάνουν μια παθητική αντίσταση στο σύστημα. Στον καπιταλισμό. Στις εντολές των λευκών αρσενικών, οι οποίοι ως πολιτικοί, ως γιατροί, αποφασίζουν καραντίνες, πιστοποιητικά, αποκλεισμούς, πρόστιμα. Επιβάλλουν υγειονομική χούντα.
Φοβητσιάρηδες λέει. Ψοφοδεείς. Δυσπιστούν στα εμβόλια καθότι μη επαρκώς δοκιμασμένα. Ποιοί;Oι αρειμάνιοι καπνιστές οι…οι….
Και κλείνει μ’ ένα ενδιαφέρον ψυχαναλυτικό (ψυχογράφημα) συμπέρασμα για μια μερίδα των αντιεμβολιαστών!Ο αντιεμβολιασμόςαποτελεί κραυγή απόγνωσης. «Προσέξτε με! Μη με έχετε δεδομένο! Στριμώχνοντάς με σε κουτάκια σε στατιστικές, απογράφοντάς με, δεν ξεμπερδεύετε μαζί μου! Ως και να διασωληνωθώ, μέχρι και να πεθάνω είμαι ικανός μπας και μου δώσετε μιαστάλασημασία»!
Έχει δίκιο ο εκλεκτός συγγραφέας. Ένα μεγάλο ποσοστό της σύγχρονης κοινωνίας είναι αρρωστημένα φανατισμένο. Δηλητηριασμένο από μεταφυσικές δοξασίες και δεν θέλει, δεν μπορεί να ενταχτεί στο κοινωνικό σύνολο, επειδή πάσχει από αδιανόητες ψυχώσεις.
Η προβοκατόρικη γραφίδα του κ. Χωμενίδη δίνει ολοκληρωμένη την εικόνα εκείνης της μερίδας των λαών που είναι το προζύμι της ανακύκλωσης της φονικής ασθένειας.
