Απανωτές καταγγελίες καταφθάνουν στο Viannitika.gr και αφορούν σ’ ένα ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα, που είναι το τεράστιο έλλειμμα αρδεύσιμου νερού στην ευρύτερη περιοχή του Βαχουδιανού Ξερόκαμπου
Ωστόσο, οι καταγγελίες δεν αφορούν μόνο στις ελλειμματικές ποσότητες, αλλά και στην χείριστη, όπως την χαρακτηρίζουν, διαχείριση από τον δημοτικό υδρονομέα.
«Υπάρχουν ελαιόδεντρα που είναι καταπράσινα, όπως οι βασιλικοί, κι άλλα που τα ραγίζει η καρδιά σου», μας είπαν νέοι ελαιοκαλλιεργητές.
Αξίζει να τονιστεί, ότι η συγκεκριμένη αγροτική περιοχή παρουσιάζει τεράστιο αγροτικό ενδιαφέρον καθώς φιλοξενεί δεκάδες χιλιάδες ελαιόδεντρα, αλλά και θερμοκηπιακές καλλιέργειες πρωίμων κηπευτικών.
Το πρόβλημα καταρχήν, εδράζεται στην ανεπάρκεια του διαθέσιμου νερού, αφού όπως μας είπαν οι καταγγέλλοντες «οι γεωτρήσεις είναι χαλασμένες και η αποκατάσταση των ζημιών είναι αδύνατη, καθώς ο Δήμος Βιάννου οφείλει αρκετά χρήματα στον υπεύθυνο συντήρησης και αποκατάστασης ζημιών»…
Εξαιτίας τούτου υπάρχει σοβαρότατη ανεπάρκεια νερού, ενώ το πρόβλημα οξύνεται δραματικά, καθώς σύμφωνα με τα καταγγελλόμενα «ο εντεταλμένος υδρονομέας κατανέμει το διαθέσιμο νερό με προκλητική μεροληψία», όπως χαρακτηριστικά μας είπαν.
Η πρώτη φωνή διαμαρτυρίας έρχεται από ένα νέο ελαιοπαραγωγό, τον Χαράλαμπο Εμμ. Πετράκη, ο οποίος κλαίει και οδύρεται καθώς, μετά από πολλά χρόνια, βλέπει τα δέντρα του φορτωμένα από καρπό, αλλά ξερές τις ελιές πάνω στο δέντρο!
«Έχω ενοικιάσει 500 ελαιόδεντρα και τώρα και μια πενταετία πασχίζω να τα φέρω σε καλή κατάσταση, ώστε να έχω μια καλή χρονιά, μήπως καταφέρω, επιτέλους, να πληρώσω το ενοίκιο, και να βγάλω κάποια από τα έξοδά μου και ζω ένα εφιάλτη», μας είπε με οργή. «Δεν είναι δυνατόν να γίνονται τέτοιες προκλητικές διακρίσεις στην κατανομή του νερού και για μένα, η ευθύνη βαραίνει ακέραια τη Δημοτική Αρχή», μας λέει ο ίδιος.
Η δεύτερη φωνή διαμαρτυρίας έρχεται από τον ελαιοπαραγωγό Ζαχαρία Χατζάκη ο οποίος μας είπε: «Έχω 600 ελαιόδεντρα στην περιοχή και δυστυχώς, λόγω της κακής διαχείρισης κινδυνεύουν να ξεραθούν».
«Εντάχθηκα στους νέους αγρότες και κινδυνεύει να έχω μηδενική παραγωγική δραστηριότητα, άρα να απενταχθώ από το πρόγραμμα», μας είπε κάποιος άλλος αγρότης.
Ανάλογες καταγγελίες έρχονται από ελαιοπαραγωγούς που κατοικούν στο Ηράκλειο και όπως μας λένε, πρέπει να στήσουν καραούλι, για ελάχιστο νερό, ενώ κατηγορούν ευθέως τη Δημοτική Αρχή για ανοχή στις παρανομίες, ενώ ταυτόχρονα επιδεικνύεται εγκληματική ολιγωρία στην αποκατάσταση των ζημιών στις γεωτρήσεις με συνέπεια να οξύνεται το πρόβλημα.
Αντίθετα από τους ελαιοπαραγωγούς, οι αιρετοί έχουν άλλη άποψη και θεωρούν ότι το πρόβλημα έχει τη ρίζα του στις χαλασμένες γεωτρήσεις με συνέπεια να μην επαρκεί το διαθέσιμο νερό και άρα, δεν μπορεί να καλυφθούν οι αρδευτικές ανάγκες της περιοχής.
Απευθυνθήκαμε στον πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας κ. Γιάννη Πνευματικάκη, στον οποίο θέσαμε το ερώτημα «αν έχει υποπέσει στην αντίληψή του μεροληψία και κακή διαχείριση εκ μέρους του υδρονομέα».
«Το πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε από τον υδρονομέα, αλλά από τις ζημιές στις γεωτρήσεις και την καθυστέρηση αποπληρωμής παλιότερων χρεών στον υπεύθυνο συντήρησης και αποκατάστασης των ζημιών, ο οποίος, όπως είναι λογικό, δεν πρόκειται να φτιάξει τις γεωτρήσεις, αν δεν πάρει τα χρήματά του»…
Στο ερώτημα «πώς εξηγείται το φαινόμενο κάποιων ελαιοδέντρων που από την όψη τους είναι βέβαιο ότι αρδεύονται συχνά», ο κ. Πνευματικάκης συμφώνησε μεν, κάνοντας όμως τη διευκρίνιση: «Πράγματι έτσι είναι, αλλά αυτό αφορά συγκεκριμένους ελαιοπαραγωγούς που διαθέτουν ιδιόκτητο νερό».
Ήταν στραβό το κλήμα…
Εν τω μεταξύ, ενώ όλα ήταν έτοιμα προκειμένου να εγκριθεί το χρηματικό ένταλμα αποπληρωμής μέρους του χρέους, παρενέβη ο… δαίμων της γραφειοκρατίας και για κάποιο επουσιώδες ζήτημα, το ένταλμα δεν ενεκρίθη από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση! Οπότε πάει στο βρόντο ακόμη ένα δεκαήμερο με κίνδυνο να τιναχθεί στο αέρα όλη η παραγωγή!
Απευθυνθήκαμε και στον αρμόδιο Αντιδήμαρχο κ. Μανώλη Αγαπουλάκη, ο οποίος μας είπε: «Δυστυχώς έχουμε ζημιά τόσο στη γεώτρηση «Μπουμπούλι», όσο και στη «Σφάκα», με συνέπεια το διαθέσιμο νερό να είναι ελάχιστο. Στα προβλήματα αυτά προστίθεται και το παλαιό χρέος προς τον υπεύθυνο αποκατάστασης ζημιών, με συνέπεια να παρατηρείται αυτή η καθυστέρηση».
Ο κ. Αγαπουλάκης κατανοεί απόλυτα την αγωνία των παραγωγών, ωστόσο το πρόβλημα δεν μπορεί να επιλυθεί νωρίτερα από 10-15 ημέρες, να ξεπεραστούν τα γραφειοκρατικά εμπόδια και να πάρει μέρος των οφειλών ο αρμόδιος συντηρητής, ώστε να αποκαταστήσει τις ζημιές.
Στις κατηγορίες που προσάπτονται στον υδρονομέα ο κ. Αγαπουλάκης ήταν σαφέστατος: «Δεν υπάρχει καμία μεροληψία εναντίον οιουδήποτε. Αν υπήρχε επάρκεια νερού, δεν θα είχαμε κανένα απολύτως πρόβλημα».
Και ενώ ο αγροτικός κόσμος βιώνει αυτή την εφιαλτική πραγματικότητα, εκατομμύρια κυβικά νερού χύνονται στη θάλασσα, ενώ έχουν παρέλθει τέσσερεις δεκαετίες από τότε που άρχισε η κουβέντα για τις προμελέτες και τις μελέτες, της κατασκευής του περιβόητου φράγματος Αμιρών-Αγίου Βασιλείου!
