2011: Στη χωματερή 400 τόνοι αγγούρια!
"Μαύρες" γιορτές έκαναν τέτοιες ημέρες πριν 9 χρόνια οι καλλιεργητές πρώιμων κηπευτικών της Βιάννου, οι οποίοι, αντί να εισπράξουν τα οφέλη από την παραγωγή τους, βρέθηκαν στη χωματερή του Δήμου Βιάννου για να πετάξουν τα προϊόντα τους!
Θυμηθείτε τι έγραφε τότε, η εφημερίδα "Ηχώ της Βιάννου":
Συνολικά 400 τόνοι αγγουριών, αρίστης ποιότητας, πετάχτηκαν στο ΧΥΤΑ της περιοχής, αφού οι τιμές του προϊόντος είναι τόσο εξευτελιστικές που σε καμιά περίπτωση δεν συμφέρει τους παραγωγούς να τα στείλουν στις αγορές των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης και του εξωτερικού. Φορτηγά των Συνεταιρισμών της Άρβης και της Ψαρής Φοράδας, του Δήμου Βιάννου, αλλά και ιδιωτών που είχαν εκμισθωθεί, κουβαλούσαν αγγούρια από το πρωί έως αργά το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, τα οποία και ξεφόρτωναν στο ΧΥΤΑ. Εκεί βρέθηκαν δεκάδες παραγωγοί πρωίμων κηπευτικών, στα πρόσωπα των οποίων, ήταν ζωγραφισμένη η θλίψη και η απογοήτευση.
Ανάμεσά τους, νέα παιδιά που επέλεξαν να μείνουν στον τόπο καταγωγής τους, αλλά, όπως λένε, οι διαμορφούμενες συνθήκες είναι απογοητευτικές, ενώ κάποιοι από αυτούς, ήδη σκέφτονται να εγκαταλείψουν τις καλλιέργειές τους και να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη στο… εξωτερικό. Έξι λεπτά το κιλό προσφέρουν οι έμποροι στους παραγωγούς, τη στιγμή που το κόστος παραγωγής ξεπερνά τα εξήντα λεπτά!
Η απογοήτευση είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των αγροτών, καθώς τα μεγάλα φορτηγά εναποθέτουν τα προϊόντα τους στη χωματερή. Οι αιτίες της καταστροφής πολλές, με κοινό όμως παρονομαστή την πολιτεία, η οποία είναι κραυγαλέα απούσα και όπως λένε οι αγρότες, «το πρόβλημα είναι πάνω απ’ όλα πολιτικό, αφού το επίσημο κράτος, εδώ και δεκαετίες, δεν έχει αγροτική πολιτική». Όπως μας εξηγεί ο διαχειριστής του Αγροτικού Συνεταιρισμού Ψαρής Φοράδας κ. Νίκος Μαρουλάκης, «το κακό ξεκίνησε από την απεργία των ναυτεργατών, όπου το κράτος δεν προστάτευσε τους αγρότες, με συνέπεια η Γερμανία, που είναι ο βασικός μας πελάτης, να καταγγείλει τις συμβάσεις και να αναζητήσει σε άλλες αγορές το προϊόν». Εξ’ αιτίας της απεργίας των ναυτεργατών, οι ευρωπαϊκές αγορές στράφηκαν σε παραγωγούς άλλων χωρών. «Βάλαμε τα χέρια μας και βγάλαμε τα μάτια μας», λέει ένας νέος αγρότης, καθώς όπως επισημαίνει «η απεργία των ναυτεργατών και η έλλειψη αγροτικής πολιτικής, κατέστησε την Ισπανία κυρίαρχο του παιγνιδιού κι εμάς φτωχούς μπερμπάντες». Ένας άλλος, σημαντικός παράγοντας, ήταν οι παρατεταμένοι νοτιάδες, με συνέπεια να υπάρχει πρόωρη ωρίμανση του προϊόντος και άρα υπερπαραγωγή.
Όλα τα παραπάνω συνετέλεσαν καθοριστικά στις εξευτελιστικές τιμές του αγγουριού, η μέση τιμή του οποίου είναι 0,16 λεπτά, όταν, όπως προαναφέρθηκε, το κόστος παραγωγής φτάνει τα 0,60 λεπτά.
Ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Άρβης κ. Γιάννης Ρουμελιώτης, ο οποίος συνόδευσε τρία τριαξονικά αυτοκίνητα, μόνο που δεν κλαίει.
«Προβαίνουμε σ’ αυτό το έσχατο μέτρο, αφού τα έξι λεπτά που μας αποφέρουν καθιστούν ασύμφορη την πώληση των αγγουριών. Η πολιτεία πρέπει να σκύψει πάνω στην αγροτιά και τα προβλήματά της, καθώς όλοι γνωρίζουν το μόχθο και τα έξοδα των παραγωγών». Και θέτει το ερώτημα: «Αλήθεια, πού είναι οι βουλευτές και οι άλλοι παράγοντες του Νομού Ηρακλείου και γενικότερα της Κρήτης;».