Η διευθύντρια του Γυμνασίου Βιάννου, προφανώς διαφωνώντας με το λόγο που εκφωνήθηκε στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, προβαίνει σε μια σειρά από ανιστόρητες κρίσεις όπως για παράδειγμα για τον ενορχηστρωτή της μεταξικής δικτατορίας Γεώργιο τον Β’ έκπτωτο δύο φορές και επιβαλλόμενο από τον αγγλικό παράγοντα με δύο νόθα δημοψηφίσματα κόντρα στη βούληση του ελληνικού λαού. Λησμονεί επίσης ότι οι κοινωνίες δεν λειτουργούν ποτέ ομόθυμα ιδιαίτερα όταν κυβερνώνται από εξουσίες που διαπρέπουν στην εθνική ενωτική ρητορεία ενώ πολιτικά πράττουν μονίμως διχάζοντας.
Το χειρότερο είναι ότι ως εκπαιδευτικός, υποθέτω αρκετών ετών, δεν έχει κατανοήσει το πραγματικό νόημα των εθνικών επετείων τις οποίες επιθυμεί αποκομμένες από οποιαδήποτε γείωσή τους στο παρόν ξεχνώντας ότι το παρελθόν διδάσκεται πάντοτε με το βλέμμα στο παρόν και το μέλλον.
Όσο για τις πολιτικές θέσεις που εκφράζει για την εν εξελίξει γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού ας στοχαστεί λίγο ότι τους θεσμούς οφείλουν να τους τιμούν πρώτιστα οι άνθρωποι που επιλέγονται να τους υπηρετούν και ακόμα ότι μία από τις βασικές ευρωπαϊκές αρχές για τις οποίες κομπάζουν τόσο η ανυπόληπτη Ευρωπαϊκή Επιτροπή με την φαιδρή επικεφαλής, όσο και η φιλοπόλεμη ελληνική κυβέρνηση η οποία δεν έχει αντίρρηση για το μακελειό των Παλαιστινίων φτάνει να γίνεται με μικρό ανθρωπιστικό κόστος, είναι η ειρήνη την οποία φαντάζομαι διδάσκει; στους μαθητές της.
Τέλος ας σκεφτεί ότι πριν από καμιά διακοσαριά χρόνια κάποιοι άλλοι «τρομοκράτες» κατά την προσφιλή συνήθεια από τότε ξεκινούσαν το δικό τους εθνικό απελευθερωτικό αγώνα ο οποίος είχε ευτυχή κατάληξη γιατί, μεταξύ άλλων, στηρίχθηκε ποικιλοτρόπως από την προοδευτική κοινή γνώμη της Ευρώπης. Αν παρόλα αυτά επιμένει στις απόψεις της ας ζητήσει για τον εαυτό της τη δημιουργία θέσης λογοκριτή ή ας αναλάβει κατ’ αποκοπή τους πανηγυρικούς λόγους των εθνικών επετείων. Αυτή ξέρει».
