Σχεδόν 500 αριθμούν οι μετανάστες που τα τελευταία 24ωρα αφίχθηκαν ως κύριοι σε παραλιακές περιοχές της νότιας Κρήτης. Οι δουλέμποροι-μεταφορείς, προφανέστατα, είναι εφοδιασμένοι με τελευταίας τεχνολογίας ηλεκτρονικά μέσα και γνωρίζουν με ακρίβεια το «που» και το «πότε» θα ξεφορτώσουν τους δύσμοιρους επιβάτες τους.
Εντελώς αφύλακτη η Κρήτη, μπορεί ο οιοσδήποτε δουλέμπορος να προσεγγίζει ακτές και, με την άνεσή του να αποβιβάζει το φορτίο του.
Είναι όμως τόσο αθώα τα πράγματα όσο αρχικά φαινόταν ή όσο κάποιοι ρομαντικοί τα έβλεπαν ή μήπως πίσω από την δυστυχία των ανθρώπων υποκρύπτονται κι άλλα, λ.χ. εθνικά ζητήματα;
Εκείνο που με πρώτη ανάγνωση φαίνεται ευδιάκριτα είναι η θεαματική άνοδος του εθνικισμού… που τις περισσότερες φορές μας στραβώνει και αντί να δούμε νηφάλια τη σοβαρότητα του προβλήματος, μας οδηγεί σε σκοτεινά μονοπάτια που κυριαρχεί η εθνικιστική μισαλλοδοξία.
Δεν προτίθεμαι να προβώ σε βαθιές πολιτικές αναλύσεις, γιατί, αυτά είναι υπόθεση εξειδικευμένων επιστημόνων. Ο λόγος που όπλισε τη γραφίδα μου είναι ο βάσιμος-υπαρκτός φόβος ενός πολίτη που ζει σε μια νησιωτική χώρα, μετά συγχωρήσεως μπουρδέλο, στην οποία, ο καθένας μπορεί να μπαίνει και να βγαίνει όποτε του καπνίσει.
Θυμάμαι την εξαιρετική εργασία του καλού φίλου-σπουδαίου επιστήμονα Νίκου Γιγουρτάκη σχετικά με την κατάληψη της Κρήτης από τους Άραβες κάπου στα 825 μ.χ.
Πιο συγκεκριμένα γράφει ο κ. Γιγουρτάκης:
«Η κατάκτηση της Κρήτης ολοκληρώθηκε σταδιακά μέσα σε ένα ευρύ χρονικό διάστημα. Άρχισε τα έτη 822 ή 823, με την απόβαση του Abu Hafs, τα έτη 827 ή 828 γενικεύτηκε με την οριστική εγκατάσταση της συμπαγούς μάζας των Αράβων».
Η ευκολία με την οποία στις μέρες μας μπορούν οι Αιγύπτιοι, οι Σουδανοί κι οι Γογκολέζοι, οι Μπαγκλατιανοί και οι Πακιστανοί να αποβιβάζονται στη Μεγαλόνησο εκτός από τραγική είναι και άκρως ανησυχητική διότι, δείχνει με τον πλέον εμφατικό τρόπο, ότι η χώρα είναι ξέφραγο αμπέλι.
Οι Άραβες το 823 δυσκολεύτηκαν περισσότερο απ’ ότι οι σημερινοί έποικοι…
Το Λιμενικό Σώμα που υποτίθεται ότι εποπτεύει, δεν μπορεί να έχει κανένα ουσιαστικό ρόλο, και τούτο γιατί, ούτε η στελέχωση είναι επαρκής ούτε τα τεχνικά μέσα διαθέτει.
Με άλλα λόγια δεν μπορούν μονάχα τα Λιμεναρχεία Ιεράπετρας και Καλών Λιμένων να εποπτεύουν μια τεράστια περιοχή που εκτείνεται από Σητεία μέχρι τον Πλακιά!
Επειδή η μνήμη είναι κακός δαίμονας, θα θυμίσω και κάτι που, ελπίζω (και εύχομαι), να αξιολογηθεί με σοβαρότητα από τους νεότερους «εθνικιστικαράδες». Τα «μαύρα» χρόνια της 7χρονης χούντας η κυβέρνηση των συνταγματαρχών έβρισκε το αστυνομικό προσωπικό για να στελεχώνει τα λεγόμενα «αποσπάσματα». Το Α.Τ. Βιάννου, είχε το δικό του απόσπασμα το οποίο αποτελούνταν από ένα υπενωμοτάρχη και τρεις χωροφύλακες και περιπολούσαν νυχθημερόν από Τσούτσουρα έως Τέρτσα. Μην νομίζετε όμως ότι, έψαχναν για Σουδανούς ή Μογγολέζους, αλλά για κουμμουνιστές! Αυτή ήταν η προτεραιότητα και ο πρωταρχικός στόχος των στρατοκρατών: Να σωθεί η χώρα από τους αριστερούς…
Δύσμοιρη Ελλάδα…
Και ενώ αυτά συνέβαιναν το 1967 φτάσαμε στο 2025 για να είναι η Κρήτη (θα το ξαναπώ) ξέφραγο αμπέλι!
Αλήθεια, κοιμούνται ήσυχοι οι κυβερνητικοί βουλευτές;
Αισθάνονται πως οι συναρμόδιοι κυβερνητικοί υπουργοί επιτελούν με σοβαρότητα το έργο τους;
Με δεδομένη την υποστελέχωση των Λιμενικών Αρχών, είναι βέβαιο ότι το πρόβλημα θα οξυνθεί. Οι δουλέμποροι διαθέτουν ταχύτερα σκάφη τα οποία είναι εφοδιασμένα με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα (GPS και λοιπά) που τους επιτρέπουν να εντοπίζουν και να προσεγγίζουν με ακρίβεια τα σημεία αποβίβασης.
Με βάζει όμως σε δύσκολες σκέψεις το εξής: Δεν μπορεί τα πολεμικά μας αεροπλάνα να κάνουν συνεχείς περιπολίες, αλλά ουδέποτε μπόρεσαν να εντοπίσουν ένα δουλεμπορικό σκάφος!
Είμαι αρρωστημένα καχύποπτος ή το όλο ζήτημα έχει σαφέστατα «πονηρές» εθνικές και κοινωνικές προεκτάσεις;
