Εξ’ αρχής οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τον αγαπητό μας κ. Γιώργο Δ. Βαρδάκη (Ακουστικά Κέντρα Κρήτης), που είχε την καλοσύνη να μας δωρίσει την πράγματι ωραία αυτή φωτογραφία, στην οποία απαθανατίστηκαν «ο δάσκαλος», Γιώργος Φραγκάκης και «ο μαθητής», Μανώλης Αλεξάκης.
Ο μαθητής διέπρεψε και έγινε ένας από τους σημαντικότερους (αν όχι ο σημαντικότερος) λυράρηδες της εποχής μας. Φυσικά για να μην υπάρξουν παρεξηγήσεις, ο Μ. Αλεξάκης, αναμφισβήτητα διέθετε πλούσιο ταλέντο, το οποίο, ο ίδιος αξιοποίησε αρκούντως. Όμως, στην αξιοποίηση αυτού του ταλέντου, σημαντική συνεισφορά είχε ο «δικός μας», ο Γιώργος Φραγκάκης, ένας ωραίος συγχωριανός μας, ο οποίος κατάφερε με την Ανθούλα, την σύζυγό του, να καταστήσουν στέκι συνάθροισης μερακλήδων την ταβέρνα τους στην διακλάδωση προς Συκολόγο.
Στον Γιώργο Φραγκάκη έχουμε αναφερθεί (όχι τυχαία) και παλαιότερα, σ’ ένα αφιέρωμά μας στους μελισσοκόμους της περιοχής. Πράγματι, πρόκειται για έναν από τους πλέον μερακλήδες και ρομαντικούς του είδους, που με συνεχή μελέτη και εκπαίδευση, συνετέλεσε καθοριστικά στην ανάδειξη της κοινωνίας των μελισσών και των διατροφικών αξιών των προϊόντων τους. Επανερχόμαστε όμως στο στέκι του Φραγκάκη, εκεί όπου για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, εκτός από το νόστιμο-καθαρό φαγητό και το καλό κρασί, οι θαμώνες απολάμβαναν το μερακλήκι του, όταν έπαιζε θαυμάσιους σκοπούς είτε με το λαούτο είτε την λύρα του.
Από το στέκι αυτό πέρασαν πολλοί μερακλήδες, που έπαιζαν ένα από τα προαναφερθέντα μουσικά όργανα και ήθελαν να συγχρωτιστούν με τον γνώστη των μυστικών της κρητικής μουσικής, να συνυπάρξουν μαζί του ορχηστρικά και να μυηθούν στα μουσικά γυρίσματα. Από το «διδασκαλείο» αυτό πέρασε στην παιδική και στην εφηβική του ηλικία και ο μετέπειτα βιρτουόζος της παραδοσιακής μας μουσικής, ο Μανώλης Αλεξάκης. Το μικρό τούτο αφιέρωμα στον Γιώργο Φραγκάκη, είναι το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω για έναν άνθρωπο άδολο, μερακλή, ιδεολόγο και ρομαντικό. Έναν άνθρωπο, που συγκεντρώνει δηλαδή, όλα εκείνα τα στοιχεία, που ακριβώς επειδή τα έχουμε στερηθεί, δηλονότι μειώθηκαν αισθητά οι Φραγκάκηδες αυτής της χώρας, γίνεται τόσος λόγος για την κρίση αξιών που χαρακτηρίζει την εποχή μας.
