Πόσες συνταγές δεν μας κληροδότησαν οι παλιότερες επειδή, απλά και μόνο, ήθελαν να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα αγαθά της γης τους, αλλά και επειδή φρόντιζαν να υπάρχει στο σπιτικό τους, πάντα, ένα "ξαρέσκι" για το τρατάρισμα του κάθε επισκέπτη;
Τι θα κινητοποιούσε μια νοικοκυρά να κάνει γλυκό κουταλιού ένα φρούτο στο τέλος της εποχής του;
Ειδικότερα, όταν αυτό είναι το σταφύλι και η απόφασή της βρίσκεται κόντρα στη συνήθεια που υπάρχει, να γίνεται αυτό το κατακαλόκαιρο.?
Μα τι άλλο από... έμπρακτη μετάνοια για την ολιγωρία της!
Ευτυχώς όμως που ακόμη και τώρα στο τέλος της εποχής του φρούτου, βρίσκει κανείς στην αγορά σταφύλια ακριβώς όπως πρέπει να' ναι, δηλαδή αρκετά ξινά(ανώριμα) και αρκετά σφικτά για να γίνουν γλυκό κουταλιού.
Το γλυκό σταφύλι δεν είναι από τα πιο δημοφιλή. Μπορεί κανείς να μαντέψει τους λόγους αν σκεφτεί πως το συγκεκριμένο γλυκό στερείται αρωμάτων και γίνεται, σχεδόν πάντα, περισσότερο γλυκό απ' όσο ανέχεται ο ουρανίσκος μας. Τουλάχιστον αυτή την ιδέα έχουμε οι περισσότεροι από την παιδική μας ηλικία, όταν οι γυναίκες του σπιτιού το παρασκεύαζαν, μιας και δεν άφηναν να περάσει καμία εποχή χωρίς να "εκμεταλλευτούν", και με αυτόν τον τρόπο, τους καρπούς της. Πόσες, αλήθεια, συνταγές δεν μας κληροδότησαν οι παλιότερες επειδή, απλά και μόνο, ήθελαν να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα αγαθά της γης τους, αλλά και επειδή φρόντιζαν να υπάρχει στο σπιτικό τους, πάντα, ένα "ξαρέσκι" για το τρατάρισμα του κάθε επισκέπτη...!
Η συνταγή που θα διαβάσετε είναι μια "πειραγμένη" συνταγή. Δεν είναι η "συνταγή της γιαγιάς" μιας και επιχειρεί να αντιμετωπίσει εκείνα τα δυο βασικά μειονεκτήματα του γλυκού της πατροπαράδοτης συνταγής, δηλαδή την έλλειψη αρώματος και την υπερβολική γλυκύτητα. Όμως είναι μια δοκιμασμένη συνταγή που πλέον μπορεί να δημοσιοποιηθεί και να κριθεί. Δοκιμάστε την... για λίγες μέρες θα βρίσκετε ακόμη σταφύλια στην αγορά.
ΥΛΙΚΑ
2 κιλά σταφύλι σουλτανίνα (άσπρη η κόκκινη)
1 και 1/2 κιλό ζάχαρη
1/2 ποτηριού νερού ,χυμό λεμονιού
1/2 ποτηριού νερού , σκινόκαρπο*
3 κούπες νερό για το βράσιμο του σκινόκαρπου-
θα χρειαστούμε δύο(2) κούπες
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
1)Τοποθετούμε τον σκινόκαρπο σε μια μικρή κατσαρολίτσα με τρία (3) ποτήρια νερό και τη βάζουμε να βράζει σε χαμηλή φωτιά ,για να μην υπάρξει μεγάλη εξάτμιση, για περίπου 1 ώρα.
Μετά το πέρας της ώρας βρασμού δεν σουρώνουμε.
2) Πλένουμε καλά τα σταφύλια και τα αφήνουμε λίγη ώρα μέχρι να στραγγίξουν το περισσότερο νερό τους
Αφαιρούμε προσεκτικά τις γερές ρόγες από τα σταφύλια και τις βάζουμε σε μια πλατειά κατσαρόλα.( Αφαιρώντας τις κακές ρόγες και τα κοτσανάκια τους μειώνεται το βάρος τους αλλά αυτό έχει προβλεφτεί στη συνταγή).
Ρίχνουμε πάνω από τις ρόγες το λεμόνι και ανακατεύουμε με το χέρι μας με απαλές κινήσεις ώστε να βραχούν όλες οι ρόγες.
Ρίχνουμε το ένα κιλό ζάχαρη και με απαλές κινήσεις, πάλι, για να μην τραυματιστούν οι ρόγες, ανακατεύουμε ζάχαρη και ρόγες. Σκεπάζουμε το μίγμα με την υπόλοιπη ζάχαρη (1/2 κιλού) χωρίς να ξανά-ανακατέψουμε.
Σε δυο ώρες ανακατεύουμε προσεκτικά το μίγμα σταφυλιών- λεμονιού-ζάχαρης και σε τρείς ώρες είμαστε έτοιμοι για το πρώτο βράσιμο του γλυκού.
Μετά από τρεις(3) ώρες το μίγμα μας είναι έτοιμο για βράσιμο. Σουρώνουμε τον σκινόκαρπο ,κρατάμε δύο(2)ποτήρια ζουμί (άλλωστε δεν έχει μείνει περισσότερο), ρίχνουμε το ζουμί πάνω από τις ρόγες και δένουμε τους καρπούς σε ένα τούλι. Βάζουμε το τούλι μέσα στην κατσαρόλα.
Βάζουμε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά και βράζουμε για πέντε(5) λεπτά. Αποσύρουμε την κατσαρόλα από την εστία και αφήνουμε το γλυκό μας να περιμένει για 12ώρες
Όταν περάσουν οι δώδεκα ώρες βάζουμε πάλι την κατσαρόλα μας να βράσει μέχρι να δέσει το σιρόπι.
Ένας ασφαλής τρόπος για να κρίνετε αν το σιρόπι σας είναι δεμένο ,είναι το να παρατηρείτε την ταχύτητα των φουσκαλίδων μέσα στη κατσαρόλα. Για πολλές νοικοκυρές που δεν χρησιμοποιούν όργανα ζαχαροπλαστικής ,το σιρόπι είναι έτοιμο τη στιγμή που οι φουσκάλες από ψηλά που ανεβαίνουν ,κάτσουν χαμηλά στην κατσαρόλα και οι κινήσεις τους γίνουν....νωχελικές.
Το γλυκό μας είναι έτοιμο...Αφαιρούμε το τούλι και τοποθετούμε στα βάζα με τον τρόπο που συνηθίζουμε.
Σημειώσεις 1η) Ο σκινόκαρπος μαζεύεται από τους άπειρους, σκίνους της περιοχής μας, μόλις το κόκκινο του χρώμα αρχίζει να σκουραίνει, δηλαδή κάθε αρχή χειμώνα. Το άρωμα του δένει απόλυτα με το σταφύλι, άλλωστε είναι "παιδιά" της ίδιας γης. 2η) Αν το σταφύλι σας είναι λευκό μπορείτε να το αρωματίσετε με λίγες σταγόνες μαστιχέλαιο (ή λίγη κοπανισμένη μαστίχα) και να του δώσετε τέλειο χρώμα αν στο νερό που θα χρησιμοποιήσετε βράσετε για πέντε(5) λεπτά μια πρέζα κρόκο Κοζάνης και μετά σουρώσετε.
***Επιτρέπεται η αναδημοσίευση μονάχα τμήματος του παρόντος και μόνο εφόσον αναφερθεί μέσα στο κείμενο η δημιουργός και το site με ενεργό σύνδεσμο που θα ανακατευθύνει τον αναγνώστη
