Ήμουν 6 ή 7 χρονών, όταν διαπίστωσα ότι τα ούρα μου ήταν κατακόκκινα…
Ήταν χειμώνας και η ελαιοσυλλογή στο φόρτε της. Αυτό ανάγκαζε τους γονείς μου να διαμένουν στον Άγιο Νικόλαο, τη γνωστή-Βιανίτικη μεσοπαράλια-ιστορική περιοχή.
Χωρίς χρονοτριβή, έτρεξα και χτύπησα την πόρτα του ιατρείου ενός σπουδαίου ιαματικού-αγίου της ιατρικής επιστήμης, του αείμνηστου Βαγγέλη Ηγουμενίδη. Μόλις με είδε με υποδέχτηκε με αγάπη και στοργή λέγοντάς μου: «Καλώς το φίλο μου»! «Τι σου συμβαίνει;» με ρώτησε…
… Μετά την εξέταση μου είπε να πάω αμέσως στον Υγειονομικό Σταθμό!
Πράγματι, έφυγα βολίδα για το μικρό μας νοσοκομείο που στεγάζονταν στην είσοδο της κωμόπολης, στο οίκημα του Μύρωνος Παπαδημητράκη.
Διέθετε ένα γραφείο του γιατρού, της μαίας και των νοσοκόμων, κι ένα άλλο για τη μαγείρισσα!
Διέθετε ακόμη 4 θαλάμους ασθενών με τρία κρεβάτια ο κάθε θάλαμος…
(Ο σπουδαίος υπηρέτης του Ιπποκράτη- αείμνηστος Βαγγέλης Ηγουμενίδης)
(Ο Μιχάλης Γουρνιεζάκης, γνωστότερος ως "Νοσοκόμος")
Νοσηλεύτηκα για δέκα ημέρες. Ο πισινός μου έγινε διάτρητος από τη θαυματουργή πενικιλίνη! Πρωί-βράδυ βίωνα τον εφιάλτη της ένεσης, αλλά η αποκατάσταση της υγείας μου θα ήταν αδύνατη χωρίς αυτή την επώδυνη διαδικασία.
Νοσηλεύτηκα ξανά στο μικρό μας νοσοκομείο όταν ήμουν μαθητής της Β’ Γυμνασίου…
Εκεί γιατρεύονταν όλοι οι ασθενείς συνεπαρχιώτες μας, εκεί γεννιόταν τα παιδιά τους!
Αντιγράφω από ένα πρακτικό του Υγειονομικού Σταθμού της 8ης Νοεμβρίου 1957:
Δύναμις ασθενών:3
Δύναμις προσωπικού: 5
Σιτιζόμενοι:5
Σύνθεσις τροφής:
Α)Τακτικαί: χαμόμηλο, φασόλια γιαχνί, χόρτα με πατάτες, ρέγγες.
Β) Διαίτης: χαμόμηλο, γάλα, μήλα.
Βάσει της υπ. Αριθμ. 7169/5-11—1957 διαταγής του Υγειονομικού Κέντρου Ηρακλείου τίθεται από σήμερον εν ισχύει δια την περιοχήν του Κρατικού Υγειονομικού Σταθμού Βιάννου το πρόγραμμα εργασίας των ιατρών ως κατωτέρω:
Σάββατον εις Χόνδρον…Το κτήριο που για πολλά χρόνια στέγασε τον Υγειονομικό Σταθμό Βιάννου
Θα μπορούσα να παραθέσω κι άλλα στοιχεία από την πλούσια δραστηριότητα του Υγειονομικού Σταθμού Βιάννου. Βλέπετε, η υγεία είναι από τα πλέον σοβαρά ζητήματα που αφορούν τη ζωή μας.
Σ’ αυτό το χώρο δινόταν νυχθημερόν μάχες με τις αρρώστιες και με τον ανθρώπινο πόνο. Εκεί, στον ίδιο χώρο γεννήθηκαν πολλά παιδιά απ’ όλα τα χωριά της επαρχίας.
Θεαματικές αλλαγές
Όλα αυτά συνέβαιναν μέχρι τότε, όταν τον Οκτώβρη του 1983 η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου έρχεται να αλλάξει θεαματικά την κατάσταση, οπότε ιδρύεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας, μια πραγματική επανάσταση για τα μέχρι τότε δεδομένα.
Ανάμεσα σ’ αυτές τις κοσμογονικές αλλαγές ιδρύονται και τα γνωστά μας Κέντρα Υγείας.
Στις 21 Ιούνη του 1989, με διευθυντή τον αείμνηστο Γιάννη Χριστοφορίδη, ξεκίνησε να παρέχει τις πολύτιμες υπηρεσίες του και το Κέντρο Υγείας Βιάννου, το οποίο, έκτοτε βρίσκεται συνεχώς δίπλα και κοντά στους πάσχοντες συνανθρώπους μας.
Τα ασθενοφόρα έχουν σώσει πολλές ανθρώπινες ζωές! Και μην ξεχνάμε ότι, μέχρι τότε, οι ασθενείς μεταφέρονταν στις καρότσες των αγροτικών!
Επισημειώνεται ότι, στο Κέντρο Υγείας Βιάννου υπάγονται και τα περιφερειακά ιατρεία Άρβης, Εμπάρου, Κερατόκαμπου, Πεύκου και Ψαρής Φοράδας.
Είναι πλούτος για την ευρύτερη περιοχή η ύπαρξη και λειτουργία του Κέντρου Υγείας Βιάννου. Παρά τις κατά καιρούς ελλείψεις σε ιατρικό ή νοσηλευτικό και τεχνικό προσωπικό οι παρεχόμενες υπηρεσίες είναι υψηλού επιπέδου. Ο διάδοχος στην διεύθυνση του Κέντρου Υγείας Βιάννου είναι ο διακεκριμένος Παιδονευρολόγος κ. Σπύρος Βουτουφιανάκης, ένας επιστήμονας υψηλού διαμετρήματος που διοικεί με σοβαρότητα και σωφροσύνη.
Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό είναι επίσης υψηλών προδιαγραφών και τους οφείλουμε πολλές ευχαριστίες για τις σπουδαίες υπηρεσίες που μας παρέχουν.
Η Δημοτική μας Αρχή, αλλά και οι Φορείς του τόπου μας οφείλουν να βρίσκονται συνεχώς δίπλα στο Κέντρο Υγείας και τους ανθρώπους που το στελεχώνουν.
Ζούμε κακές εποχές που, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αντί να ενισχύεται αποδυναμώνεται και απαξιώνεται. Αντίθετα, ολοένα και ξεφυτρώνουν ιδιωτικά θεραπευτήρια…
Αλίμονό μας αν θα επιτρέψουμε την πλήρη εμπορευματοποίηση του δημόσιου αγαθού που λέγεται ΥΓΕΙΑ!
Εν κατακλείδι: Το νου μας και τα μάτια μας στο Κέντρο Υγείας! Είναι ότι πολυτιμότερο υπάρχει στον τόπο μας!!!
Σημείωση: Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Φωτογραφικό Αρχείο του Μανώλη Σπανάκη
*Ο τίτλος είναι μια ιδέα από τη γνωστή ελληνική ταινία με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα με τίτλο "Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι"
Το κτήριο που για πολλά χρόνια στέγασε τον Υγειονομικό Σταθμό Βιάννου 
