Άραγε, τι ζημιά έχει γίνει μέσα στην ίδια την ελληνική οικογένεια από το σαρωτικό πέρασμα της πανδημίας; Πώς ανταποκρίνονται τα μέλη της ίδιας οικογένειας όταν κολλήσουν ο ένας τον άλλον;
Δεν είναι μόνον αυτή καθαυτή η ασθένεια που τρομάζει. Δεν είναι μόνον ο κορωνοϊός που προκαλεί ανατριχίλα ακριβώς επειδή χάνουν τη ζωή τους εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εξαιτίας του. Δεν είναι οι διασωληνωμένοι ασθενείς που δίνουν τη δική τους μάχη μέσα στις ΜΕΘ και τις κλινικές Covid.
Είναι και κάτι βαθύτερο που ριζώνει αργά και βασανιστικά μέσα στην οικογένεια...Και αφήνει το αποτύπωμά του...
Άραγε πώς τα βγάζει πέρα μια οικογένεια, όταν τα περισσότερα μέλη της έχουν νοσήσει;
Μία σοκαριστική ιστορία από αυτές που παλαιότερα δεν πιστεύε κανείς, ούτε στον χειρότερο εφιάλτη του, ότι θα ζούσε, γράφτηκε προ ημερών σε ορεινό χωριό του Δήμου Βιάννου.
Νόσησε λοιπόν, ο υπερήλικας σύζυγος, κοντά και η αγαπημένη του γυναίκα, άνω των 85 ετών κι εκείνη.
Το κακό πέρασε μέσα στην οικογένεια και ο ένας κόλλησε τον άλλον. Υπήρξε διασπορά μέσα στην ίδια την οικογένεια.
Νόσησαν και τα παιδιά.... Κανείς δεν μπορούσε να κοιτάξει κανέναν και κανείς δεν ήταν σε θέση να φροντίσει τον άλλον... Όλοι απομονωμένοι και άρρωστοι!
Οι δύο υπερήλικες μάλιστα μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο όπου έμειναν αρκετές μέρες αλλά κατόπιν μεταφέρθηκαν στο σπίτι όπου θα ανάρρωναν με συντηρητική θεραπεία, κατά τους γιατρούς.
Άραγε αυτοί οι άνθρωποι, που δεν μπορούσε κανείς να τους πλησιάσει, δεν μπορούσε κανείς να τους προσφέρει το παραμικρό, πώς τα έβγαλαν πέρα;
Ο ηλικιωμένος χρειάστηκε και πάλι να νοσηλευτεί.
Η γυναίκα έχασε τη γη κάτω από τα πόδια της... Μόνη κι έρημη μέσα σε ένα σπίτι... Μόνη κι άρρωστη.
Ευτυχώς, οι συγχωριανοί της φροντίζουν να της πηγαίνουν ένα πιάτο φαγητό στην πόρτα και τα απαραίτητα φάρμακα χωρίς να έρθουν σε επαφή μαζί της, μέχρι να περάσει το κακό.
Τι έμελλε να ζήσουν οι άνθρωποι αυτοί στα βαθιά γεράματα;
