Ο Γιώργης Καράτζης δεν χρειάζεται συστάσεις. Σπουδαίος ποιητής και λόγιος, δεν μασάει τα λόγια του. Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα σχετικά με τις παράνομες επιδοτήσεις και τον ΟΠΕΚΕΠΕ που ομολογουμένως ντρόπιασαν την Κρήτη, ο Γιώργος Καράτζης, όπως και κάθε έντιμος Κρητικός, αισθάνθηκε αφόρητη ντροπή. Μπροστά σε τέτοια παρακμιακά φαινόμενα, κάθε πνευματικός άνθρωπος οφείλει να παίρνει δημόσια θέση. Αυτό, ακριβώς, πράττει ο Γιώργης Καράτζης ο οποίος έγραψε τα ακόλουθα:
«Σκέφτομαι την κατρακύλα και την κατάπτωση των αξιών που επιβίωσαν εκατοντάδες χρόνια τώρα, κι άντεξαν μέχρι τις μέρες μας, και τώρα σκορπούν σαν φτερά στον άνεμο…
Από μια νοσηρή κατηγορία ανθρώπων, ανάξιων, ανέντιμων, απαίδευτων, που μουτζαλώνουν την κοινωνία και απειλούν με πλήρη κατεδάφιση και τα τελευταία οχυρά της τιμής και της αξιοπρέπειας. Σκληρό ίσως, αλλά αναρωτιέσαι:
«Γιάϊντα δεν παίρνει μερικούς ο κερατάς ο Χάρος, απού δεν είναι για τη γης μόνο περίσσο βάρος».
Από την άλλη ψεύτικες και υποκριτικές παρουσίες, με αφόρητο λαϊκισμό και προφανή υποκρισία σε κάνουν να σκέφτεσαι:
«Λόγια μεγάλα οντε γροικάς, παίρνε μικρό καλάθι, εδά προπάντων σε καιρούς που η σεμνότη εχάθη».
Με όλη την καλπάζουσα παρακμιακή πορεία της κοινωνίας μας, τείνεις να υιοθετήσεις ακραίες και σκληρές απόψεις για τον επικίνδυνο κατήφορο που έχομε πάρει:
«Σ’ όλο τον κόσμο υπάρχουνε αθρώποι μιλιούνια, μ’ αληθινοί ’ναι ελάχιστοι, κι οι πιο πολλοί μαϊμούνια».
Αν θα θέλαμε να το εξειδικεύσομε στον τόπο μας, που είναι βέβαια κάτι μεταξύ ιδέας και μοναδικής διαχρονικής πραγματικότητας, θα μπορούσαμε να πούμε με πικρό παράπονο:
