Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’80, έγινε ο γάμος του αείμνηστου Σάββα Πετράκη. Το μυστήριο τελέστηκε στον Άγιο Μηνά, στο Ηράκλειο και το γλέντι στους Μαλάδες, στο κέντρο «Βατσινάς». Κουμπάρος, ο επίσης μακαρίτης, Κώστας Μουντάκης.
Την εποχή εκείνη εγώ ήμουν ερασιτέχνης φωτογράφος και ο Σάββας, με τον οποίο ήμασταν αδερφικοί φίλοι, μου εμπιστεύτηκε να καλύψω το μυστήριο. Κάποια στιγμή το κέφι ανέβηκε στα επουράνια. Ήταν τότε, που τα μαγικά χέρια του Μουντάκη έπιασαν λύρα και δοξάρι…
Ο φωτογραφικός μου φακός, μεταξύ των άλλων, συνέλαβε μια παρέα μερακλήδων να βρίσκονται στο… τσακίρ κέφι… Δυστυχώς, τόσο ο Σάββας, όσο και ο Μουντάκης, αλλά και οι τρεις της παρέας των μερακλήδων, δεν είναι πια στη ζωή… Τελευταίος εκδημήσας, ο εκ δεξιών της όμορφης παρέας, ο αγαπημένος φίλος, Μανώλης Στρατάκης. Δίπλα του, ένα άλλο αγαπημένο πρόσωπο, μακαρίτης κι αυτός, δυστυχώς, ο ξάδερφός μου, Μανώλης Αγαπάκης. Δεξιά του, ο μοναδικός επιζών της παρέας, ο Δημήτρης Παπαματθαιάκης (Σκαρβελάς) και δεξιά του, μια άλλη-ποικιλόμορφα εμβληματική μορφή, ο Λευτέρης Μαστρογιωργάκης…
Τελικά, επαναδιαπιστώνεται η μαγεία της φωτογραφίας και η απογείωση της μαγείας, που είναι ο «φυλακισμός» της στιγμής… που πέρασε, αλλά ευτυχώς, δεν χάθηκε, αλλά, φυλακίστηκε για πάντα στο φωτογραφικό χαρτί…
Υ.Γ. Αφιερώνεται στη μνήμη όλων αυτών, που ο καθένας με τον τρόπο του σημάδεψαν θετικά πολλούς, για... πολλά…
