Η Άρβη μέχρι τον πόλεμο ήταν κυρίως εμπορικός οικισμός
Είχε ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά και τη γραμμή αυτή την εξυπηρετούσε το "καράβι του γύρου" ,όπως το έλεγαν οι ντόπιοι επειδή έκανε το γύρο της Κρήτης και προσέγγιζε σε όλα τα λιμάνια και τους εμπορικούς όρμους, μέχρι να φθάσει στην Άρβη.
Το εμπόριο τότε για την επαρχία Βιάννου (ελλείψει δρόμων) διεξαγόταν δια θαλάσσης και τα εμπορεύματα μεταφερόταν με τα ζώα από τα μονοπάτια της Πλευράς (βουνό) και κυρίως από το δυτικό, που για την εποχή του ήταν... λεωφόρος!
Τα προϊόντα, όπως το λάδι, η πυρήνα, τα χαρούπια και τα κίτρα, συγκεντρωνόταν σε μεγάλες αποθήκες (Μαγατζέδες ) και μεταφερόταν με βάρκες στο καράβι. Αντίστοιχα παραλάμβαναν για τα χωριά όλα τα καταναλωτικά αγαθά ένδυσης, υπόδησης (κυρίως δέρματα ), τρόφιμα, γεωργικά εργαλεία ακόμα και μυλόπετρες για τους νερόμυλους και τα ελαιοτριβεία. Ονομαστοί έμποροι της εποχής ήταν ο Πολένης, ο Παπαϊωάνου, ο Χατζάκης, ο Μπαριτάκης και άλλοι. Στην ΄Αρβη επίσης υπήρχε σκάλα (Τελωνείο) που διεκπεραίωνε εργασίες με το εξωτερικό.-Αντίστοιχες αποθήκες αλλά σε μικρότερη έκταση υπήρχαν και στον Κερατόκαμπο.
Ένα τέτοιο "καράβι του γύρου" ήταν ο Ταΰγετος (φωτό) όμως λόγω κακοκαιρίας, προσάραξε στα αβαθή την ημέρα του Αγίου Αντωνίου στις 17 Ιανουαρίου του 1931 και το ναυάγιο του ήταν ορατό μέχρι την κατασκευή του Λιμανιού, οπότε ανασύρθηκε σε κομμάτια και κατέληξε στο χυτήριο και είναι κρίμα που δεν κρατήθηκε ένα κομμάτι για να ενσωματωθεί τουλάχιστον στο Μώλο για να θυμίζει ένα όμορφο παρελθόν...
